ႏွစ္ဘက္ သေဘာတူညီမွု ရရွိထားသည့္ NCA ပါ အခ်က္ အလက္ခ်က္ မ်ားကို ျပည္သူ လူထု အားလုံး သိရွိနိုင္ေရးအတြက္ ထုတ္ျပန္ရန္ ႏွစ္ဖက္ သေဘာတူ ခဲ့သည္ဟု သိရ၏။ ၿပီးခဲ့သည့္ ရွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ က်န္ရွိသည့္ အခ်က္သုံးခ်က္ အနက္ NCAတြင္ ပါဝင္ လက္မွတ္ ေရးထိုးမည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ နိုင္ငံတကာ အသိသက္ေသမ်ား ကိစၥရပ္တို႔ကို ႏွစ္ဘက္ သေဘာတူခဲ့သည္ဟု ၾကားသိရ၏။
သို႔ေသာ္ လက္မွတ္ေရးထိုးမည့္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းအေရအတြက္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ႏွစ္ဘက္ အေပးအယူ အေလၽွာ့အတင္း မလုပ္နိုင္ျခင္းသည္ NCAဆိုသည့္ ဆင္ေျပာင္ႀကီးကို တြင္းထဲမွ ဆြဲထုတ္ရာ၌ ဆင္တစ္ေကာင္လုံး လႊတ္ေျမာက္လာၿပီးမွ ဆင္အၿမီးက် တစ္ခံေနသည့္ အျဖစ္မ်ိဳး ေရာက္ေနေၾကာင္း သိရသျဖင့္ စိုးရိမ္ ပူပန္မိ၏၊ ေၾကာင့္ၾကမိ၏၊ စိတ္ေသာက ျဖစ္မိ၏။
ဤကိုးႀကိမ္ေျမာက္ ေဆြးေႏြးပြဲမွ ရရွိထားသည့္ သေဘာတူခ်က္ အားလုံးသည္ တစ္ႏွစ္ခြဲခန႔္ အခ်ိန္ယူၿပီး UPWC ႏွင့္ SD(NCCT) အၾကား တရားဝင္ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးျခင္း ကိုးႀကိမ္၊ အလြတ္ သေဘာေတြ႕ဆုံျခင္း အႀကိမ္ေပါင္း (၄၀) ေက်ာ္တို႔၏ ရလာဒ္ေကာင္း၊ ႏွစ္ဘက္စလုံး၏ က်ားကုတ္က်ားခဲ ႀကိဳးပမ္းျခင္း အသီးအပြင့္မ်ားဟု ဆိုလၽွင္ မွားမည္မထင္ေပ။
သေဘာတူညီခ်က္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကိုးႀကိမ္းေျမာက္ ေဆြးေႏြးပြဲ အၿပီးတြင္ UPWC ဒုဥကၠဌ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက “ဒီစာခ်ဳပ္မွာ ေနာက္ဆုံးက်န္ရွိတဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက မည္သူေတြက လက္မွတ္ထိုး မလဲဆိုတဲ့ ကိစၥသာ က်န္ပါတယ္၊ ဒီလို ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဆြးေႏြးနိုင္တာဟာ ႏွစ္ဘက္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ ၾကလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ေနာက္ဆုံးက်န္ရွိတဲ့အခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အျမန္ဆုံး နည္းနဲ႔ျဖတ္မွာပါ၊ အကယ္၍ ဒီေဆြးေႏြးပြဲႀကီး ေအာင္ျမင္မယ္ဆိုရင္ လက္ေရးထိုးပြဲႀကီးကို က်င္းပနိုင္ေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္”ဟု ေျပာၾကားသြားခဲ့၏။
“အေရးႀကီးတဲ့ အဆင့္ ျဖတ္ေက်ာ္ နိုင္ဖို႔နဲ႔ NCA ၿပီးေျမာက္မွ လက္မွတ္ ေရးထိုး နိုင္ၿပီးရင္ NCA ေသာ့နဲ႔ ဖြင့္ၿပီးေတာ့မွ နိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲ ႀကီးကို ဝင္ရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒီေသာ့ကလည္း နိုင္ငံေတာ္အစိုးရက ေပးမွ ရမွာျဖစ္ပါတယ္”ဟု SD ၏ဒုတိယအဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ (၁) KIO မွ ေဒါက္တာ လဂ်ာကလည္း ဆိုသြားခဲ့၏။
ဒီေတာ့က UPWC ႏွင့္ SD အၾကား ဘယ္လိုမွ ညႇိႏွိုင္းမရ နိုင္ေသးတဲ့ All Inclusiveness ဆိုသည့္ လက္မွတ္ ေရးထိုးရာတြင္ တိုင္းရင္းသား ေတာ္လွန္ေရး လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အားလုံး ပါဝင္ေရး ဆိုသည့္အခ်က္ကို အေသးစိတ္ ေလ့လာ၍ အလုံးစုံေစ့ငုံ သုံးသပ္ၾကည့္ ၾကရေအာင္လား။
ခုႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ NCA ေဆြးေႏြးပြဲ မတိုင္မီ ကတည္းက အစိုးရဘက္မွ တိုင္းရင္းသား ေတာ္လွန္ေရး လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္း ၆ ဖြဲ႕ျဖစ္သည့္ ပေလာင္ ျပည္နယ္ လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္ဦး (PSLF)/ တအာင္း အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (TNLA) ၊ ရကၡိဳင့္ တပ္မေတာ္ (AA) ၊ ရခိုင္ အမ်ိဳးသား ေကာင္စီ (ANC) ၊ လားဟူ ဒီမိုကရက္တစ္ ယူနီယံ (LDU) ၊ ဝအမ်ိဳးသား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (WNO) ႏွင့္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ မဟာမိတ္တပ္မေတာ္ −ကိုးကန႔္ အဖြဲ႕ (MNDAA)တို႔အား NCAတြင္ ပါဝင္ လက္မွတ္ ေရးထိုးျခင္းကို လုံးဝ လက္မခံေၾကာင္း ယတိျပတ္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကား ထားခဲ့ၿပီးျဖစ္၏။
TNLA ၊ AA ၊ MNDAA တို႔ကို အစိုးရ တပ္မေတာ္ႏွင့္ လက္ရွိ တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြါးေန၍ Bilateral Agreement အရင္ဆုံး ထိုးၿပီးမွသာ NCA တြင္ ပါဝင္ လက္မွတ္ ေရးထိုးျခင္းကို လက္ခံစဥ္းစား မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုၿပီး ANC ၊ LDU ၊ WNO တို႔က်ေတာ့ တပ္အင္အား မရွိျခင္း ၊ ထိန္းခ်ဳပ္ နယ္ေျမမရွိျခင္း ၊ အဖြဲ႕အစည္း အဂၤါလကၡဏာမ်ား မျပည့္စုံျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ေဆြးေႏြးေဖာ္ ေဆြးေႏြးဖက္အျဖစ္ အစိုးရက သတ္မွတ္ျခင္း မရွိသျဖင့္ NCA တြင္ လက္မွတ္ထိုးျခင္း ခြင့္ျပဳမည္ မဟုတ္ဘဲ နိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲ က်မွသာ ပါဝင္ခြင့္ ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း MPC အဆိုအရ သိရ၏။
အစိုးဘက္က ေျပာသည္မွာ လက္မွတ္ ေရးထိုးရာတြင္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္း ၁၄+၁ ကို လက္ခံ ေၾကာင္းဆို၏။ ၁၄+၁ ဆိုသည္မွာ ျပည္နယ္အဆင့္၊ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ပဏာမ အပစ္ရပ္ စာခ်ဳပ္မ်ား(Preliminary Ceasefire Agreement) လက္မွတ္ ေရးထိုး ထားသည့္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္း ၁၄ ဖြဲ႕ ႏွင့္ ကခ်င္ လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႕ (KIO) တို႔ကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္၏။
ပဏာမ အပစ္ရပ္ စာခ်ဳပ္မ်ား လက္မွတ္ ေရးထိုးထားခဲ့သည့္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္း ၁၄ ဖြဲ႕ မွာ ရခိုင္ လြတ္ေျမာက္ေရး ပါတီ (ALP) ၊ ျမန္မာ နိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္ တစ္တပ္ဦး (ABSDF) ၊ ခ်င္း အမ်ိဳးသား တပ္ဦး (CNF) ၊ ဒီမိုကေရစီ အက်ိဳးျပဳ ကရင္တပ္မေတာ္ (DKBA) ၊ ကရင္နီ အမ်ိဳးသား တိုးတက္ေရးပါတီ (KNPP) ၊ ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ုံး (KNU) ၊ ကရင္ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးေကာင္စီ (KPC-KNU/KNLA-PC) ၊ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကရက္တစ္ မဟာမိတ္ တပ္မေတာ္− မိုင္းလားအဖြဲ႕ (NDAA) ၊ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ (NMSP) ၊ နာဂအမ်ိဳးသား ဆိုရွယ္လစ္ေကာင္စီ (NSCN-K) ၊ ပအို႔ဝ္ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (PNLO) ၊ ရွမ္းျပည္ တိုးတက္ေရး ပါတီ (SSPP) ၊ သၽွမ္းျပည္ ျပန္လည္ထူေထာင္ ေရးေကာင္စီ (RCSS) ႏွင့္ ဝျပည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးတပ္မေတာ္ (UWSA) တို႔ ျဖစ္ၾက၏။
တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဘက္က ေတာင္းဆိုသည္မွာ လက္မွတ္ ေရးထိုးရာတြင္ အနည္းဆုံး တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္း ၁၆+၁ကို ပါဝင္ေစလို၏။ အဖြဲ႕အစည္း ၁၆+၁ဆိုသည္မွာ NCCT တျဖစ္လဲ SDအဖြဲ႕ဝင္ေတြ ျဖစ္ၾကသည့္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္း ၁၆ဖြဲ႕ ႏွင့္ ABSDF တို႔ျဖစ္ ေၾကာင္း သိရ၏။
SD ဘက္က အဆိုျပဳထားသည့္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္း ၁၆ဖြဲ႕ မွာ ရကၡိဳင့္ တပ္မေတာ္ (AA) ၊ ရခိုင္ လြတ္ေျမာက္ေရး ပါတီ (ALP) ၊ ရခိုင္ အမ်ိဳးသားေကာင္စီ (ANC) ၊ ခ်င္း အမ်ိဳးသား တပ္ဦး(CNF) ၊ ဒီမိုကေရစီအက်ိဳးျပဳ ကရင္ တပ္မေတာ္ (DKBA) ၊ ကခ်င္ လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႕ (KIO) ကရင္နီ အမ်ိဳးသား တိုးတက္ေရးပါတီ (KNPP) ၊ ကရင္ အမ်ိဳးသား အစည္းအ႐ုံး (KNU) ၊ ကရင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေကာင္စီ (KPC-KNU/KNLA-PC) ၊ လားဟူ ဒီမိုကရက္တစ္ယူနီယံ (LDU) ၊ ျမန္မာ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ မဟာမိတ္ တပ္မေတာ္ −ကိုးကန႔္အဖြဲ႕ (MNDAA) ၊ မြန္ျပည္ သစ္ပါတီ (NMSP) ၊ ပေလာင္ ျပည္နယ္ လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္ဦး (PSLF)/ တအာင္း အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (TNLA) ၊ ပအို႔ဝ္ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (PNLO) ၊ ရွမ္းျပည္တိုးတက္ ေရးပါတီ (SSPP) ႏွင့္ ဝအမ်ိဳးသား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (WNO) တို႔ျဖစ္ေၾကာင္း သိရ၏။
SD အဆိုျပဳထားသည့္ အဖြဲ႕အစည္း ၁၆+၁ ထဲတြင္ ၁၂ ဖြဲ႕က ညီညႊတ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ (UNFC) ၏ အဖြဲ႕ဝင္မ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး က်န္အဖြဲ႕ အစည္းမ်ားကလည္း UNFC ၏ ဆက္စပ္မိတ္ဖက္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ UNFC ႏွင့္ SD အဖြဲ႕ဝင္ မဟုတ္ေသာ အင္အားႀကီးမားသည့္ ရွမ္းျပည္အေျခစိုက္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္း မ်ားျဖစ္ၾကသည့္ NDAA ၊ RCSS ၊ UWSA ႏွင့္ စစ္ကိုင္းတိုင္း ေဒသႀကီး အေျခစိုက္ NSCN-K တို႔အား အဖြဲ႕အစည္း ၁၆+၁ ထဲတြင္ ထည့္သြင္းမထားသည္ကို အံ့ၾသစြာ ေတြ႕ရ၏။
အစိုးရက ေျပာသည့္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္း ၁၄+၁ တြင္ NDAA ၊ RCSS ၊ UWSA ၊ NSCN-K တို႔ ပါဝင္ၿပီး အျခားတိုင္းရင္းသား ၆ဖြဲ႕ျဖစ္ၾကသည့္ AA ၊ ANC ၊ LDU ၊ MNDAA ၊ PSLF/TNLA ၊ WNO တို႔ အား ခ်န္ထားခဲ့၏။ SD တင္ျပသည့္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္း ၁၆+၁ တြင္ AA ၊ ANC ၊ LDU ၊ MNDAA ၊ PSLF/TNLA ၊ WNO ပါဝင္ၿပီး NDAA ၊ RCSS ၊ UWSA ၊ NSCN-K တို႔အား ခ်န္ရစ္ထားပစ္ ခဲ့သည္ကို ေတြ႕ရ၏။
ကိုးႀကိမ္ေျမာက္ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ အထက္ပါ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္း ၁၄+၁ ပုံစံႏွင့္ ၁၆+၁ ပုံစံတို႔ကို ႏွစ္ဘက္စလုံးက အေလၽွာ့မေပးၾကဘဲ ခပ္တင္းတင္း ကိုယ့္ရပ္တည္ခ်က္ အေပၚတြင္သာ ခိုင္ခိုင္မာမာ ဆုပ္ကိုင္ ေဆြးေႏြးသြားခဲ့ ၍ NCA ဆင္ေျပာင္ႀကီး အၿမီးက်မွတစ္ရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အစည္းအေဝး တက္ေရာက္သူတစ္ဦးမွ ဖြင့္ဟေျပာျပခဲ့၏။
UPWC က ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဖာ္ေဆာင္ေရး ဗဟိုေကာ္မတီ (UPWCC)က ခ်မွတ္ေပးသည့္ မူအတိုင္း စြဲစြဲျမဲျမဲ ကိုင္၍ ေဆြးေႏြးသြားခဲ့သလို SD ကလည္း တိုင္းရင္းသား ထိပ္သီး အစည္းအေဝးမွ လမ္းညႊန္ ခ်မွတ္ေပးသည့္ မူေဘာင္ အတြင္း၌သာ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးၿပီး ႏွစ္ဘက္စလုံးက သံတမန္ဆန္ဆန္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းစြာ အေလၽွာ့အတင္းလုပ္ကာ မညႇိႏွိုင္းနိုင္ခဲ့ သျဖင့္ NCA လိပ္ခဲတည္းလည္း ျဖစ္သြားခဲ့ရေၾကာင္း သိရ၏။
တပ္မေတာ္ဘက္က ၾကည့္မည္ဆိုလၽွင္ သူႏွင့္ စဥ္ဆက္မျပတ္ တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြါးေနသည့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအား ဖက္လဲတကင္း မိတ္ေဆြရင္း ခ်ာကဲ့သို႔ ခ်က္ခ်င္း လက္ခံဖို႔ဆိုသည္မွာ လြန္စြာမွ ခက္ခဲမည္ ျဖစ္သလို တပ္အင္အား အခံမရွိသည့္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕ငယ္မ်ားအား ေအာက္က်ိဳ႕ခံၿပီး လက္ငင္း တန္းတူ ဆက္ဆံ မ်က္ႏွာသာေပး အေလးထားဖို႔ ဆိုသည္မွာ မည္မၽွခဲယဥ္းမြန္းၾကပ္မည္ ဆိုသည္ကို အမ်ားစု နားလည္ရန္အတြက္ အခ်ိန္မ်ားစြာ ေစာင့္ရမည္ထင္၏။
ထို႔အတူ တိုင္းရင္းသားမ်ား ဘက္က မိမိတို႔၏ ရဲေဘာ္ရဲဘက္၊ မဟာမိတ္၊ ေသြးခ်င္း ညီအစ္ကိုလို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လက္တြဲလာခဲ့သည့္ အဖြဲ႕ဝင္ အခ်င္းခ်င္းတို႔ကို လက္မွတ္ထိုးခါနီး ပန္းတိုင္ ေရာက္ခါနီးမွ လက္တြဲျဖဳတ္ျခင္း မ်ိဳးမလုပ္လိုျခင္း၊ ဘဝတူ တိုင္းရင္းသားျဖစ္ျခင္း၊ ကံၾကမၼာခ်င္း ဆက္စပ္ေနျခင္း၊ စုေပါင္း စုစည္းထားသည့္ အင္အားစုျဖစ္ျခင္း၊ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း အေပၚ သစၥာေဖာက္ရာ ေရာက္မည့္ လုပ္ရပ္မ်ား မေဆာင္ရြက္လိုျခင္း စသည္တို႔ေၾကာင့္ ၁၆+၁ ပုံစံအား အဆိုျပဳသည္ကို အမ်ားစုက နားလည္ သေဘာေပါက္ ကိုယ္ခ်င္းစာမိမည္ ထင္၏။
တစ္ဆို႔မွုမ်ားႏွင့္ ထစ္ေငါ့မွုမ်ားကို ေျဖရွင္းနိုင္ေရး ရည္ရြယ္၍ ကိုးႀကိမ္ေျမာက္ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ SDက တိုင္းရင္းသား ထိပ္သီး ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ နို္င္ငံေတာ္ထိပ္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ တပ္ခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွူးႀကီး မင္းေအာင္လွိုင္တို႔ႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္ တြင္ ေတြ႕ဆုံ ေဆြးေႏြးနိုင္ေရး အဆိုျပဳ တင္ျပခဲ့သည္ဟု ၾကားသိရ၏။ ဤကိစၥအေပၚ အစိုးရ၏ သေဘာထား မည္သို႔ ရွိသည္ကို ယခုအထိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မသိရေသးေပ။
NCAႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေနာက္ထပ္ အစည္းအေဝး မည္သည့္အခ်ိန္ မည္သည့္ေနရာ၌ က်င္းပမည္ မက်င္းပမည္ကိုလည္း ယခုအထိ သဲသဲကြဲကြဲ မသိရေသးေပ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ NCAအၿပီးသတ္ လက္မွတ္ေရးထိုးနိုင္ေရးသည္ ယခုအခါ တစ္ဆို႔ေနၿပီး မည္သည့္ နည္းလမ္း သုံး ကာ ခ်ဥ္းကပ္ အေျဖရွာမည္နည္း ဆိုသည္ကို ေစာင့္ၾကည့္႐ုံသာ ရွိေတာ့၏။
NCA တြင္ ပါသည့္အတိုင္း လက္မွတ္ထိုးၿပီး ႏွစ္လအတြင္း နိုင္ငံေရးမူေဘာင္ ေဆြးေႏြးပြဲႀကီး က်င္းပေရးႏွင့္ သုံးလအတြင္း နိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲႀကီး က်င္းပျခင္းတို႔သည္ ဤအေျခအေန အတိုင္း ဆိုပါက ျဖစ္နိုင္ေခ် အလြန္နည္းသြားၿပီ ထင္၏။ ႏွစ္ဘက္စလုံး အားခဲအားထည့္ ႀကိဳးစားခဲ့သမၽွ သဲထဲ ေရသြန္သလိုသာ ျဖစ္သြားၿပီ ထင္၏။ အဲဒီလို မျဖစ္ ပါေစႏွင့္ဟုသာ အခါခါဆုေတာင္း၏။
ႏွစ္ဘက္စလုံး မာန္မာနေတြ ခဝါခ်ၿပီး တိုင္းရင္းသား အမ်ား ျပည္သူ လူထု အားလုံး ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ အေပးအယူလုပ္ ၊ ႏုတ္သင့္တာႏုတ္ ၊ ဆုတ္သင့္တာဆုတ္ ၊ ေလၽွာ့သင့္တာေလၽွာ့ ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္၍ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သမိုင္းတရားခံဆိုသည့္ တံဆိပ္မည္းႀကီး အတပ္ မခံရေလေအာင္ႏွင့္ မိမိတို႔ လက္ထက္က်မွ NCA ဆင္ေျပာင္ႀကီး အၿမီးတစ္ ဆိုတာမ်ိဳး သမိုင္းမွာ စာမတင္ရေလေအာင္ UPWC ႏွင့္ SD တို႔မွ NCA စာခ်ဳပ္ႀကီး အၿပီးသတ္ လက္မွတ္ ေရးထိုး နိုင္ေရးအတြက္ တတ္စြမ္းသေရြ႕ ေဆာင္ရြက္ သြားၾကပါရန္ တိုက္တြန္းလွုပ္ႏွိုးပါ၏။
ၾသဂတ္စ္လ ၉ ရက္ ၂၀၁၅
ေဆာင္းပါး ပါအခ်က္ အလက္ႏွင့္ အာေဘာ္မ်ားသည္ ေဆာင္းပါးရွင္၏ အာေဘာ္သာ ျဖစ္ပါသည္။ သၽွမ္းသံေတာ္ဆင့္၏ အာေဘာ္ မဟုတ္ပါေၾကာင္း အသိေပးအပ္ပါသည္။ (အယ္ဒီတာ)
ေဆာင္းပါးရွင္ - စစ္မင္း
Panglong(Burmese)
