သက္႐ိွေလာကႀကီးတြင္ ႐ွင္သန္ေနထိုင္ၾကေသာ သတၱဝါအားလံုးတို႔တြင္ အာ႐ံုငါးပါးအား ခံစား တတ္ေသာ မ်က္စိ၊ နား၊ လွ်ာ၊ ႏွာေခါင္း ထိေတြ႔မႈကို ခံစားႏိုင္ေသာ အာ႐ံုခံစနစ္တို႔ျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားသည္။သို႔ေသာ္ ဘဝ၏ကုသိုလ္ကံ အက်ိဳးေပးေၾကာင့္ ထိုအာ႐ံုငါးပါးအား အျပည့္အဝ မခံစားႏိုင္ၾကေသာ သူမ်ား သည္လည္း ေလာကႀကီးတြင္ ဒုနဲ႔ေဒး။ ကိုယ္လက္အဂၤါခ်ိဳ႕တဲ့သူ၊ အၾကားအာ႐ံုခ်ိဳ႕ယြင္းသူ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ ရာ မဖြံ႔ၿဖိဳးသူႏွင့္ အျမင္အာ႐ံုခ်ိဳ႕တဲ့သူ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာဘဝကံေၾကာင့္ သဘာဝေလာကႀကီး၏ သဘာဝအလွ တရားတို႔ကို ျပည့္စံုစြာ ခံစား ၾကားျမင္ သိ႐ိွႏိုင္စြမ္း မ႐ိွသူမ်ားကို ေခတ္စကားအရ မသန္စြမ္းသူဟူ၍ ကင္ ပြန္းတပ္ၾကေတာ့သည္။ တကယ္ပင္ မသန္ေပမယ့္ စြမ္းႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။
ထိုမသန္ေသာ္လည္း စြမ္းၾကသူမ်ားတြင္ စကၡဳႏွစ္ကြင္း အလင္းမရေသာ္လည္း ပညာမ်က္စိ၊ ဉာဏ္မ်က္စိ၊ အၾကားအာ႐ံုတို႔ျဖင့္ ေလာကအလွကို ေတြ႔ျမင္ခံစားေနၾကေသာ ဘဝကိုအ႐ံႈးမေပးဘဲ ႐ုန္းကန္လႈပ္႐ွားေနၾကေသာ အနာဂတ္ စံျပပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ ထပ္မံ၍ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကပါသည္။
၁၃.၁ဝ.၂ဝ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ နာေရးကူညီအသင္း(ရန္ကုန္)သို႔ မႏၲေလးတိုင္းေဒသႀကီး ျပင္ဦးလြင္ ၿမိဳ႕မွ ဆရာေတာ္ ဦးေဉယ် ဦးစီးတည္ေထာင္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ ပရဟိတမ်က္မျမင္ ဘက္စံုပညာသင္ ေက်ာင္းမွ ဆရာ/မမ်ား၊ ရဟန္း/ကိုရင္မ်ား၊ ေက်ာင္းသား/သူမ်ားအဖြဲ႔တို႔သည္ ေလ့လာေရးအျဖစ္ လာ ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္) ဥကၠဌ ဦးေက်ာ္သူႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ေဒၚဧရာေမာင္ ေမာင္၊ အလုပ္အမႈေဆာင္မ်ားႏွင့္ အသင္းသား/သူမ်ားမွ ေႏြးေထြးပ်ဴငွာစြာ ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကၿပီးေနာက္ ဆရာ ေတာ္ ဦးေဉယ်မွ ပညာသင္ေက်ာင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႐ွင္းလင္းမိန္႔ၾကားျခင္း၊ ၾသဝါဒစကားခ်ီးျမႇင့္ၿပီးေနာက္ ေက်ာင္းသား/သူမ်ား၊ ဆရာ/မမ်ား အသီးသီးတို႔မွ တစ္ဦးခ်င္း မိတ္ဆက္စကားဆိုခဲ့ၾကသည္။ အတန္း ပညာတတ္ေျမာက္ၿပီး ေက်ာင္းသားမ်ားတို႔သည္ လက္မႈပညာ၊ အႏွိပ္ပညာ၊ ကြန္ပ်ဴတာဘာသာရပ္တို႔အား ေလ့လာဆည္းပူး ေနသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သိ႐ွိရသည္။
ထို႔ေနာက္ ဦးေက်ာ္သူမွ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကားအျဖစ္ ေျပာၾကားခဲ့ရာတြင္ မိမိအေနျဖင့္ စကၡဳႏွစ္ကြင္း အလင္းမရသူမ်ားအား အေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔ဆံုခဲ့ဖူး ေၾကာင္း၊ ၄င္းတို႔အား ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရၿပီးေနာက္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ပင္ ႐ွက္မိပါေၾကာင္း။ အျမင္အာ႐ံုခ်ိဳ႕တဲ့သူတို႔ တြင္ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေလာက္သည့္ ကြန္ပ်ဴတာပညာ႐ွင္မ်ား၊ Software ပညာ႐ွင္မ်ား၊ လက္မႈအတတ္ ပညာ႐ွင္မ်ား ပါဝင္ေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္မင္းသားဘဝတြင္ ဘဘ ဦးသုခ ႐ိုက္ကူးေသာ အေဖႏွင့္သား ႐ုပ္ျမင္သံၾကား ဇာတ္လမ္း႐ိုက္ကူးခ်ိန္တြင္ ဘဘ ဦးသုခသည္ အျမင္အာ႐ံုအားနည္းလွ်က္ ႐ိွသည္။ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ဦးေဇာ္လင္း သ႐ုပ္ေဆာင္သည့္ ဇာတ္ဝင္ခန္းတစ္ခု၌ ဘဘ ဦးသုခမွ “သား ေမာင္ ေက်ာ္သူ အဲ့ဒီေနရာမွာ မင္းအိုက္တင္ နည္းနည္းေလ်ာ့ေနတယ္” ဟု ေျပာသည့္အခါ ကၽြန္ေတာ္အလြန္ အံ့ၾသမိသည္။ အျမင္အာ႐ံုအားနည္းေသာ ဘဘသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ မိမိအိုက္တင္ ေလွ်ာ့ေနျခင္းကို သိရပါသနည္းဟု ေဘးမွ ကင္မရာမန္းအား ေမးၾကည့္ရာ ဘဘတြင္ အျမင္အာ႐ံုအားနည္းေသာ္လည္း၊ အၾကားအာ႐ံုျဖင့္ အသံအနိမ့္အျမင့္ အတက္အက်အား အာ႐ံုခံကာ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ မ်က္ႏွာအမူအရာႏွင့္ သ႐ုပ္ေဆာင္ခ်က္အား သိ႐ိွခံစားႏိုင္ေၾကာင္း ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရသည္။
ထို႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္အျမင္အာ႐ံုခ်ိဳ႕တဲ့သူအျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္႐ိုက္ကူးခဲ့ေသာ ဇာတ္ကားတစ္ ကားအား႐ံုတင္၍ အထူးပြဲျပသခ်ိန္တြင္ ထူးထူးျခားျခား ၾကည္ျမင့္တိုင္ ဘာသာေပါင္းစံု မ်က္မျမင္ေက်ာင္း မွ ေက်ာင္းသားမ်ားအား ဖိတ္ေခၚ၍ ႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္ခိုင္းခဲ့ၿပီးခ်ိန္တြင္ သတင္း၊ မီဒီယာမ်ားမွ ဇာတ္လမ္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေမးျမန္းခဲ့ရာ “မင္းသားေက်ာ္သူက ဘယ္အခန္းမွာေကာင္းတယ္၊ ဘယ္မင္းသမီးက ဘယ္ အခန္းမွာ သနားစရာေကာင္းတယ္” စသျဖင့္ အံ့ၾသဖြယ္ရာ ေဝဖန္ခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ၾကည္ျမင့္ တိုင္ မ်က္မျမင္ေက်ာင္းတြင္ ကၽြန္ေတာ္ေဟာေျပာစဥ္က ကၽြန္ေတာ္စကားအနည္းငယ္ ေျပာၿပီးေနာက္ အသင္း၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားအား ပ႐ိုဂ်က္တာျဖင့္ ျပသရာ အားလံုးၿငိမ္သက္စူးစိုက္၍ နားေထာင္ၾကၿပီး ဝမ္းနည္းေၾကကြဲရမည့္ေနရာတြင္ တကယ့္ကို စိတ္ထိခိုက္ေၾကကြဲေနၿပီး၊ ရယ္ေမာရမည့္ေနရာတြင္ လက္ ခုတ္လက္ဝါးတီးကာ အားေပးရယ္ေမာေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ အျမင္အာ႐ံုခ်ိဳ႕တဲ့ ေသာ္လည္း အၾကားအာ႐ံုျဖင့္ အရာရာကို ခံစားတတ္ပါလားဟူ၍ သူတို႔ဘဝကို ကၽြန္ေတာ္နားလည္ခဲ့ သည္” ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ အသင္း၏ ေဆာင္႐ြက္ခ်က္မ်ားအား ပ႐ိုဂ်က္တာျဖင့္ ျပသခဲ့ၿပီး အမွတ္တရဓါတ္ပံုအား ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ႐ိုက္ကူး ႏႈတ္ဆက္ရင္း ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားၾကသည္။
ျပန္သြားေသာ္လည္း သူတို႔နဲ႔ပတ္သက္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ား၊ သူတို႔၏အၿပံဳးမ်ား၊ သူတို႔၏ ရယ္ေမာသံမ်ား၊ သူတို႔၏ အံ့ၾသထိတ္လန္႔သံမ်ားသည္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)တြင္ ထင္႐ွားစြာျဖင့္ က်န္ရစ္ေနခဲ့ပါေတာ့သည္။ သူတို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေၾသာ္ … စကၡဳႏွစ္ကြင္း အလင္းမရေသာ္လည္း ဉာဏ္ အလင္းထြန္းလင္းႏိုင္ၾကသူမ်ားပါတကား … ။ လက္မႈပညာအရာတြင္ ကၽြမ္းက်င္စြာ တက္ေျမာက္ၾကသူ မ်ားပါတကား … ။ ေတြးေခၚမႈမ်ားတြင္ ၿပိဳင္ဘက္ကင္းၾကသူမ်ားပါတကား … ။
မ်က္စိႏွစ္ကြင္း အလင္းမရ ေသာ္လည္း ဘဝကို အ႐ံႈးမေပးၾကသူမ်ားပါတကား … ဟုေတြးေတာမိရင္း “ႏွလံုးသားတြင္ အလင္းခ သူမ်ား” ဟုသာ မွတ္ခ်က္ျပဳမိပါေတာ့သည္။
