ကိုညိဳ (ေအာ္စလို) -တင္ျပသည္ |
ဗမာျပည္ မတ္လ သမိုင္းဟာ ထၾကြတယ္၊ ပုန္ကန္တယ္ နိုးၾကားတယ္ဆိုတဲ႔ အဓိပၸါယ္ေတြနဲ႔ပါ။
ဖက္ဆစ္ေတြကို ေတာ္လွန္ခဲ႔တာလည္း မတ္လပဲ။ အာဏာရွင္ေတြကို ပုန္ကန္ခဲ႔တာလည္း အဲဒီမတ္လပဲ။ အာဏာရွင္ လက္ရံုးတပ္ေတြေၾကာင္႔ စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသား ကိုဖုန္းေမာ္ က်ဆံုးခဲ႔ တဲ႔ မတ္လ ၁၃ရက္ေန႔ကို ျမန္မာျပည္ရဲ႔ လူ႕အခြင္႔အေရးေန႔လို႕ (၁၉၈၉ခုနွစ္ဖုန္းေမာ္နွစ္ပတ္လည္မွာ)
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိယ္တိုင္ ေၾကျငာေပးခဲ႔တာပါ။
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ လူ႔အခြင္႔အေရးေန႔ ေငြရတု ျပည္႔ မတ္လ ၁၃ရက္နဲ႔ ၁၄ရက္ေန႔မွာပဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ လက္ပံေတာင္းက လူ႔အခြင္႔အေရး ေတာင္းဆိုသံေတြကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျမင္သြားခဲ႔တယ္၊ ၾကားသြားခဲ႔တယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီအသံေတြဟာ လက္ပံေတာင္းက ေျမြတြန္သံေတြ လို႕မွတ္ယူလိုက္တယ္။ လက္ပံေတာင္းေျမြေတြဟာ ပါးျပင္းေတြေထာင္ၾကတယ္၊ မာန္ေတြနဲ႔ တရႈးရႈး မႈတ္တယ္။
ေဖ႔စ္ဘြတ္ထဲက Video ရိုက္ကြက္ အတိုအစေတြမွာ “ ဦးပိုင္၊ ၀မ္ေပါင္ ဖ်က္သိမ္းေရး” “ လက္ပံေတာင္းေတာင္စီမံကိန္း ဖ်က္သိမ္းေရး” ေၾကြးေၾကာ္သံေတြ နဲ႔ ေၾကးနီစီမံကိန္းရဲ႔ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ ဥကၠဌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႔ ခိုင္မာတဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ ေျပာၾကားခ်က္ေတြ၊ ေကာ္မရွင္ အၾကံျပဳခ်က္နဲ႔ ဆံုးျဖတ္မႈအေပၚ ေပါက္ကြဲ ေဒါသနဲ႔ မ်က္ရည္က်ေနတာေတြ၊ ဆႏၵျပသူေတြ ကို ဂရုဏာမ်က္လံုးနဲ႔ ၾကည္႔ျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာေတြ၊ မိမိ တိုင္းျပည္အေပၚထားတဲ႔ ေစတနာနဲ႔ တာ၀န္ယူမႈေတြအေပၚ ဂရုဏာေဒါသယွက္ျပီး ရွင္းျပေနတဲ႔ ျမင္ကြင္းေတြဟာ က်ေနာ္တို႕ စိတ္ထဲ မခ်မ္းမေျမ႔ခံစားရပါတယ္။
ျပည္သူေတြအေပၚခ်စ္တဲ႔စိတ္ ေဒၚစုအေပၚ စာနာနားလည္တဲ႔ စိတ္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႕ အျပင္ကလူေတြ မ်က္ရည္လည္ရပါတယ္။ ငိုေၾကြးဆႏၵျပေနတဲ႔ ေက်းလက္ျပည္သူေတြ ျမင္ကြင္းကလည္း စိတ္ထိခိုက္စရာပါ။ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုအားကိုးမိတာမွားသလိုလို၊
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျပည္သူေတြဘက္မရပ္တည္တာလိုလို အထင္လဲြမွား ေနတာလည္းျမင္ရတယ္။
ျပီးေတာ့ နွစ္ေပါင္းျမားစြာ တိုင္းျပည္မွာ ေနစရာမရိွေအာင္ ဒုကၡေပးျပီး အခုအခ်ိန္ထိလည္း တာ၀န္မဲ႔၊ သူရဲေဘာေၾကာင္တဲ႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ၾကံ႔ဖြတ္ အစိုးရအေပၚလည္း ျပည္သူေတြက အခဲမေၾကျဖစ္ရတယ္။
မံုရြာနယ္တ၀ိုက္က လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးစဥ္ေတာင္ ေတြအေၾကာင္း က်ေနာ္တို႕ ငယ္ငယ္က ပထ၀ီဘာသာသင္ရင္း ရင္းနွီးခဲ႔တယ္။ ကေနဒါက အိုင္ဗင္ဟိုးကုမၼဏီ နဲ႔ ဦးပိုင္တို႕ ေပါင္းျပီး တူးဆြျဖိဳဖ်က္လိုက္ ကတည္းက ဓာတုအဆိပ္သင္႔တဲ႔ဒါဏ္၊ လယ္ယာေျမပ်က္ဆီးဆံုးရံႈးတဲ႔ဒါဏ္ အလုပ္လက္မဲ႔ ဒါဏ္ေတြကို နွစ္အတန္ၾကာကတည္းကက်ေနာ္ ၾကားဖူးတယ္။
လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁၅နွစ္ေလာက္ကအဲဒီနယ္က လယ္သမားတခ်ိဳ႕နဲ႔ က်ေနာ္ အိႏိၵယ နယ္စပ္ မီဇိုရမ္နယ္မွာ ေတြ႔ခဲ႔တယ္။သူတို႕က အလုပ္လက္မဲ႔ျဖစ္ျပီး တဖက္နိုင္ငံနယ္စပ္ ထြက္လာျပီး ယကၠန္းလာခတ္ၾကတာ၊ တခ်ိဳ႕လည္း ေတာထဲမွာ သစ္ခုတ္ လႊဆဲြအလုပ္ၾကမ္းေတြလာလုပ္တာ။
က်ေနာ္သူတို႕နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ျပီး ေရဒီယိုက သတင္းလႊင္႔ဖူးတယ္။ စက္ရံုက စြန္႔ထုတ္လိုက္တဲ႔ ဓာတုေဆးရည္ ေတြ ေျမာင္းထဲကတဆင္႔လယ္ထဲစီးျပီးလယ္ေျမေတြပ်က္ဆီးရပံု၊
ေသာက္သံုးေရေတြမသန္႔လို႕ အမည္မသိ ေရာဂါေတြ ျဖစ္ရပံု၊ ရြာက ခေလးတခ်ိဳ႕ ဘိုက္ပူနံကားေ၀ဒနာနဲ႔ ေသဆံုးခဲ႔ရပံုေတြကို သိခဲ႔ရတယ္။ အဲဒီေဒသက လူေတြ လယ္လုပ္လို႔မရေတာ့ စက္ရံုေျမာင္းထဲကေန မိမိတို႕လယ္ထဲ စီးလာတဲ႔ ဒုတၱာေရေတြကို
(သူတို႕ဒုတၱာ ေျပာလို႔ ဒုတၱာလိုက္ရတာပါ ၊ဘာဓာတုအရည္မွန္း အေသအခ်ာေတာ့မသိ) ဘိနပ္မပါ လက္အိပ္မပါ ပံုးနဲ႔ ခတ္ျပီး ဒုတၱာခ်က္တဲ႔ အလုပ္ကို လုပ္တဲ႔အေၾကာင္း၊ ၾကာေတာ့ ေျခဖ်ားကေန ေျခတလံုးတေလ်ာက္၊လက္မွာေရာ ၀ဲစို ၀ဲေျခာက္ေတြအနွ႔ံပဲ။ ဓာတုေဆး အဆိပ္ေၾကာင့္ အရည္ျပားေတြေလာင္ၾကြမ္းျပီး ယားနာလိုလိုေတြနဲ႔ ေသရာပါ ပဲ။ သူတို႕ရြတ္ျပတဲ႔ စာခ်ိဳးေလးေတြထဲက တေၾကာင္းေတာင္ အခုထိမွတ္မိေနတယ္။ ဘာတဲ႔” ဒုတၱာခ်က္ေတာ့..ရုပ္ပါပ်က္တယ္” ဆိုတာေလး..။
ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္တို႕ဆီက လယ္သမားေတြ အကာအကြယ္မဲ႔ေနတယ္ ဆိုတာပဲ။ ပေဒသရာဇ္ေက်းက်ြန္ေတြလို နွစ္ေပါင္းျမားစြာအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြရဲ႔ ဗိုလ္က် အနိုင္က်င္႔ခံရတယ္။ မထီမဲ႔ျမင္ခံရတယ္။ လိုရင္ လိုသလို အသံုးခ်ခံရတယ္။ သီးနွံေတြအလုခံရတယ္၊ ေျမယာေတြ သိမ္းဆည္းခံရတယ္။ ဒီလယ္သမားေတြဘ၀ ကမ္းကုန္သြားျပီ။ ဟိုဘက္ကမ္းေတာင္ မရိွေတာ့ဖူး။ ဒီအခ်ိဳးမ်ိဳး ဆက္ခ်ိဳးရင္ အေသခံတိုက္ဖို႕ပဲရိွေတာ့တယ္။
အခုကိစၥက လက္ပန္ေတာင္းျပည္သူေတြ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဆန္႕က်င္တာမဟုတ္ဖူး၊ မတရားမႈကို တိုက္ပဲြ၀င္ေနတာျဖစ္တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပည္သူေတြက ခ်စ္ျပီးသား၊ ေလးစားျပီးသား၊ အားကိုးျပီးသား။ တာ၀န္ရိွသူေတြက တာ၀န္မသိလို႕ ျပီးေတာ့ သူရဲေဘာေၾကာင္လို႕ ဒီေကာ္မရွင္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က လူထုေခါင္းေဆာင္ပီပီ သတၱိရိွရိွ တာ၀န္ယူရတာျဖစ္တယ္။
လက္ပံေတာင္းမွာ ေျမြရိွမွန္းနိုင္ငံေရးသမားတိုင္းသိသလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း
ေကာင္းေကာင္းသိတာေပါ့။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ က်င္႔၀တ္ကို အေလးထားတယ္။ တာ၀န္ေပးရင္ ေခါင္းမေရွာင္ဖူး၊ ရဲရဲ၀န္႔၀န္႔ယူတတ္တယ္။ ဒါကို က်ေနာ္တို႕ အကဲခတ္မိတယ္။
ေဒၚစုအေနနဲ႔ “ေကာ္မရွင္ကို စဖဲြ႔တံုးက ဘယ္သူမွ သိတ္ျပီး ဒီေကာ္မရွင္ အလုပ္ကို မလုပ္ခ်င္ၾကလို႕ လက္ပန္ေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းရဲ႔ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္မွာ ဥကၠဌအေနနဲ႔ က်မဦးေဆာင္ခဲ႔တာ” လို႕ အဲဒီခရီးစဥ္မွာရွင္းရွင္းပဲ ေျပာခဲ႔တယ္။
“နိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ လူၾကိဳက္မ်ားေအာင္ လုပ္တာမ်ိဳးမဟုတ္၊ နိုင္ငံအတြက္ ေကာင္းေစခ်င္တဲ႔ စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးနဲ႔ လုပ္တာ” လို႕ မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ေျပာသြားေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ တာ၀န္ရိွ အစိုးရက ေၾကာက္လို႕ လက္ပံေတာင္းမွာ ေဒၚစုလက္နဲ႔ ေျမြနိႈက္ခိုင္းတာျဖစ္တယ္။ အေစာပိုင္းက လက္ပံေတာင္းကို ေျမြဖမ္းဖို႕သြားတဲ႔ ၈၈ေတြထဲက ကိုဂ်င္မီ ေျမြတြန္လို႕ ျပန္ေခါက္လာခဲ႔ေသးတယ္။ ၈၈အုပ္စုေတြလည္း လက္ပံေတာင္းကိစၥ မ၀င္ရဲဖူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႔ ပါ၀ါကို အသိအမွတ္ျပဳထားတယ္လို႕ မွတ္ထင္ရမွာပဲ။
၀န္ၾကီး ဦးေအာင္မင္း လည္း ေက်းဇူးရွင္နာမည္တပ္တာ မွားသြားလို႕(လယ္သမားကေက်းဇူးရွင္လား၊တရုတ္က ေက်းဇူးရွင္လား မခဲြျခားတတ္လို႕) ေခါင္းမေဖာ္ရဲေအာင္ျဖစ္သြားခဲ႔တယ္။
တခုေျပာစရာရိွတာက ေဒၚစုဟာလႊတ္ေတာ္ျပင္ပ နိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းမွာ ေရြးခ်ယ္စရာအမ်ားၾကီးရိွေပမဲ႔ လက္ပံေတာင္း ေကာ္မရွင္ ကို ဦးေဆာင္ခဲ႔တာ ေဒၚစုရဲ႔ မိမိကိုယ္မိမိယံုၾကည္မႈ လြန္ကဲလြန္းတယ္လို႕ သံုးသပ္လို႕ရပါတယ္။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ႔ ဦးေဆာင္နိုင္မႈ အရည္အေသြးကို ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ ဒီလို ယံုတာက ျပည္သူနဲ႔ ေဒၚစု တသားထဲ ရိွတယ္လို႕ ခံယူထားလို႕ပါ။ ဒါေပမဲ႔ တခ်က္တခ်က္မွာ ေဒၚစုကိုယ္တိုင္ အမ်ားဆႏၵနဲ႔ လြတ္ျပီး တကိုယ္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ သူရဲေကာင္းဆန္ဆန္ လုပ္ေဆာင္မႈေတြဟာ နိုင္ငံေရးေျခက်ံြမႈလို႕ ျမင္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ ပုဆိန္နဲ႔ ထြင္းေနရတဲ႔ လက္ပံေတာင္းျပႆနာဟာ အေစာပိုင္း ဦးပိုင္ကုမၼဏီရဲ႔ မပြင္႔မလင္းမရိုးသားမႈနဲ႔ ျပည္သူအေပၚ ေစတနာ မရိွပဲ လွည္႔ဖ်ားမႈေတြေၾကာင္႔ျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္လို႕ ျပႆနာပါတပါတည္း ရွင္းေပးရတဲ႔ ေကာ္မရွင္ဆိုရင္ သိတ္ေကာင္းပါတယ္။ ေနာင္အနာဂတ္ထိ ေျပလည္မဲ႔ ေခ်ာေမာမဲ႔ အေျဖမ်ိဳးကို လိုခ်င္လို႕ပါ။ ေဆးျမီးတိုကုထံုးေတြ ေခတ္အဆက္ဆက္ကလုပ္ခဲ႔ျပီးပါျပီ။ အက်ိဳးမရိွပါ၊ ေနာက္ျပႆနာအသစ္တခုျဖစ္လာဖို႕ ေမြးေပးတာနဲ႔ အတူတူပဲ။ က်ေနာ္တို႕ကေတာ့ အစီရင္ခံစာဟာ ေနာက္ကြယ္မွာ နိုင္ငံေရးပါေနသလို ျမင္ရပါတယ္။ နိုင္ငံေရးကစားကြက္ တခုခုမ်ား ရိွေနသလားလို႕ပါ။ ဒါကလည္း စံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္ဥကၠဌအတြက္ ဗမာျပည္မွာ လူရိုေသ ရွင္ရိုေသဆိုလို႕ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တေယာက္ထဲ ကိုပဲ ျမင္ရလို႕လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မွာပါ။ တကယ္တမ္းဆို စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ ဟာ နိုင္ငံေရး ဘက္ကင္းတဲ႔ အမ်ားျပည္သူၾကည္ညိဳေလးစားတဲ႔ ပညာရွင္ အုပ္စုနဲ႔ ဖဲြ႔စည္းတာမ်ိဳးျဖစ္သင္႔တာပါ။ ေဒၚစုအေပၚယံုၾကည္ေပမဲ႔ ရွင္ၾကီး၀မ္းထဲေရာ ရွင္ငယ္၀မ္းထဲေရာ ေနခဲ႔ဖူးတဲ႔ အဖိနွိပ္ခံ ျပည္သူေတြက ေဒၚစုယံုတဲ႔ ၾကံ့ဖြတ္အစိုးရကို မယံုေသးပါဖူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ “သမတၾကီးကို က်မယံုပါတယ္”လို႔ အင္တာဗ်ဴးတိုင္း မွာေျဖျပီး ၾကံ႔ဖြတ္အစိုးရနဲ႔ေရာ တပ္မေတာ္နဲ႔ပါ ယံုၾကည္မႈတည္ေဆာက္ေနတာကို အားေပး နားလည္ေပးလို႕ရေပမဲ႔ ကာယကံရွင္ အာဏာရ အစိုးရကေတာ့ ျပည္သူေတြအေပၚ ယံုၾကည္မႈမေပးေသးပါဖူး။ သူရဲ႔ အာဏာတည္တံ႔ေရးလမ္းေၾကာင္းကို မ်က္ေျချပတ္မခံေသးတာပဲေတြ႔ေနရတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ျပည္သူေတြက သံသယၾကီးတဲ႔ အစိုးရကို ေနာက္ခံထားျပီး လက္ဆုတ္လက္ကိုင္ နတၱိနဲ႔ ဂတိလြန္တာဟာ တိုင္းျပည္အနာဂတ္မွာ အႏၱရာယ္ရိွပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပီးရင္ ေနာက္ထပ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လို တေယာက္ကို ျမန္မာျပည္သူေတြ ရွာေတြ႔ဖို႕ မလြယ္ကူပါဖူး။ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြဟာ မတရားမႈေတြကို ရိုးရိုးသားသားပဲ အံတုခဲ႔တာပါ။ အာဏာသိမ္း စစ္အစိုးရက ရာစုနွစ္တ၀က္ေလာက္ အခ်ိန္ဆဲြျပီး အခြင္႔အေရးေတြ ဗလပြယူျပီး မရိုးမသားေတြနဲ႔ အာဏာရွင္မ်ိဳးဆက္ကို အုတ္ျမစ္ခိုင္ေအာင္တည္ေဆာက္ခဲ႔ၾကတယ္။
ဗမာျပည္မွာ အမွန္တရားက အနာဂတ္ကို မပိုင္ပါဖူး။ မတရားမႈေတြကသာ ျပည္သူေတြရဲ႔ အနာဂတ္ကို သိမ္းပိုက္ထားတာျဖစ္တယ္။
တကယ္ေတာ့ ျပည္သူ႕သေဘာထားအမွန္က လက္ပံေတာင္းေတာင္ စီမံကိန္းကို အျမန္ဆံုးရပ္ဆိုင္းေပးဖို႕ ျဖစ္တယ္။ ဦးပိုင္ကုမၼဏီ ကို မယံုၾကည္ေတာ့သာျဖစ္တယ္။ ၀မ္ေပါင္ ကို တပ္္ေခါက္ျပန္္ခိုင္းတာျဖစ္တယ္။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ဟာ အဲဒီေဒသခံေတြရဲ႔ ပေဒသာပင္ျဖစ္တယ္။ ဘုရားေပးတဲ႔ လက္ေဆာင္ျဖစ္တယ္။ သဘာ၀တရားၾကီးရဲ႔ အေထာက္အပံ့ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာသမိုင္းရဲ႔ က်က္သေရအလွျဖစ္တယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီေဒသဟာ အဆိပ္သင္႔ေနတယ္။ ေျမစိုင္ေျမခဲ၊က်စ္စာတံုးေတြနဲ႔ အရုပ္ဆိုးေနတယ္။ အရွင္လတ္လတ္ သယံဇာတက်ိန္္စာသင္႔ေနတယ္။
ဒီလက္ပံေတာင္းေဒသ ေတာင္၃၃လံုး ကိုတူးဆြျပီးရင္ ဘယ္သူေတြက အက်ိဳးခံစားမွာလဲ။ ဦးပိုင္က ဘယ္ေလာက္ထိ ရွင္းရွင္းရွင္းလင္းလင္းရိွလို႕လဲ။ ဘယ္တံုးကေရာ ျပည္သူသိေအာင္ ရွင္းျပဖူးလို႕လဲ။ ဒါဆို ျပည္သူက ဘာေၾကာင္႔ယံုရမွာလဲ။
ဦးပိုင္ နဲ႔ ၀မ္ေပါင္ဟာ က်ေနာ္တို႕မိတ္ေဆြမဟုတ္ဖူး။ သူတို႕ဟာ ဘယ္တံုးကမွလည္း လူထုနဲ႔ မိတ္ေဆြမဖဲြ႔ခဲ႔ဖူး။ လူထု အက်ိဳးစီးပြားသာ လုယူ ဖ်က္ဆီးခဲ႔၊ လူထုကိုပဲ ဒုကၡေပးခဲ႔တာျဖစ္တယ္။ အခု သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ေရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈေရာ၊ သမိုင္း အေမြေရာ ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္တယ္။ အခုလို လက္လြန္ေျခလြန္ျဖစ္ေနျပီဆိုေပမဲ့ လုထုက ေနပါေစေတာ့ ဆိုျပီး ဆက္လႊတ္ထားမဲ႔ ဆႏၵ မရိွေတာ့ဖူး။ စီမံကိန္းဖ်က္သိမ္းေရး ကို ဆက္တိုက္ၾကမွာျဖစ္တယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီကေန႔ကာလဟာ နိုင္ငံေရးပြင္႔လင္းရာသီထဲေရာက္ေနပါတယ္။ ျပည္သူေတြမွာလည္း ဆက္တိုးဖို႕ကလဲြလို႕ေနာက္ထပ္ေရြးခ်ယ္ စရာမရိွပါဖူး။
ျပည္သူေတြ က လက္ပံေတာင္းမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မိမိတို႕ အျမင္ေတြ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ပြင္႔ပြင္႕လင္းလင္း တိုင္တည္ ေျပာဆိုခဲ႔တာ မရိုင္းပါဖူး။ ဒါဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဆန္႔က်င္ၾကတာ မႈတ္ဖူး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဦးေဆာင္တဲ႔ ေကာ္မရွင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အားမရတာျဖစ္တယ္လို႕ပဲ ျမင္ပါတယ္။ ျပည္သူနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အက်ိဳးစီးပြားနဲ႔ အျမင္ျခင္းကြာျခားရင္ နိုင္ငံတကာမွာ ဒီလိုပဲ ပူညံညံျဖစ္တတ္တာပါပဲ။ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံေတြမွာ ဒါမဆန္းဖူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဆိုတာ မထိ မတို႕သင္႔တဲ႔ ဘုန္းရွင္ ကံရွင္လို႕လည္း မျမင္သင္႔ဖူး၊ ေဒၚစုကိုထိရင္ ကံၾကီးထိုက္မယ္ဆိုတဲ႔ အျမင္ေတြ လည္းဖယ္ရွားသင္႔ပါတယ္။
ေခါင္းေဆာင္ ကို အလြန္အက်ြံ ကိုးကြယ္ျပီး မေျပာရဲ မဆိုရဲနဲ႔ ေျမွာက္ပင္႔ ေနတာဟာ ဒီမိုကရက္တစ္ အေလ့အထမဟုတ္သလို ဒီမိုကေရစီ ယဥ္ေက်းမႈလည္း မဟုတ္ဖူး။ ေခါင္းေဆာင္ကိုးကြယ္တဲ႔ ၀ါဒဟာ အာဏာရွင္ ၀ါဒျဖစ္တယ္။ ၾကားရတဲ႔ သတင္းတခ်ိဳ႕အရ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မိမိဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ မိမိ ငါ့ေလွငါထိုးေနတာ တကိုယ္ေတာ္စြန္႕စားခန္းေတြလုပ္ေနတာဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုခ်ည္းကပ္ျပီး ကပ္ဖားယပ္ဖား၀န္းရံေနသူေတြ၊ ေျမွာက္ပင္႔ေနသူေတြ ၊ သတင္းအမွား ေပးေနသူေတြေၾကာင္႔ျဖစ္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ကို ဖ်က္ဆီးတဲ႔ မိတ္ေဆြတု မိတ္ေဆြေယာင္ေတြ ေၾကာင္႔ျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တို႕ေခါင္းေဆာင္ကို ခ်စ္ရင္ ျပည္သူ႕ လိုအင္ေတြ ပကတိဆႏၵေတြ ေခါင္းေဆာင္ အားနည္းခ်က္ေတြနဲ႔ အမွားေတြကို ရိုးရိုးသားသား ေထာက္ျပေပးရမယ္။ မေၾကာက္မရံြ႔ တင္ျပရဲရမယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္လည္း တခ်ိန္က ဒီလိုပဲမွာၾကားခဲ႔တာျဖစ္တယ္။
ဒီ ၾကားထဲ ေတာေၾကာင္ေတြ၊ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီး အျမင္သမားေတြကလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုေရာ၊ လက္ပံေတာင္းေတာင္သူေတြကိုေရာ၊ မသဲြ႔သဲြ႔၀င္းတို႕ ကိုဟန္၀င္းေအာင္တို႕ကိုပါ အေျခအျမစ္မရိွ အစြန္းေရာက္ အျမင္ေတြနဲ႔ ေ၀ဖန္ အျပစ္တင္ေတြေတြ႕ရတယ္။
က်ေနာ္တို႕ ဒီမိုကရက္တစ္ေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ႔ လက္တဲြထားရမွာျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တို႕ အားလံုးဟာ နွစ္ေပါင္းျမားစြာ ဖိနွိပ္ခံထားရတဲ႔ ဘ၀တူေတြျဖစ္တယ္။ ဒီလူေတြကပဲ “ဒီမိုကေရစီလိုခ်င္တယ္” လို႕ တကမၻာလံုးၾကားေအာင္ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေအာ္ခဲ႔သူေတြျဖစ္တယ္။ အသက္နဲ႔ ဘ၀ေတြ ေပးခဲ႔သူေတြ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူေတြကလည္း သီးခံျခင္းတရား နဲ႔ တိုက္ပဲြ၀င္ခဲ႔ၾကတယ္။ ဒီကေန႔ ၾကံ႔ဖြတ္ အစိုးရဟာ က်ေနာ္တို႕ေနာက္ကေန ဒီမိုကေရစီပါလို႕ မ၀န္႔မရဲ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ နဲ႔ စိတ္မသက္မသာ ေအာ္လာရတဲ႔ ျပည္သူ႔ေနာက္လိုက္ေတြျဖစ္တယ္။
အဆံုးသပ္ ေျပာခ်င္တာက လက္ပံေတာင္းမွာေျမြရိွတယ္။ အဲဒီေျမြဟာ သူ႕ဖာသာ ေခြေနတာၾကာျပီ။ သိတ္ကို ထိပါးေစာ္ကားလာလို႕ ပါးပ်ဥ္း ေထာင္လာတာျဖစ္တယ္။ ေဒါသူပုန္ထလာတာျဖစ္တယ္။ ဒီေျမြကို မီးေလာင္ဗံုးနဲ႔ တိုက္ခဲ႔တယ္။ အေရခံြေတြကြာက်ေအာင္လုပ္ခဲ႔တယ္။ ေမာင္းထုတ္ခဲ႔တယ္။ ဒါေပမဲ႔ လက္ပံေတာင္းေျမြရဲ႔ အစြယ္ကို္ေတာ့ သူတို႕ မခ်ိဳးနိုင္ခဲ႔ဖူး။ လက္ပံေတာင္းေျမြဟာ အဆိပ္ျပင္းတယ္။ ဒီပံုစံနဲ႔ေတာ့ သူ႔ေဒသကေန ထြက္သြားမွာမႈတ္ဖူး။
လက္ပံေတာင္းျပည္သူေတြ ဆႏၵမွန္ကို ေသခ်ာခ်ည္းကပ္ေမးျမန္းျပီး ညွိနိႈင္း သေဘာတူမွ ဒီနယ္ေျမ တည္ျငိမ္မွာျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တို႕ အေနနဲ႔ လက္ပံေတာင္းမွာ မီးေလာင္ဗံုးေတြနဲ႔ အေရျပားေလာင္ၾကြမ္းမႈေတြ ေနာက္ထပ္ မျဖစ္ပါေစနဲ႔လိုပဲ အခါခါ ဆုေတာင္းေနရတယ္။
ကိုညိဳ(ေအာ္စလို)Facebook စာမ်က္ႏွာမွ
====================================================
အခ်ဳိ႕စာပိုဒ္မ်ားကို က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္မႏွစ္သက္ေသာ္လည္း..ကိုညိဳ ၏တင္ျပခ်က္သည္
ေယဘူယ် က်သျဖင္႔ တင္လိုက္သည္။
လြင္႔ေမာင္ေမာင္(Admin)
—