ဒီကာတြန္းကိုျမင္ရေတာ့ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာသံဃာ့အေရးနဲ ့အဖမ္းခံရတုန္းကအျဖစ္အပ်က္ေလးကိုသြားသတိရမိပါတယ္။
ျပည္ထဲေရးရုံးမွာကြ်န္ေတာ္နဲ ့ကြ်န္ေတာ့္ဇနီးကိုစစ္ေဆးခ်က္ယူေနတုန္း ကြ်န္ေတာ့္
ဇနီးကသူ ့ကိုစစ္တဲ့ ရဲေမကိုေျပာလိုက္တယ္။
" ေတာ္ဘီ..ေနာက္ကိုလူမွဳေရးမလုပ္ေတာ့ဘူး၊ လူမွဳေရးလုပ္ေတာ့ လူသားခ်င္းစာနာစိတ္ေမြးရတယ္။ ဒါေတြေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္ရပ္ဆိုးေတြမွာ ပါမိတယ္" လို ့လဲေျပာေရာ...
အဲဒီရဲေမကျပာျပာသလဲ " အဲဒီလိုေတာ့ မလုပ္ပါနဲ ့အစ္မရယ္၊ လူမွဳေရး
ေတာ့ဆက္လုပ္ပါ၊ ဘာျဖစ္လို ့လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မအေမဆုံးတုန္းက အစ္မတို ့အစ္ကိုတို ့နာေရး
ကူညီမွဳအသင္း(ရန္ကုန္) နဲ ့ဘဲ အစအဆုံးအခမဲ့လုပ္ေပးခဲ့တာပါ " တဲ့ ။
ဒါပါဘဲဗ်ာ...လူဆိုတာကိုယ္တိုင္ခံစားရမွ ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္ေတြေပၚလာတတ္တယ္ဆိုတာ။
ဒါေၾကာင့္...ေန ့တိုင္း၊အခ်ိန္တိုင္း၊မိနစ္တိုင္း၊စကၠန္ ့တိုင္း၊အသက္ရွဴ ခြင့္ေလးရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ
ကိုယ္ခ်င္းစာနာစိတ္၊ျဖဴ စင္တဲ့ေမတၱာစိတ္ေတြေမြးဖြားၾကဖို ့အေရးၾကီးပါတယ္။ ။
ဒါဟာ တကဲ့ ျဖစ္ရပ္ပါ။ ရဲေမေလး နံမည္ေတာင္ မွတ္မိေသးတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြက်ေတာ့ က်မတို႔ကို ေမာရသုတ္ေတြ၊ ေမတၱာသုတ္ေတြ၊ နေမာေတဂါထာေတြ မရတာေတြ ေရးေပးရင္း ရြတ္ဖို႔တိုက္တြန္းၾကပါေလေရာ။ ျမန္ျမန္ လြတ္ေစခ်င္ၾကလို႔တဲ့။
၁၀ရက္ေန႔က လက္ပံတန္းမွာ ထိခိုက္ဒါဏ္ရာရတဲ့ ရဲကို လက္ပံတန္းေဆးရံုကို ပို႔ရတာလည္း အႏၱရာယ္ႀကီးလွပါတယ္။ မတရား အၾကမ္းဖက္မွဳေၾကာင့္ မခံမရပ္ႏိုင္ ျဖစ္ေနတဲ့ ရပ္မိရပ္ဖေတြက ကားထဲမွာ ရဲပါရင္ ျပသနာလုပ္ေတာ့မည့္ အခ်ိန္မွာ ရဲကို ရဲ၀တ္စံုခၽြတ္ထားၿပီး အျခားအ၀တ္ေတြနဲ႔ အုပ္ၿပီး ရဲမွန္းမသိေအာင္ သယ္ေပးခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီအတြက္ လက္ပံတန္းကလူေတြကို အားနာမ်က္ႏွာပူမိေပမဲ့
လူမ်ိဳး ဘာသာ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ရန္သူမိတ္ေဆြ မေရြး ကူညီမွဳေပးေနတဲ့ ပရဟိတသမားေတြဟာ ျဗဟၼစိုရ္တရားကိုေတာ့ လက္လႊတ္လို႔မျဖစ္တာကိုလည္း နားလည္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
Kyaw thu-myint myint khin pe
ေဒါင္းမာန္ဟုန္မွ