ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကုိ ျပင္ဆင္ဖို႔ တင္ထားတဲ့
ဥပေဒၾကမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မေန႔က ဒီဗြီဘီ သတင္းဌာနက ကိုဝင္းေအာင္က
အင္တာဗ်ဴးေမးမယ္ဆိုေတာ့မွ အေသအခ်ာ ဖတ္ၾကည့္မိပါတယ္။
ဖတ္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္႔ဖုန္းက ေငြကုန္သြားလို႔ သူလည္း က်ေနာ္႔ကို ဖုန္းမေခၚႏိုင္ဘဲ ျဖစ္သြားပံုရပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ေျပာခ်င္တာေတြကုိ ဒီဗြီဘီကေန ျပည္သူအမ်ား
ၾကားသိေအာင္ေျပာဆုိဖုိ႔ အခြင့္အေရးတခု လက္လြတ္ဆံုး႐ႈံးသြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္
က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာေတြကို ေဖ့စ္ဘြတ္ကေန ရင္ဖြင့္လိုက္ပါတယ္။
တရက္နည္းနည္းစီေပါ့….။
ပထမဆံုးေျပာခ်င္တာက ‘သမၼတျဖစ္မယ့္ ဒု-သမၼတ တဦးစီကို အစုအဖဲြ႔ သံုးခုက
တဖြဲ႔တေယာက္က်စီနဲ႔ ေရြးခ်ယ္တဲ့အခါ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ထဲက
ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္း ခံထားရတဲ့ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားထဲက
ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ရမည္’ လုိ႔ ဆုိထားေတာ့ မူလက ျပ႒ာန္းခ်က္ထဲမွာက
လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ မဟုတ္သူမ်ားထဲကလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္လုိ႔ ဆိုထားတဲ့အတြက္
အဲဒီျပ႒ာန္းခ်က္ဟာ ဒီမိုကေရစီမက်ဘူး။ ဒါကို ပယ္ဖ်က္ရမယ္လို႔ စဥ္းစားၿပီး
ပိုမိုဒီမုိကေရစိီက်ေစဖုိ႔ ျပည္သူလူထုက မဲေပးေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ လူထဲကပဲ
သမၼတျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတြက္ ဒီျပင္ဆင္ခ်က္ကုိ တင္သြင္းတာလို႔ ယူဆႏိုင္ပါတယ္။
ဒါက ေကာင္းတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။
သို႔ေသာ္လည္းပဲ ၄၃၆ (ခ) နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အဝန္းအဝိုင္းထဲက
ျပ႒ာန္းခ်က္ျဖစ္တဲ့ ပုဒ္မ ၆၂၊ ၆၃၊ ၆၄ တို႔ကို ပယ္ဖ်က္ရမည္လို႔
ဆက္ၿပီးဆိုထားေတာ့ ပုဒ္မ ၆၂ မွာဆိုထားတာက ‘ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ၊
ဒုတိယသမၼတမ်ားသည္ မည္သည့္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မွ မျဖစ္ရ’ ဆိုတာကို
ပယ္ဖ်က္လိုက္မယ့္သေဘာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ သမၼတ၊ ဒု-သမၼတေတြဟာ သမၼတ၊
ဒု-သမၼတ တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္ရင္း လႊတ္ေတာ္တက္ေနရမယ့္သေဘာ ျဖစ္ေနပါတယ္။
အဲဒါဆိုရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ဟာ Presidential
Administration မဟုတ္ေတာ့ဘဲ Parliamentary Administration စနစ္ဘက္ကို
ေရာက္သြားမွာပါ။
ဒါဆိုရင္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္မွာ သမၼတအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပံုစံ က်င့္သံုးဖုိ႔
ေရးဆဲြထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒႀကီး တခုလံုးကို ပါလိီမန္စနစ္နဲ႔
လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ျပ႒ာန္းခ်က္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို
ျပင္ပစ္ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒိီလို လိုက္မျပင္ႏိုင္ရင္ အၿမီးအေမာက္မတည့္တဲ့
ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္လိုသူမ်ား ပထမဦးဆံုး စဥ္းစားဖုိ႔က
ျပည္ေထာင္စုအဆင့္မွာ သမၼတ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ (အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကဲ့သုိ႔)
ကို ဆက္လက္က်င့္သံုးလိုတာလား၊ ပါလီမန္စနစ္ (အဂၤလန္၊ အိႏၵိယ စသည္ကဲ့သို႔)
ကို သြားခ်င္တာလား အေသအခ်ာ သိနားလည္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ပါလီမန္စနစ္မွာ
အာဏာရပါတီက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိုေရာ ဥပေဒျပဳေရးမွာပါ သူ႔ေျခ သူ႔လက္ျဖစ္ေအာင္
လုပ္ႏိုင္လို႔ အာဏာရွင္စနစ္ ျဖစ္လြယ္သြားပါတယ္။ အဲဒီ
ၿဗိတိသွ်ပုံစံရဲ႕အားနည္းခ်က္ကို ေက်ာ္လႊားၿပီး အာဏာရွင္စနစ္ကို
ေရွာင္လႊဲလိုတာေၾကာင့္ ၿဗိတိသွ်ကိုေတာ္လွန္ လြတ္လပ္ေရးရယူခဲ့တဲ့ အေမရိကန္က
မ႑ိဳင္သုံးရပ္ၾကား အျပန္အလွန္ ထိန္းေက်ာင္းတဲ့ သမၼတအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကို
တီထြင္ခဲ့တာပါ။
သမၼတစနစ္မွာေတာ့ သမၼတကို ျပည္သူလူထုက တုိက္႐ုိက္ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ၿပီး
တိုင္းျပည္မွာ အေကာင္းဆံုး အေတာ္ဆံုး လူေတာ္ေတြကို သူ႔အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ
အသံုးျပဳခြင့္ ေပးထားပါတယ္။ အဲဒီအစိုးရအဖဲြ႔ဝင္ေတြဟာ
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္ဖို႔ မလိုေပမယ့္ လူေရွာ္ လူညံံ့ေတြျဖစ္ေနရင္
လႊတ္ေတာ္က သမၼတအပါအဝင္ အဲဒီအစိုးရအဖဲြ႔ဝင္ေတြကုိ(Impeachment)
စြပ္စဲြပစ္တင္ၿပီး ျဖဳတ္ခ်ႏုိင္ခြင့္ ေပးထားပါတယ္။
သမၼတကို ျပည္သူလူထုက တိုက္႐ုိက္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံရသူကို
ျဖစ္ေစခ်င္တာ၊ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးေတြကို အေရြးေကာက္ခံေတြထဲက
ျဖစ္ေစခ်င္တာသက္သက္နဲ႔ ဒီျပ႒ာန္းခ်က္ကိုျပင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားတာဟာ
လမ္းလဲြေနေၾကာင္းပါ။
လႊတ္ေတာ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ တရားစီရင္ေရး အျပန္အလွန္ထိန္းေက်ာင္းၿပီး
အာဏာရွင္စနစ္ ျပန္လည္မေပၚေပါက္ေစခ်င္တာ ဆုိရင္ေတာ့ လက္ရိွ
သမၼတအုပ္ခ်ဳပ္ေရးပံုစံထဲက သမၼတကို ျပည္သူလူထုက တုိက္႐ုိက္ေရြးေကာက္တဲ့
စနစ္ကို ျပင္လိုက္႐ုံနဲ႔ ရပါတယ္။ အဲဒီလို သမၼတေရြးေကာက္တဲ့စနစ္ ျပင္တဲ့အခါ
သမၼတအတြက္ အရည္အခ်င္းသတ္မွတ္ခ်က္တြ (ဥပမာ ၅၉ (စ) လုိဟာမ်ဳိးကို ျပင္ခ်င္
ျဖဳတ္ခ်င္တယ္ဆုိလည္း အဲဒီမွာ လုပ္လို႔ရပါတယ္။)
ရဲထြန္း
(မွတ္ခ်က္-ေဆာင္းပါးရွင္မွာ
သီေပါၿမိဳ႕နယ္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးရဲထြန္းျဖစ္ၿပီး
ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒမူၾကမ္းကို လႊတ္ေတာ္တြင္း ေဆြးေႏြးေနစဥ္
ေလ့လာသံုးသပ္ႏိုင္ရန္ သူ၏ ေဖ့စ္ဘြတ္မွ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
အပိုင္းလိုက္ ေရးသားထားသည္မ်ားကို ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။)
DVB