ဆရာေတာ္ေမတၱာရွင္ေရႊျပည္သာသည္ ရဟန္းဘဝျဖင့္ စာအုပ္ေပါင္းေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ေရးသားခဲ့ၿပီး တရားပြဲေပါင္းမ်ားစြာကို ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ေဟာေျပာခဲ့ၿပီးေနာက္ ယခုအခါ ရဟန္းဘဝမွစြန္႔လႊတ္သည့္သတင္းကိုၾကားရသည့္အတြက္ ပရိသတ္မ်ားအေနျဖင့္ မ်ားစြာစိတ္ဝင္တစားျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ယခုအခါ စာေရးဆရာေမတၱာရွင္-ေရႊျပည္သာအျဖစ္ ျမန္မာျပည္သို႔ေခတၱျပန္ေရာက္ လာသည့္ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီတြင္ ေမတၱာရွင္-ေရႊျပည္သာ၏ လူဝတ္လဲရျခင္းႏွင့္ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းရင္ဖြင့္ခ်က္မ်ားကို ပရိသတ္မ်ားသိေစဖို႔ အတြက္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
ေမး - ဆရာေမတၱာရွင္ေရႊျပည္သာအေနနဲ႔ ရဟန္းဘဝစြန္႔ျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လက္ရွိက်န္းမာေရးအေျခအေနကိုေျပာျပေပးပါ လားခင္ဗ်ာ။
ေျဖ - တစ္အခ်က္က က်န္းမာေရးအရင္လိုမေကာင္းတာေၾကာင့္ပါ။ ႏွစ္အခ်က္က ကမၻာ့ဗဟုသုတမ်ဳိးစံုနဲ႔ လူ႔ဘဝကိုအေျခခံတဲ့ ဂႏၳဝင္ဝတၴဳရွည္ႀကီးေတြကို ဘာသာေရးအသိပါးပါးေလးအုပ္ၿပီးအဂၤလိပ္လိုေရးႏိုင္ခ်င္ပါတယ္။ လူ႔ေလာကေရာက္မွ လူ႔ဘဝ အေၾကာင္းကိုပီျပင္ေအာင္ေရးႏိုင္မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ရဟန္းဘဝကိုေခတၱစြန္႔လိုက္တာပါ။ လည္ေခ်ာင္းကေတာ့ တရားမေဟာ ေတာ့တဲ့အတြက္အေတာ္ႀကီးေကာင္းေနပါၿပီ။ ခါး႐ိုးနာတာကေတာ့ နည္းနည္းက်န္ပါေသးတယ္။
ေမး - ဆရာျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ရဟန္းဘဝ၊ တရားေဟာဓမၼကထိကဘဝနဲ႔ ရဟန္းစာေရးဆရာေမတၱာရွင္ေရႊျပည္သာအေနနဲ႔ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားလာၿပီးတဲ့အခ်ိန္က်ခါမွ ႐ုတ္တရက္လူဝတ္လဲတဲ့သတင္းကိုၾကားရတဲ့အခ်ိန္မွာ ပရိသတ္တခ်ဳိ႕အေနနဲ႔ ယူက်ဳံးမရျဖစ္ၾကတာေတြရွိတယ္ေလ။ အဲဒီအတြက္ ဆရာေရွ႕ဆက္မယ့္ပရဟိတလုပ္ငန္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အစီအစဥ္ေလးေတြ ကိုေျပာျပလို႔ရမလား။
ေျဖ - ဆရာရဲ႕ညီ ဥိးစိုးတင့္က ဟိုအရင္ကတည္းက ဆရာ့ကိုယ္စားတာဝန္ယူလုပ္ေဆာင္ေနတာ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ အသား က်ေနၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ဆရာလူ႔ဘဝေရာက္သြားလည္း ပရဟိတလုပ္ငန္းေတြက အရင္အတိုင္းလည္ပတ္ေနမွာပါ။ ေမွာ္ဘီသုဒၶဝိပႆနာရိပ္သာမွာလည္း သံဃာေလးဆယ္ခန္႔နဲ႔သီလရွင္၊ ဘိုးဘြားလူနာအပါအဝင္ လူရွစ္ဆယ္ေလာက္ကို ေန႔စဥ္ေကြၽးေမြးဖို႔ ေဆးဝါးကုသဖို႔ေတြအတြက္ေငြပေဒသာပင္ေတြလုပ္ေပးထားပါတယ္။ မႏၲေလးနဲ႔ ရန္ကုန္က စိတ္ခ်ရတဲ့ ဒကာရင္းေတြက သူတို႔ရဲ႕စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာထည့္သံုးေပးၾကပါတယ္။ သူတို႔ေပးတဲ့သင့္တင့္တဲ့အတိုးႏႈန္းနဲ႔ ေထာက္ပံ့ ႏိုင္ေအာင္စီစဥ္ထားပါတယ္။ တရားစခန္းဖြင့္ရင္လည္း အရင္ကလိုေယာဂီဆြမ္းစရိတ္ေပးစရာမလိုဘဲ အားထုတ္ႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးထားပါတယ္။
ေမး - ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္မွာ ဖတ္လိုက္ရတယ္။ အဂၤလိပ္စာသင္မယ္။ သင္ၿပီးရင္ကမၻာကိုကိုယ့္ရဲ႕စာေပေတြကို ျဖန္႔မယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုပရိသတ္ေတြအေနနဲ႔ ၾကားရတဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာစာေပနဲ႔သမိုင္းအတြက္ႀကဳိဆိုစရာပါ။ ဒါေပမယ့္ ရဟန္း ဘဝနဲ႔အဂၤလိပ္စာသင္မယ္ဆိုရင္ေကာမရႏိုင္ဘူးလားခင္ဗ်ာ။
ေျဖ - ဗုဒၶစာေပသက္သက္ကို ေရးဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ရဟန္းဘဝနဲ႔အဂၤလိပ္စာသင္လည္း ရပါတယ္။ အခုဟာက ဗုဒၶစာေပသက္သက္ အတြက္မဟုတ္ပါဘူး။ လူ႔ဘဝကိုဂႏၳဝင္ရသေျမာက္ေအာင္ေရးဖို႔အတြက္ပါ။ နီဂ႐ိုးေတြအေမရိကန္မွာ ကြၽန္ျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းကိုရသ၊ ဝတၴဳပံုစံနဲ႔ေရးႏိုင္ဖို႔အတြက္ နီဂ႐ိုးစာေရးဆရာေလးဟာ ကမၻာအႏွံ႔ခရီးသြားၿပီး ကိုယ္ေတြ႕ေလ့လာရပါ တယ္။ မွတ္တမ္းစာအုပ္ေတြရာနဲ႔ခ်ီၿပီးဖတ္မွတ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီစာအုပ္တစ္အုပ္တည္းနဲ႔ ကမၻာေက်ာ္စာေရးဆရာျဖစ္သြားပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္အဲဒီစာအုပ္ေရးခ်ိန္ဟာ ၁၂ ႏွစ္ခန္႔ၾကာျမင့္ပါတယ္။ အဲဒီလိုကမၻာတစ္ခြင္လွည့္လည္သြားလာေနထိုင္ရာ မွာ သကၤန္းဝတ္နဲ႔မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လူဝတ္လဲရတာပါ။ စာအုပ္နာမည္က ဇစ္ျမစ္ပါ။ ေမာင္ထြန္းသူဘာသာျပန္ ပါတယ္။
ေမး - ရဟန္းဘဝမွာ ေရးခဲ့တဲ့စာေပအမ်ားစုထဲက လူေတြရဲ႕ဘဝေတြတိုးတက္ေျပာင္းလဲတာေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ကိုယ့္ကို ကိုယ္အဆံုးစီရင္ဖို႔အထိ ရည္ရြယ္တာေတြ၊ တစ္ပါးသူကို လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ဖို႔အတြက္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာေတြကိုေတာင္ ေမတၱာ ရွင္(ေရႊျပည္သာ)ရဲ႕စာအုပ္တခ်ဳိ႕ကိုဖတ္ၿပီးမွေျပာင္းလဲသြားတာေတြရွိခဲ့တယ္လို႔ဖတ္ဖူးခဲ့ပါတယ္။ ပုဂၢဳိလ္ခင္မွတရားမင္တယ္ ဆိုတဲ့စကားလည္းရွိတယ္မဟုတ္လား။ အခုခ်ိန္မွ ႐ုတ္တရက္လူထြက္လိုက္ေတာ့ အတုယူခဲ့တဲ့လူေတြရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြေပ်ာက္သြားႏိုင္တယ္လို႔ ဆရာမထင္ဘူးလား။
ေျဖ - စာဖတ္နည္းသံုးမ်ဳိးရွိတဲ့အေၾကာင္း စာေရးဆရာနဲ႔ရင္ေဘာင္တန္း၍ စာဖတ္သူမ်ားအေၾကာင္း စာအုပ္ထဲမွာေရးထားပါ တယ္။ စာေရးဆရာေရးသေလာက္ပဲသိတဲ့ စာေရးဆရာေနာက္ကလိုက္ဖတ္တဲ့နံပါတ္သံုးစာဖတ္သူမ်ဳိးကေတာ့ ဦးတည္ခ်က္ ေတြ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြေပ်ာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ စာေရးဆရာရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေစတနာကိုပါ သိတဲ့စာေရးဆရာနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းၿပီးဖတ္ႏိုင္တဲ့နံပါတ္ႏွစ္စာဖတ္သူမ်ဳိး ဘာစာကိုဖတ္ဖတ္ သစၥာစိုက္ေအာင္အနတၱေပါက္ေအာင္္ဖတ္ႏိုင္တဲ့ စာေရးဆရာကိုေက်ာ္ဖတ္ႏိုင္တဲ့ နံပါတ္တစ္စာဖတ္သူမ်ဳိး။ အဲဒီႏွစ္မ်ဳိးကေတာ့ ဦးတည္ခ်က္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြမေပ်ာက္ႏိုင္ ပါဘူး။
ေမး - ဆရာေတာ္ေမတၱာရွင္ေရႊျပည္သာဘဝမွာ လူေတြကိုကူညီခဲ့တာေတြ၊ မရွိတဲ့သူေတြကို ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲခဲ့ဖူးတာေတြကို ၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခုလိုလူဝတ္လဲတဲ့အခ်ိန္မွာ အကူညီယူခဲ့တဲ့လူေတြအေနနဲ႔ ဝမ္းနည္းအားငယ္တာေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ဒုကၡေရာက္ခဲ့သူေတြကို ဆက္ၿပီးဘယ္လိုကူညီဖို႔မ်ားစဥ္းစားထား ပါသလဲ။
ေျဖ - ေမတၱာရွင္ေရႊျပည္သာေဖာင္ေဒးရွင္းအတြက္ သိန္းေထာင့္ငါးရာဘဏ္မွာ အပ္ေပးထားပါတယ္။ စာအုပ္ေတြလည္းဆက္ေရးေနမွာဆိုေတာ့ စာအုပ္ ေရာင္းရေငြေတြနဲ႔လည္းဆက္ၿပီး ေထာက္ပံ့ကူညီႏိုင္မွာပါလို႔ေျပာပါရေစ။
ေမး - ေနာက္ၿပီးဆရာ့အေနနဲ႔ေပါ့ေနာ္ ရဟန္းဘဝမွာပါရာဇိကက်ခဲ့တာမ်ားရွိခဲ့ပါ သလား။
ေျဖ - ဝိနည္းနားမလည္တဲ့ဒုလႅဘရဟန္းေတြေတာင္သိကၡာခ်ၿပီးမွ အိမ္ေထာင္နဲ႔ျပန္ ေနရတယ္။ သိကၡာမခ်ဘဲ အိမ္ေထာင္နဲ႔ျပန္ေနရင္ ပါရာဇိကက်တယ္ဆိုတာ သိပါတယ္။ ပါရာဇိကက်တယ္ဆိုတာ သာသနာေတာ္ကဆံုး႐ႈံးသြားတဲ့ အတြက္ ရဟန္းဘဝကိုတစ္သက္လံုးျပန္မရေတာ့တာကိုေျပာတာပါ။ ဝိနည္း နားမလည္တဲ့ဒုလႅဘရဟန္းေတြေတာင္ပါရာဇိကမက်ေအာင္ သိကၡာခ်ဖို႔ သတိရေသးရင္ ဝိနည္းနားလည္တဲ့ဆရာတို႔လို ငယ္ျဖဴရဟန္းေတြကဘယ္မွာ သိကၡာခ်ဖို႔သတိမရဘဲ ေနပါ့မလဲ။ ၿပီးေတာ့သိကၡာခ်တယ္ဆိုတာအျမင့္က ခုန္ခ်တာ။ သူတစ္ပါးအကူအညီသိပ္မလိုဘူး။ အနားမွာသိတတ္တဲ့အရြယ္ လူတစ္ေယာက္ရွိရင္ရၿပီ။ ငါရဟန္းေတြက်င့္ရတဲ့သိကၡာပုဒ္ေတြကိုစြန္႔တယ္။ ငါ့ကိုလူလို႔မွတ္လိုက္ေတာ့လို႔ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သိကၡာခ်ၿပီးသားျဖစ္သြားတယ္။
ေမး - လူ႔ဘဝျဖတ္သန္းခ်ိန္မွာ ျပည္ပႏိုင္ငံမွာပဲ ႏိုင္ငံျခားစာနဲ႔ ျမန္မာစာေပကိစၥေတြ၊ ပရဟိတလုပ္ဖို႔အတြက္ေတြႀကဳိးစားေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ဆရာတစ္ေယာက္ တည္း ဘယ္လိုျဖတ္သန္းမလဲ။ ဘဝအေဖာ္မြန္ရွာဖို႔ေရာစိတ္ကူးရွိပါသလား။ ရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ေကာ ဘယ္လိုလူမ်ဳိးကိုေရြးခ်ယ္မွာပါလဲ။
ေျဖ - ဘဝအေဖာ္မြန္ရွာေတြ႕လို႔လက္ထပ္ၿပီးပါၿပီ။ စိတ္ေကာင္းရွိၿပီး စာေပအလုပ္ကို ရာႏႈန္းျပည့္ကူညီႏိုင္မယ့္ဗုဒၶဘာသာျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ပါ။
ေမး - ဆရာ့အေနနဲ႔ ရဟန္းဘဝရဲ႕ေနာက္ဆံုးစာအုပ္ျဖစ္တဲ့ ဘဝကိုအေသသတ္ ေသာစိတ္စာအုပ္ထြက္ၿပီလို႔သိရပါတယ္။ ဒီေနာက္ပိုင္းလူ႔ဘဝမွာ ဖန္တီးမယ့္ ရသစာအုပ္ေတြရွိရင္ေရာ ေျပာလို႔ရမလား။ ရဟန္းဘဝက စာအုပ္ေတြေရာ ထြက္ဖို႔ရွိပါေသးလား။ ေရွ႕ဆက္ၿပီးဘယ္လိုစာေပအမ်ဳိးအစားေတြကို ဖန္တီး ထုတ္လုပ္မယ္လို႔စီစဥ္ထားပါသလဲ။
ေျဖ - လက္ရွိ ရသ၊ သုတ၊ ဒႆနသံုးမ်ဳိးလံုးပါမယ့္စာအုပ္ေတြ ဆက္တိုက္ထြက္မွာ ပါ။ အဲဒီစာအုပ္ေတြထဲကမွ ေရးသားျခင္းဆိုင္ရာအေတြ႕အႀကဳံမ်ားငါးတြဲ၊ အသာစံျခင္းနဲ႔အနာခံျခင္းငါးတြဲ၊ ေလာကဓံရင္ဆိုင္နည္းစာအုပ္ေတြ ဆက္ ထြက္လာပါလိမ့္မယ္။ ေရးသားျခင္းဆိုင္ရာစာအုပ္ကေတာ့ ၇ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း ေရးၿပီးေနပါၿပီ။ က်န္တဲ့စာအုပ္ေတြကေတာ့ေခါင္းထဲမွာပဲေရးရပါေသးတယ္။
ေမး - ဆရာ့အေနနဲ႔လူပုဂၢဳိလ္ျဖစ္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ တရားျပဆရာႀကီး ဦးလွသိန္းတို႔ လို႔ ပခုကၠဴဆရာႀကီး ဦးၾကင္ေရႊတို႔လို႔ တရားျပဆရာအျဖစ္ ဆရာတည္ ေထာင္ခဲ့တဲ့တရားစခန္းႀကီးေတြ၊ ရိပ္သာႀကီးေတြမွာျပန္ၿပီးေဟာေျပာဖို႔အစီ အစဥ္ရွိပါသလား။
ေျဖ - စာေပရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ေအာင္ျမင္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ တရားစခန္း ေတြမွာ ျပန္ေဟာေျပာဖို႔အစီအစဥ္ရွိပါတယ္။
ေမး - ဆရာ့အေနနဲ႔ဆရာေတာ္ဘဝမွာ ေတာ္႐ံုပုဂၢဳိလ္မ်ဳိး ဖန္တီးလို႔မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ေအာင္ျမင္မႈမ်ဳိးရခဲ့တယ္။ ကမၻာသိပုဂၢဳိလ္တစ္ဦးေပါ့။ အဲဒီလိုေအာင္ျမင္ၿပီး ခါမွ အခုအေျခအေနႀကီးကိုေျပာင္းလဲပစ္လိုက္တာဟာ တခ်ဳိ႕ကလည္း စိတ္မခိုင္ဘူးလို႔အမနာပေျပာၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ခိုင္မာတဲ့ပန္းတိုင္ရွိ တယ္ဆိုၿပီး ဝိေရာဓိျငင္းခံုမႈေတြရွိၾကပါတယ္။ ဆရာဘယ္လိုသတိၱမ်ဳိးနဲ႔ ေျပာင္းလဲသြားတယ္ဆိုတာကိုေျပာျပေပးပါလား။
ေျဖ - ကိုယ့္ထက္ေအာင္ျမင္ေနတဲ့သူေတြကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္ ကိုယ္ဘာမွမဟုတ္ ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အဆံုးအမေၾကာင့္အခုလိုေျပာင္းလဲရဲတာပါ။ ႏွစ္ေပါင္းသံုး ဆယ္အားထုတ္မွရခဲ့တဲ့ေအာင္ျမင္မႈႀကီးကိုစြန္႔လႊတ္ၿပီး လမ္းသစ္တစ္ခုကိုရဲရဲ ႀကီးေလွ်ာက္ၿပီဆိုမွေတာ့ အခုေအာင္ျမင္မႈထက္ပိုမိုျမင့္မားတဲ့ေအာင္ျမင္မႈႀကီး တစ္ခုကိုျမင္ေနရလို႔ဆိုတာ ေတြးၾကည့္ရင္သိႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။
ေမး - ေနာက္ၿပီးႏိုင္ငံေရးအသိုင္းအဝိုင္းကၾကားထားတဲ့ ေကာလာဟလေတြရွိပါ တယ္။ ဆရာေတာ္ဘဝနဲ႔လူထြက္တာဟာ ရဟန္းဝတ္နဲ႔ႏိုင္ငံေရးလုပ္ရင္ ဝိနည္းနဲ႔မညီမွာစိုးလို႔လူထြက္ၿပီးႏိုင္ငံေရးေလာကထဲဝင္မယ္ဆိုတာမ်ဳိးေပါ့။ ဆရာႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္ေလးရွိရင္ေျပာျပေပးပါလား။
ေျဖ - ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲဝင္ဖို႔ေတာ့လံုးဝရည္ရြယ္ခ်က္မရွိပါဘူး။ တကယ့္စာေရး ဆရာေတြရဲ႕သဘာဝကိုျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခုနဲ႔ေျပာပါရေစ။ အိႏိၵယႏိုင္ငံမွာ တကယ္ေတာ္တဲ့စာေရးဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ အင္မတန္အက်ဳိးမ်ား မယ့္ စာအုပ္ႀကီးတစ္အုပ္ကိုေရးေနပါတယ္။ ဘာမွအလုပ္လုပ္ခ်ိန္မရလို႔ မိန္းမျဖစ္သူက ကုန္စိမ္းေရာင္းေကြၽးတာေလးနဲ႔ပဲအသက္ဆက္ေနရတယ္။ တျဖည္းျဖည္းဆင္းရဲလာလိုက္တာ မူလေနရာကအိမ္ကိုေရာင္းၿပီး ပိုဆင္းရဲတဲ့ ရပ္ကြက္ေလးထဲမွာ အိမ္စုတ္ေလးတစ္လံုးဝယ္ၿပီးေနၾကတယ္။ တစ္ရက္ ဒီသတင္းကိုၾကားသြားတဲ့ဘုရင္ႀကီးက စာေရးဆရာရွိရာကိုလိုက္လာၿပီး လိုအပ္တာကိုေျပာပါ။ သူကူညီပါရေစလို႔ေျပာလာပါတယ္။ စာေရးဆရာက သူလိုတာ တကယ္ေပးႏိုင္မွာလားဆိုေတာ့ ဘုရင္က ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ေျပာပါ ဆိုေတာ့ စာေရးဆရာကေျပာလိုက္တယ္။ ဘုရင္ႀကီး ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ကိုေနာင္ ဘယ္ေတာ့မွမလာခဲ့ပါနဲ႔တဲ့။ တစ္ဆက္တည္းမိန္းမကိုဆက္ေျပာတယ္။ မိန္းမေရ၊ ေနာက္တစ္ေနရာေျပာင္းၾကဦးစို႔။ ဒီနရာကလူသိမ်ားသြားၿပီတဲ့။ အဲဒါစာေရးဆရာရဲ႕သဘာဝပါ။ စာပဲေရးခ်င္တာပါ။ က်န္တာဘာမွမလုပ္ခ်င္ ၾကပါဘူး။
ေမး - ျပည္ပမွာပညာသင္ၾကားတဲ့အခါမွာ ဘယ္ဘာသာရပ္ကိုအဓိကထား ဆည္းပူမွာပါလဲ။ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာအဓိကအေျခခ်ၿပီးသင္ယူမွာပါလဲ။
ေျဖ - ဘယ္ဘာသာရပ္ကိုအဓိကထားရမယ္ဆိုတာ ဟိုေရာက္မွဆံုးျဖတ္ႏိုင္မွာပါ။ ဂ်ာမနီမွာအေျခခ်ဖို႔စိတ္ကူးထားပါတယ္။
ေမး - အခုလို႐ုတ္တရက္ရဟန္းဘဝကိုစြန္႔လႊတ္လိုက္ျခင္းဟာ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္း က စိတ္ကူးထားတာပါလဲ။
ေျဖ - ႏိုင္ငံျခားကျမန္မာေတြကိုတရားေဟာတဲ့အခါ ဆီးသီးသည္မဗ်ဳိင္းကို ဥပမာ ေပးၿပီးေဟာေလ့ရွိတယ္။ ဆီးသီးသည္မဗ်ဳိင္းဟာ ေတာ္ေကာက္ခံရသလို မိဘုရားျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ တစ္ရက္ေတာ့ဘုရင္ႀကီးက မိဖုရားႀကီးကိုငယ္ဘဝ အလြမ္းေျပအေနနဲ႔ ဆီးသီးသည္တစ္ေယာက္ကိုနန္းေတာ္ထဲေခၚလိုက္တယ္။ ဗန္းထဲကဆီးသီးေတြကိုကိုင္ၾကည့္ၿပီး မဗ်ဳိင္းကဘုရင္ႀကီးကိုေမးလိုက္တယ္။ ေမာင္ေတာ္ဘုရား ဒါဟာဘာသီးေတြလဲတဲ့။ ဆီးသီးကိုေက်းဇူးကန္းလို႔ ဘဝေမ့ေနတဲ့အတြက္ ဘုရင္ႀကီးကမဗ်ဳိင္းကိုမိဖုရားအရာကေနျဖဳတ္ခ်ပစ္ လိုက္တယ္။ ႏိုင္ငံျခားမွာအလုပ္လာလုပ္တဲ့ျမန္မာေတြကလည္း ကိုယ္ႏိုင္ငံ ျခားကိုလာခဲ့ရတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ဘဝကိုမေမ့ေစခ်င္ပါဘူး။ အလုပ္လုပ္ရမယ္။ ေငြစုရမယ္။ လံုေလာက္ေအာင္ရရင္ျမန္မာျပည္ျပန္ရမယ္။ ဒီရည္ရြယ္ခ်က္ ေတြေပ်ာက္ၿပီးေသာက္စားမူးယစ္ေပ်ာ္ပါးေနရင္ အရင္ဘဝကထက္ေတာင္ ပိုဆိုးသြားႏိုင္ပါတယ္။ ျပည္ပႏိုင္ငံႀကီးေတြက သူတို႔ႏိုင္ငံက သယံဇာတေတြကို ထုတ္မသံုးၾကပါဘူး။ ဥပမာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဆိုရင္ ကြၽန္းသစ္ႏွင့္အျခားသယံဇာတ ေတြကိုသူတို႔ႏိုင္ငံမွာသစ္ေတာေတြရွိလ်က္နဲ႔မသံုးဘဲနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ရာသီဥတု ပ်က္စီးမွာစိုးလို႔ ျမန္မာဆီကယူသံုးတယ္။ သူတို႔ရဲ႕သဘာဝအလွကိုအပ်က္မခံ ဘူး။ ဒီလိုပဲအေနာက္ႏိုင္ငံႀကီးေတြတခ်ဳိ႕ဆိုရင္လည္း ေရနံနဲ႔သဘာဝဓာတ္ေငြ႕ ေတြကိုထုတ္မသံုးၾကဘဲ တျခားႏိုင္ငံကပဲမွာသံုးၾကတယ္။ ဒါဟာဘာနဲ႔တူ သလဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ေျမကိုယ့္ေရနဲ႔ကိုယ့္တိုင္းျပည္ရဲ႕သက္မဲ့ေတြကို မပ်က္စီး ေစခ်င္တဲ့သေဘာေပါ့။ ႏွေျမာၾကတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ျမန္မာေတြကေတာ့ ဂုဏ္သိကၡာေတြမာနေတြ လူ႔အဆင့္အတန္းေတြကိုမငဲ့ဘဲ သူမ်ားတိုင္းျပည္မွာ ေအာက္က်ေနာက္က်ခံေနၾကရပါလားလို႔ေတြးရင္း မ်က္ရည္ဝဲခဲ့မိတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္ကစၿပီး ျမန္မာေတြဆီကဘာအလွဴခံမွလည္း မေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒီတရားကိုေဟာတဲ့အခါ ဒီဒကာ ဒကာမေတြဆီလာတာ အလွဴခံဖို႔မဟုတ္ ဘူး။ ဒီအသိတရားေတြေပးဖို႔လာတာ။ ႏိုင္ငံျခားကျမန္မာေတြဟာ ျမန္မာ ျပည္ကျမန္မာေတြထက္အလုပ္လုပ္ရတာပိုပင္ပန္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္အလွဴ ေတာင္မခံရက္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီတရားကိုေဟာရင္းနဲ႔ ရဟန္းဘဝကိုစြန္႔ၿပီး ကိုယ္တိုင္ရွာေဖြလွဴရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲဆိုတဲ့စိတ္ကူးမ်ဳိး ေပၚခဲ့ မိပါတယ္။
ေမး - တျခားရဟန္းေတြလူဝတ္လဲတာေတြအမ်ားႀကီးေတြ႕ခဲ့ၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဆရာေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)လူဝတ္လဲခါမွ သတင္းစာထဲမွာလူသိရွင္ၾကား ဘာေၾကာင့္ေၾကညာရတာပါလဲ။
ေျဖ - ႐ိုးသားခ်င္လို႔ပါ။ လူမသိေအာင္လူဝတ္လဲထားၿပီး ရဟန္းအမွတ္နဲ႔မွိန္းၿပီး လက္ခံရင္မ႐ိုးသားေတာ့ပါဘူး။ လူဝတ္လဲၿပီးတာကိုသိလ်က္နဲ႔ေမတၱာ၊ က႐ုဏာဆိုတာ နာမ္တရာသေဘာတရားသက္သက္ေလးပဲေလ။ ႐ုပ္တရားမွ မဟုတ္ပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အဝတ္ေျပာင္း႐ံုနဲ႔ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာပြားမ်ားလာတဲ့ ေမတၱာတရားဟာ ေပ်ာက္မသြားႏိုင္ဘူးလို႔ေတြးေခၚလက္ခံႏိုင္သူမ်ားက အရင္အတိုင္းပရဟိတအတြက္လာလွဴလို႔လက္ခံရင္႐ိုးသားရာေရာက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ေၾကညာရတာပါ။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ရဟန္းဘဝက ပစၥည္းေငြ ေၾကးေတြကို ရဟန္းဘဝမွာပဲထားခဲ့သင့္တယ္။ သို႔မဟုတ္ အမ်ားအက်ဳိး အတြက္ လွဴခဲ့သင့္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚေလးကိုလူဝတ္လဲသူတိုင္းရေစ ခ်င္လို႔လဲေၾကညာရတာပါ။ တခ်ဳိ႕ေသာရဟန္းေတြက လူဝတ္လဲရင္ ဝတၴဳေငြ ေၾကးမေျပာနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုေတာင္ေရာင္းစားသြားတတ္လို႔ စံနမူနာ ျပျဖစ္ခ်င္လို႔လည္း အခုလိုေၾကညာရတာပါ။
ေမး - ဆရာ့အေနနဲ႔ ေဖ့ဘြတ္ေတြ၊ အင္တာနက္ေတြမွာ ဆရာ့ကိုတိုက္ခိုက္ေနတာ ဟာ ဘာေၾကာင့္လို႔ျမင္ပါသလဲ။ အဲဒီတိုက္ခိုက္သူေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါသလဲ။ ရွင္းျပေပးပါ။ ေနာက္ၿပီးလက္ရွိ အင္တာနက္နဲ႔ ေဖ့ဘြတ္ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာေရာ ဆရာ့အျမင္ေလးမ်ားရွိရင္ေျပာျပေပးပါလား။
ေျဖ - ဓမၼဓိ႒ာန္ေျပာရင္ ဝိပႆနာသေဘာသက္ဝင္တာေၾကာင့္ကုသိုလ္ျဖစ္ပါ တယ္။ ပုဂၢလဓိ႒ာန္ေျပာရင္ ေလာဘနဲ႔ေဒါသပါတတ္လို႔ အကုသုိလ္ျဖစ္ပါ တယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ဦးနီဆိုတဲ့လူတစ္ေယာက္က သူတစ္ပါးေငြကို လိမ္ညာ ယူခဲ့ရင္ ဦးနီကလူယုတ္မာႀကီးလို႔ေျပာလိုက္ရင္ ပုဂၢဳိလကိုဦးတည္တဲ့ အတြက္ပုဂၢလဓိ႒ာန္ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒါသပါတဲ့အတြက္အကုသိုလ္ျဖစ္တတ္ ပါတယ္။ ဦးနီရဲ႕သႏၲာန္မွာျဖစ္တတ္တဲ့ ေလာဘဓာတ္ႀကီးက ယုတ္မာလိုက္ တာလို႔ေျပာခဲ့ရင္ ဓမၼ(သေဘာတရား)ကိုဦးတည္တဲ့အတြက္ ဓမၼဓိ႒ာန္ျဖစ္ပါ တယ္။ နာမ္တရားလို႔အမွန္ကိုသိရတဲ့အတြက္ကုသိုလ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုသိုလ္ျဖစ္ခ်င္ရင္၊ ဝိပႆနာ႐ႈ႕တတ္ခ်င္ရင္ အာ႐ံုနဲ႔တိုက္ဆိုင္တိုင္းဓမၼဓိ႒ာန္ ၾကည့္တတ္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ျဖစ္ရပ္မွန္ကိုရွင္းျပတဲ့အခါ ဘယ္သူ႔ ကိုမွဘယ္ပရဟိတလုပ္ငန္းကိုမွမထိခိုက္ေစခ်င္တဲ့အတြက္ ေနရပ္လိပ္စာ၊ နာမည္ေတြမထည့္ဘဲ ဓမၼဓိ႒ာန္ပဲေျပာပါမယ္။ မွားေျပာတာပါရင္အခ်ိန္မေရြးမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လာရွင္းႏိုင္ပါတယ္။ ေနာင္ တစ္ခ်ိန္မွာဒီအေၾကာင္းအရာေတြကိုစာအုပ္တစ္အုပ္ေရးထုတ္မွာပါ။ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ေလာက္တုန္းကေပါ့။ ဆရာ့ဆီကိုဖုန္းထဲ ကေန ရဟန္းတစ္ပါးက သိန္းႏွစ္ဆယ္ေလာက္အလွဴခံတယ္။ ဘာအတြက္လဲဆိုေတာ့ သူဟာ ရဟန္းသီလရွင္ေတြအတြက္ ကြန္ပ်ဴတာအခမဲ့သင္တန္းဖြင့္ထားတယ္။ လူထြက္သြားတဲ့ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးက သူ႔ေက်ာင္းေျမခြဲေရာင္းတာကို ဒီရဟန္းငယ္ က ဝယ္ၿပီးေက်ာင္းတည္ထားတာပါ။ သူကအေရးႀကီးႀကီး မႀကီးႀကီးအၿမဲတမ္းလိမ္ညာေျပာတတ္လို႔ သူ႔နာမည္ကို ဦးကလိမ္ လို႔ပဲမွတ္ထားရေအာင္။ တကယ္ေတာ့ သူဟာလူမ်ဳိးျခားရဟန္းတစ္ပါးပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က သူ႔အသက္ဟာ ၂၅ ႏွစ္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတာေပါ့။ သူကအင္တာနက္ကေနတစ္ဆင့္ ၾသစေၾတးလ်က ကိုမ်ဳိးဆိုတဲ့သူဆီကို အိမ္သာသံုးလံုးတြဲလွဴဖို႔ လွမ္းအလွဴ ခံပါတယ္။ ကိုမ်ဳိးကလိုအပ္တဲ့ေနရာမွာ တကယ္လွဴေပးေနတဲ့ေမတၱာရွင္-ေရႊျပည္သာထံမွာ အလွဴခံပါလို႔ျပန္ေျပာၿပီး ဆရာ့ရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္ကိုေပးလိုက္ပါသတဲ့။ ဖုန္းထဲကေနေမးၾကည့္ေတာ့ သူဝယ္တဲ့ေျမကြက္ထဲမွာ အိမ္သာသံုးခန္းတြဲက ပါၿပီးသား။ ဒါေပမယ့္ ေျမကြက္ေရာင္းခ်တဲ့ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက သီလရွင္ေတြကေလာဘတက္ၿပီး ေျမကိုသာေရာင္းတာ။ အိမ္သာမပါဘူးဆိုၿပီးျဖတ္ယူဖို႔ႀကဳိးစားေနတာေၾကာင့္ ကူညီပါလို႔အသနားခံလာပါတယ္။ တကယ္ဟုတ္ရင္လွဴမယ္ဆိုၿပီး ဆရာကိုယ္တိုင္လိုက္ၾကည့္တဲ့အခါ အိမ္သာသံုးခန္းတြဲကိုတကယ္ေတြ႕ရတယ္။ ဒါကအမွန္တရားေပါ့။ ဒါေၾကာင့္သိန္းႏွစ္ဆယ္ လွဴေပးလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္အမွားတရားကလည္းပါေနျပန္တယ္။ အဲဒီလိုလွဴၿပီးမွပဲ ေျမေရာင္းတဲ့သီလရွင္ေတြကလာၿပီး ဆရာ့ကိုေျပာပါတယ္။ ဦးကလိမ္ကအခုလိုလိမ္ၿပီး အလွဴခံေနက်ပါ။ တကယ္ေတာ့ေျမေရာင္းကတည္းက အိမ္သာပါထည့္ ေပးလိုက္ၿပီးသားပါ။ သက္သက္လိမ္ၿပီးအလွဴခံေနတာပါပဲ။ ဦးကလိမ္မ်က္ႏွာကြက္ခနဲပ်က္သြားတာကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ဦးကလိမ္ကႀကဳိတင္ၿပီး ဒီသီလရွင္ေတြစိတ္ယုတ္မာရွိတဲ့အေၾကာင္းဆရာ့ကိုေျပာထားတဲ့အတြက္ ေသခ်ာမစစ္ ေဆးေတာ့ဘဲမနာလိုလို႔ေျပာတာေနမွာပါဆိုတဲ့မွတ္ခ်က္နဲ႔ဒီအမႈကိုသိမ္းပစ္လိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ဦးကလိမ္ဟာ ဆရာ့ကို ေတြ႕စဥ္ကတည္းကပရဟိတကိုဗန္းျပၿပီးလိမ္ညာခဲ့တာပါ။ ျဖဴစင္တဲ့သူဟာ သူတစ္ပါးကိုလည္းျဖဴစင္မယ္လို႔ပဲထင္တတ္ တယ္။ လိမ္တဲ့သူဟာလည္းသူတစ္ပါးကိုလိမ္မယ္လို႔ပဲထင္တတ္တယ္။ ဆရာဟာ ဦးကလိမ္ကိုဆရာ့လို႔ျဖဴစင္မယ္လို႔ပဲ ယံုၾကည္တယ္။ တကယ္ေတာ့ေငြတစ္မတ္ထက္ေက်ာ္လြန္ၿပီးတစ္နည္းနည္းနဲ႔ခိုးယူခဲ့ရင္ပဲ ပါရာဇိက်ကတာမဟုတ္လား။ ငယ္ျဖဴရဟန္းတစ္ပါးအေနနဲ႔ ပါရာဇိက်ကေအာင္ဘယ္ေတာ့မွခိုးျခင္း၊ လိမ္ျခင္းလုပ္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ထင္ထားတာဟာ ဆရာ့ရဲ႕အားနည္းခ်က္ပါပဲ။ ဦးကလိမ္ဟာ ၂ဝဝ၉ ကေန ၂ဝ၁၄ အထိ ဆရာ့နားမွာကပ္ၿပီး လိမ္ခြင့္ခိုးခြင့္ရသြားတာဟာ ဒီအထင္ေၾကာင့္ပဲေပါ့။ ဦးကလိမ္ေနတဲ့ၿမဳိ႕က မႏၲေလးနဲ႔ကပ္လ်က္ပါ။ သူ႔ေက်ာင္းကိုသြားၾကည့္ပါ။ ေမတၱာရွင္-ေရႊျပည္သာ လို႔စာလံုးႀကီးႀကီးနဲ႔ေရးထားတဲ့သံုးခန္းတြဲအိမ္သာႀကီးကို ယခုအခ်ိန္တိုင္ေအာင္ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ မေကြးတိုင္း၊ ၿမဳိင္ၿမဳိ႕နယ္၊ မန္းက်ည္စုရြာ၊ ၿမဳိ႕သစ္ၿမဳိ႕နယ္၊ ပုဂံေညာင္ဦးၿမဳိ႕နယ္၊ ေရနီရြာ၊ မတၱရာစတဲ့ေနရာေတြမွာ အဝိစိတြင္း ၆ တြင္းေလာက္ တူးလွဴဖူးပါတယ္။ ဦးကလိမ္ကိုေငြအပ္ၿပီး ဘာစာရင္းမွမစစ္ဘဲလုပ္ခိုင္းခဲ့တာပါ။ သူကလည္း ဘာစာရင္းမွမျပပါဘူး။ တကယ္ကေတာ့ ဒီကစာရင္းမေတာင္းေတာင္သူကေတာ့မွန္ကန္မယ္ဆိုရင္ စာရင္းဇယားအတိအက်ကိုျပသင့္တယ္ထင္ပါ တယ္။ တစ္တြင္းသိန္း ၁၂ဝ က်တယ္ေျပာရင္း ၁၂ဝ တစ္ခါတည္းေပးလိုက္တာပါ။ လိမ္မလိမ္ကေတာ့ ဦးကလိမ္ကအသိဆံုး ေနမွာပါ။ အခ်ီႀကီးႀကီးလွဴတဲ့ပရဟိတတိုင္းမွာ သူဟာဘယ္ေတာ့မွ စာရင္းရွင္းတာမေတြ႕ရပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ဦးကလိမ္ရဲ႕ မင္းသားေခါင္းေဆာင္းထားတဲ့ဘီးလူး႐ုပ္ႀကီးေပၚဖို႔အေၾကာင္းဖန္လာပါတယ္။ ကမၻာ့ဂႏၳဝင္ရသစာေပေတြမ်ားစြာဖတ္ဖူးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ အေမရိကန္ကေနျမန္မာျပည္ကိုေရာက္လာပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ျမန္မာျပည္ကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့ သူ႔ဖခင္ဟာ အေမရိကန္မွာကြယ္လြန္ခဲ့ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕အ႐ိုးျပာကိုျမန္မာျပည္မွာပဲ အုတ္ဂူသြင္းဖို႔မွာထားတာကိုလုပ္ေဆာင္ ေပးဖို႔ပါပဲ။ တစ္ရက္မွာတာ့ ေရႊတိဂံုဘုရားသြားဖူးရင္း ဆရာေရးတဲ့အ႐ႈံးမရွိေသာဒႆနစာအုပ္ရယ္၊ ေမတၱာျဖင့္စီးပြားရွာ ျခင္းစာအုပ္ဖတ္ၿပီးဆရာ့ကိုၾကည္ညဳိေလးစားသြားတယ္။ သူ႔ဖခင္အတြက္လပတ္ဆြမ္းေကြၽးလုပ္ဖို႔လာပင့္ရင္း စတင္သိကြၽမ္း ခဲ့ၾကတယ္။ ဆရာ့ရဲ႕စာအုပ္ေတြကိုဖတ္ၿပီး ဖတ္သူရဲ႕ႏွလံုးသားကိုထြင္းေဖာက္ႏိုင္ေအာင္ေရးႏိုင္တဲ့ဒီလိုစာေရးဆရာတစ္ ေယာက္ဟာ ျမန္မာျပည္တစ္ခုတည္းအတြက္မျဖစ္သင့္ဘူး။ အဂၤလိပ္စာတတ္တဲ့တစ္ကမၻာလံုးကလူေတြအတြက္ပါျဖစ္သင့္ တယ္။ ဆရာသာ ဂႏၳဝင္ဝတၴဳႀကီးေတြကိုအဂၤလိပ္လိုေကာင္းေကာင္းေရးႏိုင္ရင္ အဂၤလိပ္စာတတ္တဲ့ဘာသာမ်ဳိးစံု၊ လူမ်ဳိးစံု က လူေတြဟာဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕အႏွစ္ကိုအေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တိုင္းထည့္သြားမွာကိုး။ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာက စာေပၿပဳိင္ပြဲတစ္ခုဝင္လို႔ဆုရရင္လည္း ပရဟိတအတြက္အမ်ားႀကီးေထာက္ပံ့လွဴဒါန္းႏိုင္တယ္။ စာေပဆုတစ္ခုခုေလာက္ဆြတ္ခူးႏိုင္ရင္ဆုေၾကးကအနည္းဆံုးေဒၚလာတစ္သန္းပဲ။ ဒါ႐ိုက္တာေတြကႀကဳိက္လို႔႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ေဒၚလာသန္းနဲ႔ခ်ီၿပီးရတာ။ ဒီလိုဆိုရင္ျမန္မာျပည္က ပရဟိတေတြအတြက္ႀကဳိက္သေလာက္လွဴေပးေတာ့ ေပါ့။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက အေနာက္ႏိုင္ငံတစ္ခုမွာေနၿပီး အဂၤလိပ္စာေရးႏိုင္ဖို႔ႀကဳိးစားမယ္လို႔စိတ္ကူးဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္အေကာင္အထည္မေပၚခဲ့ဘူး။ အခုေတာ့အေနာက္ႏိုင္ငံတစ္ခုမွာေနရင္း မိမိရဲ႕စားဝတ္ေနေရးတစ္ခုကိုသာမက စာေပအတြက္ပါပါရမီျဖည့္ေပးမယ့္သူကိုေတြ႕ရေတာ့အားလည္းတက္ခဲ့မိတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ဦးကလိမ္ကိုတိုင္ပင္ၾကည့္ေတာ့ ဦးကလိမ္ကအားေပးတယ္။ ကူညီတယ္။ ပထမႏိုင္ငံျခားတရားပြဲေတြေဟာ၊ ေနာက္ဥေရာပမွာလည္၊ ၿပီးမွတိတ္တိတ္ေလး လက္ထပ္ဖို႔အႀကံေပးခဲ့တာ။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္က လည္ေခ်ာင္းနာေရာဂါ ျပန္ေပၚလာခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဦးကလိမ္ရဲ႕အစီစဥ္အတိုင္းမလုပ္ဘဲ ျပည္ပထြက္ၿပီး လူဝတ္လဲလက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ျပည္ပႏိုင္ငံမွာေခ်ာ္လဲရင္း ခါး႐ိုးထိတဲ့ဒဏ္ရာကလည္းျဖစ္လာျပန္ေတာ့ လူ႔ဘဝမွာေရရွည္လက္တြဲဖို႔အတြက္ ပါရမီျဖည့္ဖက္ေရြးခဲ့ရေတာ့တာေပါ့။ မိန္းကေလးနဲ႔ေယာက်္ားေလး ေရစက္ဆံုရျခင္းအေၾကာင္းႏွစ္ခ်က္ကို ဓမၼပဒမွာဘုရားရွင္ေဟာၾကားထားပါတယ္။ အရင္ ဘဝေတြကအတူကုသိုလ္ျပဳခဲ့ဖူးျခင္း၊ ယခုဘဝမွာလည္း တစ္ေယာက္ေကာင္းက်ဳိးတစ္ေယာက္သယ္ပိုးျခင္းတို႔ဟာ ေရစက္ ဆံုမိျခင္းရဲ႕အေၾကာင္းတရားေတြပါပဲ။ လက္ထပ္ဖို႔ကိစၥဟာ အေစာႀကီးကတည္းက ဦးကလိမ္သိၿပီးသားပါ။ အခုမွသာ သူအရင္ကဘာမွမသိသလို သြားခါနီးမွသိလို႔အျပင္းအထန္တားေသးတယ္ မရလို႔ပါဆိုတဲ့အေပါက္မ်ဳိးနဲ႔လူအမ်ားစုကို သူလုပ္ေနက်အတိုင္းလိမ္ညာၿပီး ဆရာရဲ႕ဒကာေတြကိုသူ႔ဘက္မပါပါေအာင္ ဆြဲေဆာင္ခဲ့တာပါ။ ဦးကလိမ္ရဲ႕တပည့္ေတြ ဆရာ့ကိုတိုက္ခိုက္ရျခင္းရဲ႕ပထမဆံုးအေၾကာင္းက သူတို႔စီစဥ္ထားတဲ့ မေလးရွားတရားပြဲကိုဖ်က္လိုက္လို႔ပါ။ ဖ်က္ရတဲ့ အေၾကာင္းကလည္းမ႐ိုးသားေသာနည္းနဲ႔ဓမၼပူဇာေငြကိုမလိုခ်င္လို႔ပါ။ မေလးရွားတရားပြဲေဟာရမယ့္ရက္မွာ ဆရာတို႔က လက္ထပ္ၿပီးလူ႔ဘဝေရာက္ေနပါၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ပရိသတ္ေတြကိုလိမ္ၿပီးမေဟာပါရေစနဲ႔လို႔ေတာင္းပန္တာကိုဦးကလိမ္က လက္မခံဘဲနည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔အၾကပ္ကိုင္ၿပီးေဟာခိုင္းေတာ့တာပဲ။ သကၤန္းျပန္ဝတ္၊ သိမ္ျပန္တက္ၿပီးေဟာလို႔ရတယ္ဆိုေပမယ့္ မ႐ိုးသားေတာ့ဘူး။ အရင္ရဟန္းမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္ရဟန္းသစ္ျဖစ္ေနၿပီ။ ဒါကိုသိသြားရင္ ပရိသတ္က ဘယ္ခြင့္လႊတ္ ပါ့မလဲ။ ဆရာ့အေနနဲ႔လည္းကိုယ့္ကိုကိုယ္ တစ္သက္လံုးလိပ္ျပာသန္႔ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္မေဟာျဖစ္ေတာ့တာပါ။ မေလးရွားနဲ႔တကြ ႏိုင္ငံျခားတရားပြဲအက်ဳိးေဆာင္ေတြ၊ အလွဴရွင္ေတြကိုဒီေနရာကေနေတာင္းပန္ပါတယ္။ သံသရာမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အၾကည္ညဳိမပ်က္ဖို႔အတြက္ တရားပြဲေတြဖ်က္လိုက္ရတာကိုနားလည္ေပးၾကပါို႔။ ဦးကလိမ္ဆရာ့ကို မုန္းရျခင္း ရဲ႕ဒုတိယအခ်က္က လူဝတ္မလဲဘဲနဲ႔ မိန္းမယူပါ။ သူဘယ္သူ႔မွမသိေအာင္ဖံုးထားေပးပါမယ္ဆိုတဲ့စကားကို နားမေထာင္ခဲ့ လို႔ပါ။ လူဝတ္လဲတာကိုသိသြားရင္ ဆရာ့နာမည္နဲ႔အလွဴခံလို႔မရေတာ့မွာကို သူတအားေၾကာက္ေနတာကိုး။ ရဟန္းတစ္ပါး သိကၡာခ်လူဝတ္လဲၿပီးအိမ္ေထာင္ျပဳတာ ဘာအျပစ္မွမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူဝတ္မလဲဘဲ အိမ္ေထာင္ျပဳေနတာက်ေတာ့ အင္မတန္အျပစ္ႀကီးပါတယ္။ ေသရင္လည္းငရဲအထိက်ႏိုင္ပါတယ္။ ဦးကလိမ္က ဆရာ့ကိုငရဲက်မယ့္အႀကံကိုေပးခဲ့တာပါ။ ဒီလိုအႀကံမ်ဳိးေပးတယ္ဆိုေတာ့သူကိုယ္တိုင္ဒီအလုပ္မ်ဳိးလုပ္ေနက် လက္ယဥ္ေနသူလားလို႔ေတြးစရာပါ။ အဲဒီအႀကံÓဏ္ကို ျငင္းလိုက္ျပန္ေတာ့ဒုတိယအႀကံကိုေပးျပန္ပါတယ္။ လက္ထပ္ၿပီး ျမန္မာျပည္ရဲ႕တစ္ေနရာမွာသူဝွက္ထားေပးမယ္။ လူမသိေအာင္ေျခာက္လတစ္ႏွစ္ေလာက္သြားေနပါ။ သူက ဆရာေတာထြက္ၿပီးတရားအားထုတ္ေနပါတယ္လို႔အင္တာနက္ကေန သတင္းလႊင့္ေပးမယ္တဲ့။ ဒါတစ္ျပည္လံုးကိုလိမ္ဖို႔ေသြးေဆာင္စည္း႐ံုးတာပါ။ ဒါကိုလည္း ဆရာလက္မခံခဲ့ပါဘူး။ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဦးကလိမ္က ဆရာ့ကိုမုန္းဖို႔အတြက္တတိယအခ်က္ေပၚလာျပန္ပါတယ္။ ဆရာကလူဝတ္လဲတဲ့သတင္းရယ္၊ ရစရာရွိတာေတြကိုထုခြဲေရာင္းခ်ၿပီး လွဴမယ့္သတင္းရယ္ကိုတစ္ခါတည္းထည့္ခ်င္တယ္။ ျပႆနာကအဲဒီမွာ စတယ္။ ဆရာလွဴခ်င္တဲ့ေနရာေတြကမ်ားတယ္။ ဓမၼပူဇာေငြရတာေလးနဲ႔ လွဴဖို႔မေလာက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ေျမကြက္တို႔၊ တိုက္ခန္းတို႔ကိုဝယ္ထားၿပီး ျပန္ေရာင္းတဲ့အခါေငြပိုထြက္လာတာေပါ့။ အဲဒီလိုကိစၥမ်ဳိးေတြကို ဒကာေတြ၊ တပည့္ေတြကသူတို႔နာမည္နဲ႔ဝိုင္းလုပ္ေပးၾကတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ဦးကလိမ္က အမ်ားဆံုးေပါ့။ သူတာဝန္ယူၿပီးေျမကြက္တစ္ကြက္၊ ကြန္ဒိုတိုက္ခန္းတစ္ခန္း (ေငြသြင္းဆဲ)တိုက္ခန္းႏွစ္ခန္း၊ ေနာက္ၿပီးမဝါဝါခိုင္မင္းဦးေဆာင္ၿပီး ဝယ္ထား တဲ့ေတာင္ဒဂံုက ေျမကြက္ထဲမွာရွယ္ရာေလးစုသိန္း ၂ဝဝ ရယ္ကိုထည့္ထား တယ္။ ေျမကြက္ေရာင္းၿပီးတဲ့အခါအျမတ္ထဲကဆယ္ရာခိုင္းႏႈန္းကို ပရဟိတ အတြက္လွဴၿပီးက်န္အျမတ္ကိုခြဲေဝလွဴဖို႔အင္တာနက္ကတင္တာ အားလံုးေတြ႕ ၾကမွာပါ။ စုေပါင္းလွဴႏိုင္ခြင့္ရလို႔ အလြန္ေကာင္းတဲ့အစီစဥ္ပါ။ အဲဒီေျမကြက္ ေရာင္းၿပီးလို႔ရတဲ့အရင္းနဲ႔အျမတ္ေငြကိုေမတၱာရွင္-ေရႊျပည္သာေဖာင္ေဒးရွင္း ကို ထည့္ေပးဖို႔ဦးကလိမ္ကိုေျပာထားပါတယ္။ အဲဒီေျမကြက္ကေတာ့ စုေပါင္း ဝယ္တာဆိုေတာ့ ေရာင္းၿပီးမွအရင္းေရာအျမတ္ေရာရမွာဆိုေတာ့ ထားဦး ေပါ့။ ေစာင့္ရမွာေပါ့။ က်န္တဲ့ေျမကြက္နဲ႔တိုက္ခန္းေတြကေတာ့ ဆရာရဲ႕တစ္ ဦးတည္းပိုင္ျဖစ္လို႔ဆရာလွဴခ်င္ၿပီဆိုရင္ ဦးကလိမ္အေနနဲ႔ခ်က္ျခင္းလႊဲေပးရ မွာပါ။ ၿပီးေတာ့ဆရာ့ဆီက ေငြသိန္းႏွစ္ရာဦးကလိမ္က ေခ်းထားေသးတယ္။ သူ႔အစ္ကိုရဲ႕မိသားစုေတြေနဖို႔တိုက္ခန္းဝယ္ခ်င္လို႔ဆိုပါတယ္။ မေလးရွား တရားပြဲပ်က္တဲ့အတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးပံုစံအေနနဲ႔ ေလယာဥ္လက္မွတ္ဖိုးေပးရ မယ္ဆိုၿပီးေဒၚလာ ၃ဝဝဝ လည္း ယူသြားပါေသးတယ္။ တကယ္ေရာက္ မေရာက္မေလးရွားကတရားပြဲအက်ဳိးေဆာင္ေတြပဲသိမွာပါ။ ဆရာက ပစၥည္း ေတြထုခြဲေရာင္းခ်ၿပီးပရဟိတလုပ္ငန္းေတြမွာခြဲေဝလွဴဒါန္းခ်င္ေၾကာင္းေျပာတဲ့ အခါတုန္းက ဦးကလိမ္ကတားတယ္။ မလွဴပါနဲ႔။ ဆရာတို႔လင္မယား ျမန္မာ ျပည္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ဒါေတြထုခြဲေရာင္းခ်ၿပီး ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနရတာေပါ့ တဲ့။ ဆရာတို႔ကခါးခါးသီးသီးျငင္းတဲ့အခါ မလႊဲေပးဘဲအခ်ိန္ဆြဲေနတာ တစ္လ ေလာက္ၾကာသြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာနဲ႔လက္ထပ္တဲ့အမ်ဳိးသမီးက ပရဟိတေတြလွဴဒါန္းဖို႔အတြက္ သက္ေသရေအာင္အီးေမးလ္ပို႔ထားမွျဖစ္မယ္ ဆိုၿပီးပို႔လိုက္တယ္။ အီးေမးလ္ပို႔ၿပီးေတာ့သက္ေသကရသြားၿပီ။ မေပးရင္ မရေတာ့မွန္းသိမွ လႊဲေပးပါ့မယ္လို႔ေျပာလာတယ္။ အဲဒီအခါေစ်းစစ္လိုက္ေသးတယ္။ သူ႔ကိုေခ်းထားတဲ့သိန္းႏွစ္ရာကို တစ္ခါတည္းလွဴပါ။ ပညာေရးနဲ႔က်န္းမာေရးေတြမွာအတိုးနဲ႔ေထာက္ပံ့ေပးပါ့မယ္လို႔ကတိေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္သတင္းစာ မွာလွဴမယ့္အတိုင္းလွဴလိုက္တာပါ။ ပညာေရးနဲ႔က်န္းမာေရးမွာတကယ္လွဴမလွဴကေတာ့အားလံုးစံုစမ္းၾကည့္ၾကေပါ့။ ဆရာ့ အေနနဲ႔ကေတာ့ေနာက္ေၾကာဓားနဲ႔ထိုးၿပီး ေငြရွာတတ္တဲ့တပည့္မ်ဳိးနဲ႔ဘဝဆက္တိုင္းလြဲရပါေစလို႔ဆုေတာင္းမိတယ္။
ေမး - ဆရာ့အေနနဲ႔ မိန္းမနဲ႔ပတ္သက္တဲ့စြပ္စြဲမႈေတြအင္တာနက္မွာျပန္႔ေနတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆရာဘာမ်ားေျပာခ်င္လဲ။
ေျဖ - အေျခအျမစ္မရွိဘဲ အင္တာနက္ကိုအသံုးျပဳၿပီး ရန္ရွာတိုက္ခိုက္ၾကတာေၾကာင့္အျပစ္မဲ့တဲ့မအူပင္မိဘမဲ့ေက်ာင္း အက်ဳိး ေဆာင္လင္မယားျပႆနာတက္ေနရပါၿပီ။ ေနာ္လင္းလင္းျမတ္ထြန္းရဲ႕ ဖခင္ဟာ အသည္းကင္ဆာနဲ႔ကြယ္လြန္မယ့္အခ်ိန္ ကိုအားငယ္စြာေစာင့္ေနရခ်ိန္မွာ သမီးျဖစ္သူကထြက္သြားေတာ့ဘယ္ေလာက္ခံစားရမလဲ။ မိဘမဲ့မိန္းကေလး ၅ ေယာက္ ဟာလည္း ေစာင့္ေရွာက္သူမဲ့မည့္ဘဝမ်ဳိးနဲ႔ညႇဳိးငယ္ေနၾကပါၿပီ။ ဒီလိုအျပစ္မဲ့သူေတြဒုကၡေရာက္သြားတာကိုအင္တာနက္မွာ အရမ္းကာေရာေရးသူေတြဝမ္းသာပါသလားလို႔ေမးခ်င္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့အခုလိုစြပ္စြဲတဲ့ရဟန္းနဲ႔မာတုဂါမဇာတ္လမ္း ေတြဟာ လူ႔ေလာကမွာအမ်ားအျပားရွိၾကပါတယ္။ ဆရာရဟန္းဘဝမွာေအာင္ျမင္လာၿပီဆိုေတာ့အမ်ဳိးသားေရာ အမ်ဳိး သမီးပါခ်ဥ္းကပ္တာေတြရွိခဲ့တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ကိုယ္က ေမတၱာသမားဆိုေတာ့ အားလံုးကိုစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေျပာဆိုေပးခဲ့ ပါတယ္။ ဆရာ့အေနနဲ႔ႏႈတ္နဲ႔ေျပာဆိုမႈေတြေၾကာင့္တစ္ပါးသူထိခိုက္မိမယ္လို႔မျမင္မိပါဘူး။ တစ္ဖက္မာတုဂါမမွာလည္း ကိုယ့္ကို႐ိုးသားစြာဆက္ဆံေျပာဆိုတာနဲ႔တစ္ဖက္က သြားပုပ္ေလလြင့္ေျပာဆိုမႈေတြေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ကြဲေလာက္ေအာင္ ျဖစ္တယ္ဆိုရင္လည္း ဒါဟာတစ္ဖက္လူေတြရဲ႕စိတ္ယုတ္မာမႈေတြပါ။ ဆရာ့အေနနဲ႔တစ္ဖက္စြပ္စြဲခံရသူေတြအေနနဲ႔ပါ လိပ္ျပာလံုတယ္လို႔ဆရာေျပာရဲတယ္။ တိုက္ခိုက္သူေတြရဲ႕အကုသိုလ္ဟာလည္းေၾကာက္စရာပါ။ ေနာက္ၿပီးျပန္ေတြးၾကည့္ ေတာ့ ကိုယ္လိုမေျပာနဲ႔။ ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ေတာ္ကေပါ့။ ျမတ္စြာဘုရားဟာ ေဝသာလီျပည္မဟာဝုန္းေတာမွာ သီတင္းသံုးေနတဲ့အခါညီေတာ္အာနႏၵာက ျမတ္စြာဘုရားကိုေလွ်ာက္တယ္။ ဒီအရပ္မွာခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ေတြေပါမ်ားတယ္ ေပါ့။ ဒီေတာ့ျမတ္စြာဘုရားကညီေတာ္အာနႏၵာကိုဒီလိုခဲဖြယ္ေဘာဇဥ္ေတြေပါရင္ စားၾ<ြကင္းေတြကိုပရဗိုဇ္မေတြကိုေပးဖို႔ မိန္႔ၾကားခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ညီေတာ္အာနႏၵနာက မုန္႔ေဝတဲ့အခါပရဗိုဇ္မတစ္ဦးဆီမွာမုန္႔ႏွစ္ခုကပ္ပါသြားတယ္။ ဒါကိုေဘးက ပရဗိုဇ္ေတြကညီေတာ္အာနႏၵနဲ႔ပရဗိုဇ္မကိုေပးစားေျပာဆိုၾကတယ္။ ေနာက္ႏွစ္ရက္သံုးရက္လည္း ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိးထပ္ျဖစ္ ျပန္ေတာ့ပိုစြပ္စြဲၾကေတာ့တာေပါ့။ ညီေတာ္အာနႏၵာက မသိလို႔မွားၿပီးလွဴဒါန္းခဲ့တာကိုေတာင္ အဲဒီေခတ္မွာစြပ္စြဲခံရေသး တာပဲ။ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ဒီလိုလူေတြေတာ့ရွိေနမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္းဆရာရင္းရင္းႏွီးႏွီးဦးစားေပးေျပာဆိုဆက္ဆံ သူေတြနဲ႔စြပ္စြဲၾကတာေပါ့။
ေမး - ဆရာ့အေနနဲ႔ရဟန္းဘဝကိုစြန္႔လႊတ္ခ်ိန္မွာအားလံုးခြဲေဝလွဴဒါန္းခဲ့တာဆိုေတာ့ လူ႔ဘဝကိုဘယ္ဝင္ေငြနဲ႔ဆက္ေလွ်ာက္ လွမ္းမွာပါလဲ။
ေျဖ - လူ႔ဘဝေရာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ စာေရးလို႔ရတဲ့စာမူခနဲ႔ဘဝခရီးကိုဆက္ေလွ်ာက္ဖို႔စိတ္ကူးထားပါတယ္။
ေမး - ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ေမးခ်င္တာကေတာ့ တစ္ခ်ိန္မွာရဟန္းဘဝကိုျပန္လာဖို႔စိတ္ကူးရွိပါသလား။
ေျဖ - ဆရာ့ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးေအာင္ျမင္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေအာင္ျမင္သည္ျဖစ္ေစ ရဟန္းဘဝကို ျပန္သြားမွာပါ။ အဆင္ေျပတဲ့အခ်ိန္ မွာ ရဟန္းျပန္ဝတ္ခြင့္ျပဳမယ့္အေၾကာင္းဇနီးျဖစ္သူကလည္းကတိေပးထားပါတယ္။
ေမး - ဆရာ့အေနနဲ႔ပရိသတ္ကိုေျပာခ်င္တာေလးမ်ားရွိပါေသးလားခင္ဗ်ာ။
ေျဖ - အင္း ဓမၼပဒသုႏၵရီဝတၴထဲကအေၾကာင္းတစ္ခုကိုေျပာခ်င္ပါတယ္။ မဟုတ္မမွန္လုပ္ႀကံစြပ္စြဲသူ ထိုသို႔စြပ္စြဲသည္ကိုမစူးစမ္း မဆင္ျခင္ဘဲ ယံုၾကည္လက္ခံသူ ထိုႏွစ္ဦးတို႔သည္ငရဲ၌အတူဆံုၾကရေပလိမ့္မည္ဆိုတဲ့ဓမၼပဒဝတၴဳေလးကိုပဲ အားလံုးကိုေျပာ ၾကားရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္ခ်င္ပါတယ္။
ျမတ္မင္းေမာင္ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းသည္
