အမ်ဳိးသားေရးဝါဒနဲ႔ ဗုဒၶဝါဒဟာ ေျဖာင့္ ေျဖာင့္ႀကီးဆန္႔က်င္ပါတယ္။ ဥပမာ-ေဂါတမဗုဒၶနဲ႔ ရွင္ ေဒဝဒတၱတို႔ဟာသာကီဝင္မင္း မ်ဳိးမွ ဆင္းသက္လာသူမ်ားျဖစ္ ၾကၿပီး ဝမ္းကြဲညီအစ္ကိုလည္း ေတာ္စပ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗုဒၶ ဘုရားရွင္က အဂၢသာဝကႏွစ္ပါး ကို ေရြးခ်ယ္ရာမွာ ရွင္ေဒဝဒတ္ ကို မေရြးခ်ယ္ဘဲ ျဗဟၼဏအႏြယ္မွ လာတဲ့ ရွင္သာရိပုတၱရာနဲ႔ ရွင္ ေမာဂၢလာန္တုိ႔ကိုသာ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ အမ်ဳိးအႏြယ္ကိုမၾကည့္ပါဘူး။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာဆိုတဲ့ အရည္အခ်င္းကိုသာ ၾကည့္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တရား ေတာ္မွာ အမ်ဳိးမာန္၊ အမ်ဳိးစြဲထား ဖို႔ ေဟာခဲ့တဲ့ တရားမပါဝင္ပါ ဘူး။ ႐ုပ္နာမ္ပရမတ္ကိုထြင္း ေဖာက္ျမင္ေတာ္မူတဲ့ ဘုရားရွင္ အေနျဖင့္ အဝိဇၨာဖံုးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ သတၱဝါပညတ္အျမင္အေပၚ အေျခခံတဲ့ လူမ်ဳိးစြဲ၊ ဘာသာစြဲကို ေဟာရန္ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။
အစြဲဆိုတာ တဏွာေလာဘ ပါ။ ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္ ဟာ တဏွာကင္းရာ၊ ကုန္ရာကို က်င့္ဖို႔ ေဟာေတာ္မူခဲ့တဲ့ တရား ေတာ္သာျဖစ္ပါတယ္။ တဏွာ ပြားေၾကာင္းကိုျဖစ္ေစမယ့္ မည္ သည့္အစြဲကိုမွ် ျမတ္စြာဘုရား အားေပးမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ျမတ္စြာဘုရားက သူ႔ရဲ႕ သာ ကီဝင္မင္းမ်ဳိးအတြက္ကိုသာ ရည္ ရြယ္ၿပီး တရားေဟာခဲ့တာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားက ၃၁ ဘံုမွာရွိၾကတဲ့ သတၱဝါအား လံုးအတြက္ တရားေဟာခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶရဲ႕ဝါဒက လူမ်ဳိးတစ္ မ်ဳိးတည္း၊ ဗုဒၶဘာသာဆုိတဲ့ ဘာသာတစ္ခုတည္းနဲ႔သာ သက္ ဆုိင္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဗုဒၶဝါဒက သတၱဝါအားလံုးနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ ဝါဒပါ။
အမ်ဳိးသားေရးဝါဒကေတာ့ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးနဲ႔သာ သက္ဆုိင္ပါ တယ္။ ဗုဒၶဝါဒနဲ႔ အမ်ဳိးသားေရး ဝါဒကို မေရာေထြးသင့္ပါဘူး။ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒစြဲကိုင္ျခင္းဟာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အလိုေတာ္ဟုတ္ သလား၊ မဟုတ္သလားဆုိတာကို ခုဒၵကနိကာယ္လာ ဝသလ သုတၱန္မွာ ထင္ရွားစြာ ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။
ဝသလသုတၱန္ကို ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္ သာဝတၳိျပည္ ေဇတဝန္ ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသံုးေနေတာ္ မူစဥ္ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ ဆြမ္းခံႂကြလာ ေတာ္မူတဲ့ ဘုရားရွင္ကို အမ်ဳိး ဇာတ္ေၾကာင့္ မာန္မာနေထာင္ လႊားေနတဲ့ အဂၢိကဘာရဒြါဇျဗဟၼ ဏရဲ႕ ရဟန္းယုတ္၊ ဦးျပည္းယုတ္ သူယုတ္မာစသည္ျဖင့္ ႐ိုင္း စိုင္း ၾကမ္းတမ္းစြာေခၚေဝၚေျပာဆိုမႈ ကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး ေဟာေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။
သာဝတၳိျပည္ တည္ရွိရာ အိႏၵိယႏုိင္ငံဟာ ယခင္မွစၿပီး ယေန႔တုိင္ေအာင္ ဇာတ္ခြဲျခားမႈ စနစ္အားေကာင္းၿပီး အမ်ဳိးသား ေရးဝါဒအလြန္ျပင္းထန္တဲ့ ႏုိင္ငံ ျဖစ္ပါတယ္။
ဝသလသုတၱန္မွ ေအာက္ ပါဂါထာႏွစ္ဂါထာကို ထုတ္ႏုတ္ ေဖာ္ျပလိုပါတယ္။
ေကာဓေနာ ဥပနာဘိစ၊ ပါပမကၡီစ ေယာနေရာ
ဝိပႏၷဒိ႒ိမာယာဝီ၊ တံဇညာ ဝသေလာဣတိ
‘‘အၾကင္သူသည္ အမ်က္ ထြက္ေလ့ရွိ၏၊ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕တတ္၏၊ ယုတ္မာသည္ျဖစ္၍ သူ႔ေက်းဇူး ကိုေခ်ဖ်က္တတ္၏၊ အယူပ်က္စီး သူျဖစ္၏၊ လွည့္ပတ္တတ္၏၊ ထို သူကို သူယုတ္မာဟူ၍ သိရာ၏’’
နဇစၥာဝသေလာေဟာတိ၊ နဇစၥာေဟာတိ ျဗဟၼေဏာ
ကမၼဳနာဝသေလာေဟာတိ၊ ကမၼဳနာေဟာတိ ျဗဟၼေဏာ
‘‘အမ်ဳိးဇာတ္ေၾကာင့္ သူယုတ္မာမျဖစ္ႏုိင္၊ အမ်ဳိးဇာတ္ ေၾကာင့္ ျဗဟၼဏမျဖစ္ႏုိင္၊ မိမိျပဳ ေသာအမႈေၾကာင့္သာလွ်င္ သူယုတ္မာျဖစ္ရ၏။ မိမိျပဳေသာအမႈ ေၾကာင့္သာလွ်င္ ျဗဟၼဏျဖစ္ရ၏’’
ေဒသနာအဆံုးမွာ အဂၢိက ဘာရဒြါဇျဗဟၼဏဟာ ျမတ္စြာ ဘုရားကိုေလးစားၾကည္ညိဳတဲ့ ဥပါသကာဒါယကာတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။
ဗုဒၶအဆံုးအမကို မွန္မွန္ကန္ ကန္ နားလည္သေဘာေပါက္တဲ့ ဘုရားသားေတာ္ဆုိပါက ျပင္း ထန္တဲ့ လူမ်ဳိးဘာသာအယူဝါဒ ကိုလက္ခံက်င့္သံုးရန္သင့္၊ မသင့္ ေလးနက္စြာျပန္လည္ ဆင္ျခင္စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။
ျပင္းထန္တဲ့ လူမ်ဳိးဘာသာအယူဝါဒမွ တစ္ဖက္စြန္းအမ်ဳိးသားေရးဝါဒကို ဦးတည္သြားႏုိင္တဲ့ အႏၲရာယ္ရွိပါတယ္။ အႏၲရာယ္ရဲ႕ ခါးသီးတဲ့ အရသာကိုမၾကာလွေသးတဲ့ ကာလေတြမွာ အျပစ္မဲ့ျမန္မာ ျပည္သူေတြ ခံစားခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။
ျပင္းထန္တဲ့ လူမ်ဳိးဘာသာ ဝါဒဟာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ေစသလား။ ဆုိး က်ဳိးျဖစ္ေစသလားဆုိတာ ကမၻာ့ သမုိင္းမွာလည္း သက္ေသျပခဲ့ ၿပီးပါၿပီ။ ယခုလည္း ဆီးရီးယား၊ အီရတ္၊ ႏုိင္ဂ်ီးရီးယား စတဲ့ႏုိင္ငံ ေတြမွာ အျပစ္မဲ့သာမန္ျပည္သူ ေတြဟာ ျပင္းထန္တဲ့ လူမ်ဳိးဘာ သာအယူဝါဒရဲ႕ သားေကာင္ဘဝ ကို က်ေရာက္ေနၾကရတဲ့ သတင္း ေတြကို ေန႔စဥ္လိုလို ေတြ႕ျမင္ ၾကားသိေနရပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ သန္႔စင္ မြန္ျမတ္တဲ့ တရားေတာ္ကို လူမ်ဳိး စြဲ၊ ဘာသာစြဲဆုိတဲ့ တဏွာအစြဲနဲ႔ အေရာင္ဆုိးတဲ့ လုပ္ရပ္မွန္သမွ် ဟာ မျဖစ္သင့္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြပါ။
ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာဆုိတဲ့ ျဗဟၼစိုရ္တရားရဲ႕ ျပယုဂ္ျဖစ္တဲ့၊ မြန္ျမတ္သန္႔စင္တဲ့ ဗုဒၶသာသနာထြန္းကားရာ ႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္ငံျဖစ္ပါလ်က္နဲ႔ မၿငိမ္း ခ်မ္းႏုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံ၊ ကမၻာမွာအဆင္း ရဲဆံုး၊ အမြဲေတဆံုးႏုိင္ငံျဖစ္ေနရ ျခင္းရဲ႕ အဓိကတရားခံဟာ အာ ဏာရွင္တုိ႔ရဲ႕ အာဏာအေပၚ တပ္မက္စြဲလမ္းတဲ့ တဏွာဥပါ
ဒါန္အစြဲေၾကာင့္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
အာဏာကိုမစြန္႔ႏုိင္ျဖစ္ေန ၾကတဲ့ စစ္အာဏာရွင္မ်ဳိးဆက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြကို အာဏာ အေပၚ တပ္မက္ေမာတဲ့ တဏွာ ကိုစြန္႔ဖို႔ ေဟာေျပာျပသဆိုဆံုးမ ျခင္းသည္သာလွ်င္ သာသနာ့ဝန္ ထမ္းရွင္ရဟန္းမ်ားရဲ႕ တာဝန္ျဖစ္ ပါတယ္။ ထိုတာဝန္ကို ထမ္း ေဆာင္ျခင္းဟာ လက္ရွိျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရးအတြက္ အလုိအပ္ဆံုးနဲ႔ အေရးအႀကီးဆံုးလည္းျဖစ္ပါ တယ္။
ယေန႔ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ ၿပီး ျပ႒ာန္းဖို႔ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒဆုိတာ သူတို႔အ တြက္လုိ၊ မလို။ အဓိကက်၊ မက် ဆုိတာ စနစ္တက်ေလ့လာသံုး သပ္ဖို႔ လိုအပ္မယ္ထင္ပါတယ္။
ေခတ္ပညာတတ္ ဘြဲ႕ရေတြ ေတာင္ပါဝင္တဲ့ ျမန္မာအမ်ဳိး သမီးငယ္မ်ားဟာ ဘာေၾကာင့္ ေဟာင္ေကာင္ကိုသြားၿပီး အိမ္ ေဖာ္လုပ္ေနၾကရပါသလဲ။ ျမန္မာ အမ်ဳိးသမီးငယ္ အမ်ားစုႀကံဳေတြ႕ ေနရတဲ့ အဓိကျပႆနာက ဘာလဲဆုိတာ အရိပ္အႁမြက္မွ် သိခ်င္ရင္ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုတစ္ ႐ံုေလာက္ကိုပဲ သြားၾကည့္လိုက္ ရင္ အေျဖေပၚမယ္ထင္ပါတယ္။ သူတုိ႔အတြက္ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒလို၊ မလိုဆိုတာ သူတုိ႔အေနနဲ႔စဥ္းစား ဖို႔ အခ်ိန္ရၾကမယ္မထင္ပါဘူး။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ပရိယတ္နဲ႔ ပဋိပတ္အလုပ္ကိုသာ အားထုတ္ ေနေတာ္မူၾကတဲ့ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္မ်ားစြာရွိၾကပါတယ္။ ထိုဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္မ်ား ဟာ ရဟန္းသံဃာမ်ားနဲ႔ လား လားမွ် မသက္ဆုိင္တဲ့ မ်ဳိးေစာင့္ ဥပေဒဆုိတာကို မႀကိဳက္ေပမယ့္ ႐ႈပ္႐ႈပ္ယွက္ယွက္ကိစၥေတြမွာ ဝင္မပါခ်င္ဘဲ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း ေနေတာ္မူလိုတာေၾကာင့္ ဒီကိစၥ အေပၚမွာ တစ္ခြန္းတစ္ပါဒမွ် မိန္႔ ၾကားမႈမျပဳၾကတာပါ။
မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒအတြက္ သဲသဲမဲမဲႀကိဳးပမ္းေနၾကတဲ့ ရဟန္း သံဃာတခ်ဳိ႕ကိုျမင္ရေတာ့ ႏူရာ ဝဲစြဲ လဲရာသူခုိးေထာင္းဆုိသလို မၿငိမ္းခ်မ္းႏုိင္တဲ့ႏိုင္ငံကို ပိုၿပီး မၿငိမ္းခ်မ္းေအာင္၊ ဆင္းရဲတြင္း နက္ၿပီးသားႏုိင္ငံကို ဆင္းရဲတြင္း နက္သထက္နက္ေအာင္ တြန္းပို႔ ေနသလိုပါပဲ။
မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒဆိုတာ ထုိင္ ခံုၿမဲေရးပဓာနတရားလက္ကိုင္ ထားၾကတဲ့ စစ္အာဏာရွင္မ်ဳိးဆက္အတြက္ေတာ့ အႀကိဳက္ေတြ႕မယ့္ ဥပေဒျဖစ္မွာေသခ်ာပါတယ္။
Author: အရွင္စႏိၵမာ(မြန္စိန္ေတာရ)
7DAY DAILY
