(ေမာင္၀ံသ-ေျပာခ်င္လြန္းလို႕)
လယ္သိမ္း ေျမသိမ္းတာေတြစီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္အခ်ိဳ႕က ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လယ္ယာ ေျမေတြကို နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႕ ေမာင္ပိုင္စီးဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတဲ့သတင္းေတြ ၾကားသိေနရတယ္ဗ်ာ။ တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္က သိမ္းသလိုလိုနဲ႕ ႏွစ္ေပါက္ တစ္ေပါက္ရိုက္ခဲ့တယ္လို႕ဆိုကာ လယ္သမားက တရား ျပန္စြဲမယ့္ အေျခအေနမ်ိဳးေတာင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္ဗ်။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ ခ်စ္ခင္ေလးစားရတဲ့ အႏုပညာသည္ႀကီး ကြယ္လြန္သူ ကိုျမတ္ေလးရဲ႕ ေထာင့္သုံးရာျပည့္ အေရးေတာ္ပုံ သီခ်င္းထဲက လယ္သမား သရုပ္ေဖာ္ စာသားတခ်ိဳ႕ကို သတိရမိတယ္ဗ်ာ။
"လယ္သမားဆိုတာ___ မြဲေတႏုံခ်ာ___ ဂုဏ္အသျပာ မစုံလွသမို႕ ___ သုညမွာေတာင္မွ အႏုတ္လကၡဏာ ျပတဲ့ ဘ၀သာသာ___ စားရေတာ့လဲ ၀မ္းမ၀ပါ___ ၀တ္ရေတာ့လဲ ခါးမလွပါ ___ အျဖည့္ခံသက္သက္ေတြပါခင္ဗ်ာ___"
ေ၀ါၿမိဳ႕နယ္က ညည္းသံညဴသံေတြ သုညမွာေတာင္ အႏုတ္လကၡဏာျပတဲ့ လယ္သမားေတြရဲ႕ ဘ၀ဟာ ဒီေန႕ထိ မေျပာင္းလဲေသးပါဘူး။ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုမွာ လယ္သမားေတြ ေငြစေၾကးစ ရႊင္ခဲ့ဖူးပါရဲ႕။ ေဒၚလာေစ်း ၁၂၀၀ေက်ာ္ ခဲ့ခ်ိန္က လယ္ယာထြက္ သီးႏွံေတြ ေစ်းေကာင္းေကာင္းရလို႕ ရြာေတြမွာ သြပ္မိုးတစ္ေဖြးေဖြးနဲ႕ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာ အမွန္ပါပဲ။
သို႕ေပမယ့္ ခုေတာ့ တစ္ႏိုင္ငံလုံး လယ္သမားအမ်ားစု ကပ္ဆိုက္ေနၾကၿပီ။ သီးႏွံေတြ ပ်က္တာ၊ ဆုံးရႈံး တာ၊ ေအာက္ေစ်းနဲ႕ ေရာင္းရတာ၊ အရင္းေတာင္ ျပန္မေပၚတာ သုံးေလးႏွစ္ ဆက္တိုက္လို ျဖစ္ခဲ့၊ ကြၽန္ေတာ့္ ဇာတိ ေ၀ါၿမိဳ႕နယ္က ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြရဲ႕ ညည္းသံညဴသံေတြကို ကြၽန္ေတာ့္မွာ သက္ျပင္းပူႀကီးေတြ မႈတ္ထုတ္လို႕သာပဲ နားေထာင္ခဲ့ရတယ္ဗ်ာ။
စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ဖို႕မဟုတ္ သည္ၾကားထဲ ေငြရွင္ေၾကးရွင္ေတြက လယ္ေျမေတြကိုျ မ်က္ေစာင္းတထိုးထိုးနဲ႕ ေမာင္ပိုင္စီးဖို႕ အႀကံအဖန္ေတြ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္ဗ်။ ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီး ႏိုင္ငံေတြမွာ လယ္ေျမ ဧက ေထာင္ေသာင္းခ်ီပိုင္ဆိုင္ၿပီး စက္မႈ စြမ္းအား နဲ႕ ေခတ္မီနည္းပညာေတြနဲ႕ စိုက္ပ်ိဳးထုတ္ကုန္ေတြ အႀကီးးအက်ယ္ ထုတ္လုပ္သူေတြအေၾကာင္း ဖတ္ဖူးေလ့လာဖူးပါတယ္။
သို႕ေပမယ့္ အခု ကြၽန္ေတာ္တို႕ဆီမွာ လယ္ေျမေတြ အႀကံအဖန္နဲ႕ ေမာင္ပိုင္စီးဖို႕ ႀကိဳးစားေနသူေတြက အဲသလိုမ်ိဳး မဟုတ္ေပဘူးဗ်။ သူတို႕အႀကံက မၾကာခင္ ႏိုင္ငံျခားက ၀င္လာေတာ့မယ့္ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံသူေတြ လက္ထဲ မတန္တဆအက်ိဳးအျမတ္ယူၿပီး လက္လႊဲေရာင္းစား ၾကမွာျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ လယ္သမားဆီက တစ္ဧက ၃သိန္းေလာက္နဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး ရယူထားတဲ့ ေျမေတြကို ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူ ေတြလက္ကို တစ္ဧက သိန္း ၃၀၀၀ ေလာက္နဲ႕ ျပန္ေရာင္းၾကမွာ ျဖစ္တယ္ဗ်။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဘယ္လို ေျပာခဲ့သလဲ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာ ေငြရွင္ေၾကးရွင္ေတြ ျခယ္လွယ္ ခ်င္သလို ျခယ္လွယ္ႏိုင္မယ့္ အေနအထားမ်ိဳးကို ခြင့္ျပဳလိမ့္မယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ေတာ့ လုံး၀ မယုံၾကည္ဘူးဗ်။
ဒီလို အေၾကာင္းအရာမ်ိဳးကို ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဘယ္လိုမ်ား ရႈျမင္ခဲ့ေလမလဲ လို႕ သိခ်င္တာနဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မိန္႕ခြန္းမ်ား စာအုပ္မွာ ရွာေဖြၾကည့္ေတာ့ ေတြ႕ရပါေကာလားဗ်ာ။ ၁၉၄၆ခု ဇန္န၀ါရီလ ဖဆပလ ပဏာမညီလာခံႀကီးမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက -
"အမွန္ကေတာ့ ဘယ္ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးစနစ္မွ အၿမဲ တည္တံ့တာ မရွိဘူး။ သူ႔အခ်ိန္ သူ႔အေျခအေန အလိုက္ ျဖစ္လာၾကတာပဲ။ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဗမာျပည္အဖို႔မွာေတာ့ အလယ္အလတ္အဆင့္မွာ ရွိတဲ့ ဒီ အရင္းရွင္ကို စနစ္ေက်ာ္မသြားေသးေပမယ့္ အဲဒီစနစ္ ထင္တာ မလုပ္ႏိုင္ဘဲ ဒီစနစ္ကို အျမန္ဆံုးေက်ာ္သြားႏိုင္ မယ့္ စီးပြားေရး သေဘာတရားေတြကို အေျခခံၿပီး တိုင္းျပည္တည္မွသာလွ်င္ တကယ့္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံ ကို ေရာက္ေအာင္ သြားႏိုင္လိမ့္မယ္။ တကယ့္ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရား အရ ျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ိဳးအတြက္ ျပည္သူေတြက တင္ေျမႇာက္တဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ အစိုးရ ျဖစ္႐ံုႏွင့္ မၿပီးေသးဘူး။ အဲဒီအစိုးရ ဟာ ျပည္သူေတြရဲ႕ လက္ငင္း စီးပြားေရး အဆင့္အတန္းကို အခြင့္အေရး တန္းတူရႏိုင္တဲ့ အေျခ အထိ ျမႇင့္ တင္ႏိုင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးမွ တကယ့္ ဒီမိုကေရစီအထိ လွမ္းတက္ႏိုင္မယ္" လို႕ ေဆြးေႏြးလမ္းညႊန္ခဲ့ တယ္ဗ်။
ငါးမူး သုံးမူးတစ္ပဲ ဒီမိုကေရစီ "အခု ဒီမိုကေရစီေခၚေနတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြအမ်ားဟာ တကယ့္ ဒီမို ကေရစီေတြ မဟုတ္ဘူး။ ငါးမူး သံုးမူးတစ္ပဲ ေလာက္ပဲ။ ဒီမိုကေရစီေတြ ျဖစ္ၾကေသးတယ္။ အဲဒီ ဒီမိုကေရစီေတြဟာ အရင္းစစ္လိုက္ေတာ့ အရင္းရွင္ ေခၚတဲ့ပစၥည္း၊ အရင္းရွင္ေတြ စီးပြားေရး ျခယ္လွယ္တဲ့ စနစ္အေျခခံတဲ့ ဒီမိုကေရစီေတြ ျဖစ္တယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ အရင္းရွင္ေတြရဲ႕ အာဏာရွင္ စနစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ဒီမိုကေရစီဆိုလို႔ ဘမ္းျပၿပီးထားတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပဲ"လို႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက မိန္႕ၾကားခဲ့တာ ဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ မျငင္းႏိုင္တဲ့ အမွန္တရားေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ လက္ရွိ ကြၽန္ေတာ္တို႕ လယ္သမားေတြ ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ အေျခအေနဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အေျမာ္အျမင္ႀကီးစြာ သတိေပးသြားတဲ့ 'ဘမ္းျပဒိမိုကေရစီ'ပုံစံမ်ိဳးဆီကို ဦးတည္သြားမွာ အလြန္စိုးရိမ္ေနမိတယ္ဗ်။
ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအခ်ိဳ႕လုပ္ပုံ လယ္သမားေတြရဲ႕ ဘ၀နဲ႕ ခံစားခ်က္အေၾကာင္း ေျပာေနတုန္း ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ ျပည္သူ႕ေခတ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ေရးခဲ့တဲ့ "ဖေယာင္းတိုင္မီးနဲ႕ ကြၽန္ေတာ္" ေဆာင္းပါးထဲက ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြကိစၥ ေဖာ္ျပ ခဲ့တာကို ျဖည့္စြက္ေပးတဲ့ စာတခ်ိဳ႕ ရရွိခဲ့တယ္ဗ်ာ။
ခ်င္းတြင္းကိုကို ကေလာင္အမည္ခံသူ မိတ္ေဆြသတင္းေထာက္က ခုလို ေရးလိုက္ပါတယ္။
မည့္သည့္ေထာက္ခံခ်က္မဆုိ....၅၀၀က်ပ္ႏွင့္ ၂၀၀၀က်ပ္အတြင္း (ေအဖုိးစာရြက္ ထက္၀က္ျပတ္ကုိ ကြန္ျပဴတာနဲ႕ စာစီ လက္မွတ္ထုိး ထားတာ...ဒါေတာင္ မကုိက္ဘူးဆုိပဲ ဆရာ) ေနာက္...ဧည့္စာရင္း တုိင္ရင္ တစ္ေယာက္ကုိ ဘယ္ေလာက္. ......။ ဟုိတစ္ေလာက ဧည့္စာရင္း စစ္တာ မိတဲ့ လူငယ္ေလး တစ္ဦးက ေျပာတယ္။ မွတ္ပုံတင္ သိမ္းသြားတယ္တဲ့ ...လာေရြး ...၅၀၀၀ က်ပ္တဲ့.....။
ေနာက္ အိမ္ျခံေျမ ေရာင္းမယ္ ၀ယ္မယ္ ဆုိရင္ အေရာင္းအ၀ယ္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္မယ္ဆုိရင္ တန္ေၾကးေပၚ မူတည္ၿပီး ....ပုိက္ဆံရတတ္ ေတာင္းတတ္ပါ တယ္။ (ရန္ကုန္ေတာ့ မသိပါ) ....။ ေနာက္ ရပ္ကြက္ အတြင္း ျပႆနာေပၚလုိ႔ လုိက္ရွင္းေပးရရင္ ....ဘယ္အမႈက ဘယ္ေလာက္ ၊ ဘယ္အမႈက ဘယ္ေရြ႕ ....။ ျမစ္ေခ်ာင္းေဘးက ေက်းလက္ေတြဆုိရင္ ေသာင္ေလးေတြ ေျမႏုကၽြန္းေလးေတြ ေပၚလာၿပီ ဆုိရင္ ရပ္ကြက္ ဥကၠဌ..ဆုိသူက အေကာင္းဆုံး ေနရာေတြကုိ သူေရာင္းစား ...က်န္သူေတြကုိ ေ၀ခ်မ္းေပး ( ပုိက္ဆံမ်ားမ်ားေပးႏုိင္သူ ကုိေနရာေကာင္းေပါ့ ) .......အဲလုိ အဲလုိ ...ေလးေတြ ရသဗ်....။
ဒါေလးေတြက ဥပမာ ပါဗ်ာ......ကၽြန္ေတာ့္ အသိ ဘုန္းၾကီးလူထြက္ တစ္ေယာက္ ဥကၠဌ လုပ္ခ်င္လုိ႔ ပုိက္ဆံ အကုန္ခံၿပီး လုပ္ေနတယ္။ လက္ရွိလည္း ရပ္ကြက္ တစ္ခု ရဲ႕ ဥကၠဌ ပါ .....။ အဲလုိ ဆုိေတာ့ ဆရာရယ္.. ....ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္ ရပ္ကြက္ ဥကၠဌ ...ေစ်းကြက္ ဆုိၿပီး ေရးရင္ ေကာင္းမလား စဥ္းစားေနတာ.....။
အရည္အခ်င္းျပည့္၀ဖို႕ လယ္သမားေတြခမ်ာ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အဲသလို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဆိုသူေတြရဲ႕ အာဏာျပမႈ အႏိုင္က်င့္ မႈေတြကိုပါ ခါးစည္းခံေနၾကရတုန္းပဲ ဆိုတာ အထင္အရွားပါ။ လယ္ေတြပ်က္စီးဆုံးရႈံးရတဲ့ၾကားမွာ ေရနစ္သူ ၀ါးကူထိုးႏွစ္ ခံရသလို ျဖစ္ေနၾကရွာတယ္ဗ်။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးဆိုတဲ့ ရာထူးနာမည္က အေတာ္ႀကီးက်ယ္ပါတယ္ဗ်ာ။ နာမည္ႀကီးက်ယ္သေလာက္ လူေတြကလည္း အရည္အခ်င္း ျပည့္၀ဖို႕ လိုမယ္ထင္တယ္ဗ်။ သူတို႕အတြက္ အရည္အခ်င္းကေတာ့ ဘြဲ႕ေတြ ဒီဂရီေတြ ျပႏိုင္ဖို႕ မလိုပါ။ ရပ္ကြက္ ေက်းရြာေန ျပည္သူမ်ားကိုယ္တိုင္ လြတ္လပ္စြာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ဆႏၵမဲနဲ႕ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ခံရသူေတြ ျဖစ္ဖို႕ပါပဲဗ်ာ။
၀၁ ၀၆ ၂၀၁၂
maungwuntha@gmail.com
(ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္၊အတြဲ-၂၊အမွတ္-၉၇၊၂၀၁၂ခုႏွစ္၊ ဇြန္၇)
