လင္းေအာင္ျပည္႔ - ေရးသည္။
ပဲခူးဆယ္မိုင္ကုန္းရွိ ပင္စင္စားစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ ၀န္ႀကီးမ်ားပိုင္ဆိုင္သည္ဆိုေသာ ေျမဧကေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ ေနအိမ္ၿခံ၀န္းက်ယ္ႀကီးမ်ားသို႕ လြန္ခဲ့ေသာ (၃)ႏွစ္ခန္႕က ကိစၥတစ္ခုႏွင့္ မေတာ္တဆေရာက္ဖူးခဲ့သည္။
အနည္းဆံုး (၅)ဧကႏွင့္အထက္က်ယ္၀န္းေသာ ၿခံ၀န္းႀကီးမ်ားထဲတြင္သီးပင္၊စားပင္မ်ားစြာ ေ၀ဆာလွ်က္ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းမ်ား၊ အလွစိုက္ပန္းခင္းႀကီးမ်ားႏွင့္ ေရတံခြန္ငယ္ေလးမ်ားအျပင္
ေက်ာက္ေဆာင္ေက်ာက္တံုးမ်ားႏွင့္ စမ္းေခ်ာင္းငယ္ေလးမ်ားကို ရင္သပ္ရႈေမာဖြယ္ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္။ ၿခံ၀န္းက်ယ္ႀကီးမ်ားႏွင့္စာလွ်င္ အတန္ငယ္ေသးငယ္သည္ဟု ထင္ရေသာ ဘန္ဂလိုသာသာ တိုက္အိမ္ငယ္ေလး
မ်ားကိုလည္း တံခါးပိတ္လွ်က္သားအေနအထားျဖင့္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသျဖင့္ ေမးျမန္းစပ္စုၾကည့္ရာ အၿမဲတမ္းေနသည့္အိမ္မ်ားမဟုတ္ဘဲ တစ္ခါတစ္ရံမွသာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းႀကီးမ်ားႏွင့္ ၄င္းတို႕၏ သားသီးမ်ား လာေရာက္
အပန္းေျဖအနားယူေလ့ရွိေၾကာင္း သိခဲ့ရသည္။ စိတ္ထဲတြင္လည္း " ေၾသာ္...သူတို႕အတြက္ေတာ့ အနားးယူဖို႕ပန္းၿခံေတာင္ VIP ပန္းၿခံနဲ႔ပါလား " လို႕ မေက်မခ်မ္းႏွင့္ေတြးမိခဲ့ပါေသးသည္။
အခုတစ္ႀကိမ္တြင္လည္း ပဲခူးသို႕သြားရန္အေၾကာင္းတစ္ခုက ဖန္လာခဲ့ျပန္ပါသည္။ မၾကာေသးခင္ရက္ပိုင္းအတြင္းက အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚတြင္ လူသိမ်ားခဲ့ေသာ တို႕ဗမာအစည္းအရံုး၀င္ အဘိုးသခင္လွႀကိဳင္အား
သြားေရာက္ေတြ႕ဆံု၍ဂ်ာနယ္အတြက္ အင္တာဗ်ဴးေလးတစ္ခုတင္ဆက္ႏိုင္ရန္ျဖစ္သည္။ အဖိုးသခင္လွႀကိဳင္အား ေဖ့စ္ဘုတ္စာမ်က္ႏွာေပၚသို႕ ပထမဆံုးတင္ေပးခဲ့ၿပီး ယခုအခ်ိန္ထိလည္း အစစကူညီေပးေနေသာ ပဲခူးၿမိဳ႕ခံ ကိုၾကည္လင္းႏွင့္
ကိုေန၀င္းတို႕၏အကူအညီျဖင့္ အဘိုးေနထိုင္ရာ အိုးေလးစုရပ္သို႕ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ ေျမာင္းငယ္ေလးမ်ားေရခန္းေနခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ေတြ႕ရတတ္ေသာရႊံ႕ေျခာက္မ်ားႏွင့္ျပည့္နက္ေနသည့္ ခေနာ္နီခေနာ္နဲ႔ ေျမသား လမ္းငယ္ေလးမ်ားကို လမ္းေလွ်ာက္
ျဖတ္သန္းရင္း တဲစုစုအိ္မ္တန္းငယ္ေလးမ်ားၾကားမွ ထူးမျခားနားေျခတံရွည္တဲေလး တစ္လံုးဆီကၽြန္ေတာ္တို႕ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ အသက္ (၉၀)ေက်ာ္ မ်က္လံုးတစ္ဖက္မျမင္ရွာသည့္ အဖိုးအိုတစ္ဦးက အၿပံဳးမ်ားေ၀ေ၀ဆာဆာျဖင့္ ဆီးႀကိဳေနေလသည္။
" အဘက မ်က္စိေကာင္းေကာင္းမျမင္ရေတာ့ ဖ်ာေတြဘယ္နားရွိမွန္းမသိဘူးကြဲ႔၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္သာ ၾကည့္ယူၿပီးထိုင္ၾကေနာ္..." ဟုေသာစကားျဖင့္လည္း ပဋိသံသာရျပဳသည္။
၀ါးျခမ္းေလးမ်ားက်ဳိ႕တို႕က်ဲတဲခင္းထားေသာ အိမ္ငယ္ကေလးတြင္ အဘိုးအနားယူ လွဲေလ်ာင္းသည့္ အိပ္ယာေလးမွအပ က်န္ေနရာမ်ားတြင္ မည္သည့္ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ကိုမွ် မေတြ႕ရသျဖင့္ ၀ါးၾကမ္းခင္းေလးမ်ားေပၚတြင္ပင္ထိုင္ရင္း အဘိုးဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္းမ်ားကို
ေမးျမန္းၾကည့္မိသည္။
ဟသၤာတၿမိဳ႕နယ္၊ ကရင္အင္းရြာဇာတိ သခင္လွႀကိဳင္ေခၚ ကိုလွႀကိဳင္ကို ဆန္စက္ပိုင္ရွင္ ဦးေအာင္ဖြင့္ႏွင့္ေဒၚတိုး တို႕မွ ၁၂၈၄ခု ၊ နတ္ေတာ္လဆန္း (၇)ရက္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး ေမြးခ်င္း(၅)ေယာက္တြင္ အႀကီးဆံုးသားျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ (၁၆)ႏွစ္သားအ၇ြယ္တြင္
ဗိုလ္ရန္ႏိုင္၊သခင္ထြန္းအုပ္တို႕ ဟသၤာတသို႕ေရာက္ရွိစဥ္ တပ္မေတာ္ထဲသို႕ ၀င္ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။ " အဲဒီအခ်ိန္က အဘတို႕နယ္မွာ ခ်စ္တီးေတြသိပ္ကိုေသာင္းက်န္းေနၾကတာ၊ အေၾကြးမေပးႏိုင္ရင္ လယ္သိမ္း၊ယာသိမ္းလုပ္ရံုတင္မက သမီးပ်ဳိေလးေတြကိုပါ
သိမ္းတဲ့အထိျဖစ္ေနၾကတာ၊ အဲဒါနဲ႔အဘလလည္း မခံခ်င္ျဖစ္ၿပီး ဒီေကာင္ေတြကို ျပန္တိုက္ခ်င္တာနဲ႔ စစ္တပ္ထဲ၀င္ခဲ့တာ။ အဲဒီတုန္းက ဟသၤာတၿမိဳ႕မွာ ဗိုလ္ရန္ႏိုင္တို႕ေရာက္ေနတယ္ၾကားတာကိုး...၊ ဒါေၾကာင့္ရြာဦးေက်ာင္းကဆရာေတာ္ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ ဗိုလ္ရန္ႏိုင္ရဲ႕
တပ္ရင္း (၁)မွာ၀င္ေရာက္ၿပီးစစ္မႈထမ္းခဲ့တာပါ " ဟုလည္း ေလသံေႏွးေႏွးျဖင့္ခပ္ေျဖးေျဖးဆိုရွာသည္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တို႕ဗမာအစည္းအရံုး၀င္ျဖစ္လာၿပီး ၁၈ႏွစ္သားအရြယ္မွာ လြတ္လပ္ေရးသမိုင္း၀င္တိုက္ပြဲမ်ားစြာကို တိုက္ခဲ့တဲံအေၾကာင္းကိုလည္းေျပာျပခဲ့သည္။
" ၁၈ ႏွစ္သားမွာ ၿဗိတိသွ်အစိုးရကိုေတာ္လွန္တဲ့ တိုက္ပြဲေတြတိုက္ခဲ့ရတာေပါ့၊ ေရႊေတာင္တိုက္ပြဲကေတာ့ နာမည္ႀကီးပဲေလ...ဂ်ပန္ေတြနဲ႔အတူ အဂၤလိပ္ကိုေတာ္လွန္ခဲ့တာ၊ အဲဒီတိုက္ပြဲက ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္ ဗိုလ္မုတ္ဆိတ္ေၾကာင့္အႏိုင္ရခဲ့တယ္လို႕ေျပာရမယ္...ေနာက္ဆံုးမွာ
လက္ပစ္ဗံုး(၆)လံုးကို သူကိုယ္မွာခ်ိတ္ၿပီး အသက္စြန္႕ခဲ့တာ။ ဂ်ပန္ေတြက တစ္ကယ့္ကိုအေသရက္စက္တယ္၊ " ဟူေသာစကားမ်ားကိုလည္း အတိတ္ကိုျပန္လြမ္းသည့္ မ်က္၀န္းမ်ားျဖင့္ျပန္ေျပာျပေနသည္။
ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးတြင္လည္း သာယာ၀တီအေနာက္ျခမ္းရွိ စံေရြးဖိုးေခါင္အရပ္တိုက္ပြဲႏွင့္ေမာ္လၿမိဳင္ေဒသတိုက္ပြဲမ်ားတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ၿပီး ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တို႕ကို အမိေျမေပၚမွေမာင္းထုတ္ခဲ့သည္။ ဘယ္ဘက္လက္ဖ်ံႏွင့္ညာေျခမ်က္စိတို႕တြင္ေသရာပါဒဏ္ရာႀကီးမ်ားကို
တိုင္းျပည္အတြက္ေပးဆပ္စေတးခဲ့ၿပီး ၀မ္းလိုင္း သရီးစတား (ထိုစဥ္က တပ္ၾကပ္ႀကီး) ရာထူးျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရးႀကီးအၿပီးတြင္ ဗိုလ္ထြန္းလွတပ္ရင္းမွ အၿငိမ္းစားယူခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္တြင္ ေမာ္လၿမိဳင္သူ ေဒၚ၀က္ႏွင့္သားသမီးႏွစ္ဦးထြန္းကားခဲ့ၿပီး တာေမြၿမိဳ႕နယ္
ေမတၱာညႊန္႔ရပ္ကြက္ႏွင့္ ေျမာက္ဥကၠလာပတို႕တြင္ ေနထိုင္ခဲ့ကာ ေနာက္ဆံုးတြင္ ယခုေနထိုင္ရာပဲခူးၿမိဳ႕သို႕ ေရာက္ရွိလာခဲ့ရေၾကာင္း သူ႕ဘ၀ေဟာင္းကို ျပန္ေျပာျပခဲ့သည္။ " အစကေတာ့ ေဆးဆိုးပန္းရိုက္လုပ္တာေပါ့၊ တစ္ႏွစ္ေလာက္အၾကာမွာ ပုသိမ္ညႊန္႔မီးေလာင္လို႕
ရွိတာေတြအကုန္ပါသြားတယ္၊ အဘ ဘ၀ရဲ႕အမွတ္တရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ တပ္ထြက္ခြင့္လက္မွတ္ေတြလည္း မီးထဲပါသြားတယ္၊ အဲဒီကေန ေျမာက္ဥကၠလာပ (စ်)ရပ္ကြက္ကိုေျပာင္းတယ္၊ အဘက ဇာတ္လည္း၀ါသနာပါတာမို႕
"ေအာင္လင္း တက္ေခတ္စိန္ " ဇာတ္ထဲမွာ ငွက္ေတာ္ဆိုတဲ့ နာမည္နဲ႔ လူရႊင္ေတာ္လုပ္ခဲ့ေသးတာ၊အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွ အိုးေလးစုကိုေျပာင္းသြားၿပီး လုပ္ငန္းေတြလည္းအစဥ္မေျပ ၊သားသမီးေတြကလည္း ဒုကၡေတြေရာက္ၾကလို႕ အခုလို ပဲခူးတံတားေပၚမွာ
ရွာေဖြစားေသာက္ေနရတာေပါ့..." ဟု သူ႕ဘ၀၏ ခါးသီးဖြယ္ေန႔ရက္မ်ားကို မွတ္မွတ္ရရျပန္ေျပာေနခဲ့သည္။
အဘိုး သခင္လွႀကိဳင္ေျပာျပေနေသာ ရင္နင့္ခါးသီးဖြယ္ ဒုကၡမ်ားကို နားေထာင္ေနရင္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရာက္ရွိေနေသာ တဲသာသာအိမ္အိုကေလးမွေန၍ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္အစဥ္တို႕က လြန္ခဲ့ေသာ(၃)ႏွစ္ခန္႔က ေရာက္ရွိခဲ့ဖူးသည့္ ဧကမ်ားစြာက်ယ္၀န္းေသာ ပန္းၿခံမ်ားႏွင့္
အိမ္လွလွေလးမ်ားကိုလည္းေကာင္း စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ပန္းေရာင္းစားခဲ့ရပါတယ္ ဟုဆိုေသာ သဇင္၊သစ္ခြၿခံမ်ားႏွင့္ေရႊခ်ထားေသာ ကုလားထိုင္မ်ားေပၚမွ အၿငိမ္းစားဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတစ္ဦး၏ ပံုရိပ္မ်ားကိုလည္းေကာင္း ျပန္လည္ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။ ထို႕အတူ တိုင္းျပည္ကို နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ဖိႏွိပ္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ေသာ စစ္အာဏာရွင္ေဟာင္းႀကီးတစ္ဦး နန္းေတာ္ႀကီးတမွ် ထည္၀ါလွေသာ အိမ္ႀကီးထဲတြင္ ေအးေအးလူလူစာဖတ္ခြင့္ရေနသည့္ အခ်ိန္တြင္ တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အသက္စြန္႔ခဲ့ၿပီး မည္သည့္အခြင့္အေရးမွ မရရွိခဲ့ရွာေသာ အဘိုးသခင္လွႀကိဳင္တစ္ေယာက္မွာေတာ့ လူစည္ကားရာ ပဲခူးတံတားေပၚတြင္ ေလာကဓံၾကမ္ၾကမ္းမ်ားကို အံတုခုခံလွ်က္ ၀မ္းေရးအတြက္ေတာင္းရမ္းေနခဲ့ရေပလိမ့္မည္။
တာ၀န္သိျပည္သူမ်ား၏ ၀ိုင္း၀န္းေဖာ္ထုတ္ကူညီခဲ့မႈေၾကာင့္ ယခုအခ်ိန္တြင္ အဖိုးသခင္လွႀကိဳင္တစ္ေယာက္ အနည္းငယ္အသက္ရႈေခ်ာင္ခြင့္ရခဲ့ေသာ္လည္း တဲအိမ္အိုေလးအတြင္းကေတာ့ ဒီစာေရးေနသည့္အခ်ိန္အထိ ထြက္ခြာခြင့္မရႏိုင္ရွာေသးေပ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
မစြန္႔ဘဲစားေနၾကသည့္ နန္းေတာ္တမွ်အိမ္ႀကီးမ်ားထဲမွ တန္ဖိုးမဲ့ရႊံ႕ခဲမ်ားႏွင့္စာလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ျပန္ရွာေတြ႕ခဲ့ေသာ အဘိုးသခင္လွႀကိဳင္သည္ တဲအိမ္ငယ္ေလးထဲမွ စိန္တစ္ပြင့္သာျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္သူအေပါင္းက ယံုၾကည္ေနၾကမည္သာ...။
လင္းေအာင္ျပည့္ (အာရွအလင္းဂ်ာနယ္၊ အတြဲ (၁) အမွတ္ (၃၃)
