အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ရာျပည့္ေမြးေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳသည့္ ‘သမိုင္းရဲ႕
ကမၸည္းရွင္’ အမည္ရ ကဗ်ာေအာ္ပရာကို ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၄ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕
အမ်ဳိးသား ကဇာတ္႐ုံ၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၉ ရက္ေန႔တြင္ မႏၲေလးၿမဳိ႕ အမ်ဳိးသား
ကဇာတ္႐ုံႏွင့္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ နတ္ေမာက္ၿမဳိ႕တို႔၌ တင္ဆက္သြားမည္
ျဖစ္သည္။ ယင္းကဗ်ာကို ဦးေဆာင္ တင္ဆက္သူ ၈၈ မ်ဳိးဆက္
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ မင္းကိုႏိုင္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံၿပီး ကဗ်ာေအာ္ပရာ
ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပုံ၊ တင္ဆက္မည့္ ပုံစံမ်ားႏွင့္ ျပင္ဆင္ထားမႈ အပိုင္းမ်ားကို
The Voice က ေမးျမန္းထားပါသည္။
Voice : ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ရာျပည့္ေမြးေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳတဲ့ သမိုင္းရဲ႕ ကမၸည္းရွင္ ကဗ်ာေအာ္ပရာကို ဘယ္လို စိတ္ကူးနဲ႔ တင္ဆက္ျဖစ္ခဲ့တာလဲ။MKN : ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ရာျပည့္ေမြးေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳဖို႔အတြက္ စဥ္းစားျဖစ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ကဗ်ာကို ခ်စ္တဲ့သူဆိုေတာ့ ကဗ်ာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စိတ္ကူးက အရင္ထြက္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲကဗ်ာနဲ႔ ဂုဏ္ျပဳဖို႔ ဆုံးျဖတ္ျဖစ္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကဗ်ာခ်ည္းပဲဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဂုဏ္ျပဳခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာက လူေတြဆီေရာက္တာ နည္းမလားေပါ့။ ဇာတ္ခုံ တင္ဆက္မႈနဲ႔ ကဗ်ာနဲ႔ ေပါင္းလိုက္ရင္ေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ ထိေရာက္မယ္လို႔ ေအာက္ေမ့တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ဒီကဗ်ာ ေအာ္ပရာကို ကဖို႔ဇာတ္႐ုံ တစ္ခုကို ဘာေၾကာင့္ ေ႐ြးရလဲေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေလဟာျပင္မွာ ကရင္လည္းရတာပဲ။
တစ္ခုရွိတာက
ေအာ္ပရာေတြရဲ႕ အရသာက်ေတာ့ ေလဟာျပင္လို ေနရာမ်ဳိးမွာ ကဖို႔
မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အခက္အခဲရွိတယ္။ ႏိုင္ငံတကာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔
ေရာက္တဲ့အခါမွာ ၾကည့္ျဖစ္တဲ့ ေအာ္ပရာေတြကလည္း ဇာတ္႐ုံတစ္ခုထဲမွာ
လုံလုံၿခံဳၿခံဳနဲ႔ အသံစနစ္ေတြ၊ မီးစနစ္ေတြ စုံစုံလင္လင္နဲ႔ ကတာကို
ေတြ႕ရသလို လာၾကည့္တဲ့ ပရိသတ္ေတြကလည္း ၿငိမ္သက္ၿပီး စိတ္ဝင္တစား
ၾကည့္ေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၿငိမ္သက္ တိတ္ဆိတ္ၿပီး လုံၿခံဳမႈရွိတဲ့
ဇာတ္႐ုံတစ္ခုမွာ ကဗ်ာေအာ္ပရာကို ကဖို႔ေ႐ြးလိုက္တာပါ။ ကြၽန္ေတာ့္ ဆႏၵအရဆို
ေလဟာျပင္လို ေနရာမ်ဳိးမွာ ကေပးခ်င္တာပါ။Voice : ကဗ်ာေအာ္ပရာကို ဘယ္လိုပုံစံမ်ဳိး ပုံေဖာ္ တင္ဆက္သြားဖို႔ စီစဥ္ထားလဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာက ဒီလို အႏုပညာ တင္ဆက္မႈမ်ဳိး သိပ္မေတြ႕ရဘူးေလ။
MKN : ဒီပြဲကို လာၾကည့္မယ့္ ပရိသတ္ေတြက ကဗ်ာေအာ္ပရာ ဆိုတာကို အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ နားလည္ၿပီးသား ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ယုံတယ္ဗ်။ ကြၽန္ေတာ္ ေပးထားတဲ့ ေခါင္းစဥ္အတိုင္း ကဗ်ာကို အေျခခံတဲ့ ေအာ္ပရာ ျဖစ္မွာပါ။ ကဗ်ာဆိုတာကို သူတို႔ ႏွလုံးသားက အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့ လက္ခံႏိုင္စြမ္း ရွိၿပီးသားလို႔ ကြၽန္ေတာ္ယုံတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အသစ္ထြင္ရတယ္ ဆိုတာလည္း ေပ်ာ္ဖို႔ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ဇာတ္ေကာင္ေတြ ကိုယ္တိုင္က ဇာတ္ေၾကာင္းကို မိုက္က႐ိုဖုန္းေတြနဲ႔ ေျပာတာမ်ဳိး မဟုတ္တဲ့ အတြက္လည္း တစ္မ်ဳိးေတာ့ ထူးျခားမွာပါ။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ တင္ဆက္မႈ အႏုပညာမွာက ကဗ်ာေကာင္းေတြကို ေနာက္ကြယ္ကေန ႐ြတ္မယ္။ ေရွ႕ကေနၿပီး လူေတြက သ႐ုပ္ေဖာ္ေပးမယ္။ အဲ့ဒီေနရာမွာလည္း တိုက္႐ိုက္ သ႐ုပ္ေဖာ္တာ ရွိသလို သူ႔နိမိတ္ပုံကို ယူၿပီး ေဖာ္ရတာမ်ဳိးလည္း ရွိတယ္။ အဲ့ဒီလိုမ်ဳိး ဉာဏ္ကြန္႔ျမဴးခြင့္ ရတဲ့အတြက္ ေကာင္းေတာ့ေပါ့။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အႏုပညာ တင္ဆက္မႈပုံစံက အသစ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိေတာ့ စိမ္းေကာင္းစိမ္းမယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီလိုပုံစံမ်ဳိးကို ႀကဳိးစားသင့္တယ္။ မိတ္ဆက္ တင္ျပသင့္တယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။
ဒီလို ကဗ်ာေအာ္ပရာ ဆိုတာမ်ဳိးက ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီမွာ လုပ္ေလ့လုပ္ထေတာ့ အင္မတန္ နည္းပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ၈၈ အေရးအခင္း ေငြရတုပြဲတုန္းက တင္ဆက္မႈတစ္ခု လုပ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲ့ဒီတုန္းက ကဗ်ာေတြကို ေနာက္ကေန႐ြတ္၊ ဇာတ္ခုံေပၚမွာ ေရွ႕ကေန သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြက ကဗ်ာကို သ႐ုပ္ေဖာ္တဲ့ ကဗ်ာကို ႐ြတ္တာပါ။ ေနာက္ခံက ကဗ်ာေတြ ႐ြတ္ေနမယ္။ စင္ေပၚမွာ သာမန္ျပဇာတ္ေတြလို ဇာတ္ေကာင္ေတြက ကိုယ္တိုင္ ေျပာေနတာမ်ဳိးက မရွိသေလာက္ နည္းပါတယ္။ ဂီတရဲ႕ ပံ့ပိုးမႈပါမယ္။ ဇာတ္ခုံပညာပါမယ္။ အလင္းအေမွာင္ေတြရဲ႕ တင္ဆက္မႈေတြလည္း ပါမယ္။ သီခ်င္းတခ်ဳိ႕လည္း သုံးမယ္။ ဒါေတြ အားလုံးဟာ ကဗ်ာနဲ႔ ဇာတ္ခုံ အႏုပညာကို ေပါင္းစပ္လိုက္တဲ့ သေဘာပါပဲ။ ဒါကို ျပဇာတ္လို႔ ေျပာဖို႔ခက္တဲ့အတြက္ ေအာ္ပရာနဲ႔ ပိုၿပီး နီးတဲ့အတြက္၊ ကဗ်ာကို အားျပဳထားတဲ့အတြက္ ကဗ်ာေအာ္ပရာလို႔ ေျပာတာပါ။
သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြ အေနနဲ႔ကလည္း နာမည္ေက်ာ္ေတြထဲက ေ႐ြးထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေန႔ေခတ္ ေက်ာင္းသားေတြထဲက၊ လူငယ္ေတြထဲကပဲ ဝိုင္းၿပီး သ႐ုပ္ေဆာင္ၾကမွာပါ။ တခ်ဳိ႕ သ႐ုပ္ေဆာင္ သင္တန္းတက္ေနတဲ့ သူေတြထဲကလည္း ပါႏိုင္ပါတယ္။ အဲ့ဒါသည္ပင္လွ်င္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကဗ်ာေအာ္ပရာရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ ဟန္တစ္ခု ျဖစ္ေနမွာပါ။
Voice : ကဗ်ာေအာ္ပရာမွာ အသုံးျပဳဖို႔အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ဂုဏ္ျပဳစပ္ဆိုထားတဲ့ ကဗ်ာေတြကို ဘယ္လိုပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ ေ႐ြးခ်ယ္ျဖစ္လဲ။
MKN : ကြၽန္ေတာ္တို႔က ကဗ်ာဖတ္ရင္ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ကေလာင္နာမည္ကို မၾကည့္ဘူး။ ဒါက ကဗ်ာဖတ္ရင္ အဲ့ဒီစနစ္ တစ္ခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အၿမဲထားတယ္။ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ နာမည္ကို လက္မနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ဖုံးထားၿပီး ဖတ္တာက အက်င့္ျဖစ္ေနၿပီ။ ကဗ်ာကို ေရးတဲ့သူရဲ႕ ကေလာင္နာမည္ကို သိၿပီးၿပီဆိုရင္ လူေတြမွာ ရွိတဲ့ ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္းဆိုတဲ့ အတၱေလးက နည္းနည္း ျပႆနာရွိတယ္။ အဲ့ဒီအတြက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္က ေအာ္ပရာနဲ႔ သင့္ေတာ္တယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ ႀကဳိက္တဲ့ အပိုဒ္ေလးကို ဝိုင္းၿပီးမွတ္ထား၊ ကူးထားလိုက္တာပဲ။ ၿပီးေတာ့မွ ဒါဘယ္သူ ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာပါလားဆိုၿပီး ေပ်ာ္ရတာလည္း ရွိသလို အံ့ၾသရတာလည္း ရွိတယ္။ ၾကည္ႏူးရတာလည္း ရွိတယ္။ အဲ့ဒီအတြက္ ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ကဗ်ာ အပိုဒ္ကေလးေတြေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ယူသုံးထားတယ္။ တစ္ပုဒ္လုံးကိုေတာ့ ယူၿပီးသုံးထားတာ မရွိသေလာက္ပဲ။
ဟိုးေခတ္ေဟာင္းက ကဗ်ာေတြထဲက ေကာင္းတာေလးေတြ ကြၽန္ေတာ္ လိုက္ရွာၾကည့္တယ္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ္ ဒီကေန႔ တင္ဆက္မယ့္ ပုံစံနဲ႔က်ေတာ့ ကိုက္ဖို႔က လိုေသးတာကိုး။ ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္ေတြ နားထဲမွာ ယဥ္ၿပီးသားျဖစ္တဲ့ စကားလုံးေတြ၊ ဖြဲ႕စည္းပုံေတြနဲ႔ ကိုက္ေအာင္လည္း ကြၽန္ေတာ္ ႀကဳိးစားရေသးတယ္။ ေခတ္ၿပဳိင္ ကဗ်ာဆရာေတြ ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေတြထဲကပဲ ယူသုံးထားတာ မ်ားပါတယ္။
Voice : ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ဘဝျဖတ္သန္းမႈထဲက ဘယ္အပိုင္းေတြကို ကဗ်ာေအာ္ပရာမွာ အဓိက ပုံေဖာ္ တင္ျပသြားဖို႔ရွိလဲ။
MKN : ကဗ်ာေအာ္ပရာရဲ႕ ၾကာခ်ိန္က တစ္နာရီခြဲ ဝန္းက်င္ေလာက္ေတာ့ ရွိမယ္လို႔ မွန္းထားတယ္။ အမ်ားဆုံး ႏွစ္နာရီေလာက္ေတာ့ ျဖစ္ရင္လည္း ျဖစ္သြားမယ္။ အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘဝမွာ ျပန္ေျပာျပခ်င္စရာ အေၾကာင္းအရာေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ဗ်။ တခ်ဳိ႕ အေၾကာင္းအရာေတြဆို တစ္ေယာက္က ဖတ္ဖူးေပမယ့္ တစ္ေယာက္က မဖတ္ဖူးျပန္ဘူး။ လူတိုင္းသိတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြလည္း ရွိတာပဲ။ တခ်ဳိ႕ အကြက္ေလးေတြဆို အင္မတန္ လွတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ ဆိုလိုတာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေခါင္းေဆာင္ဟာ လုပ္ယူဖန္တီးထားတဲ့၊ လူတစ္ေယာက္ထက္ ေက်ာ္သြားတဲ့ စိတ္ကူး ဇာတ္ေကာင္ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာ။ လူပီသတယ္။ လူပီသစြာသူ႔မွာ ကိုး႐ိုးကားရား၊ အိုးနင္းခြက္နင္း ျဖစ္ရပ္ေတြ မၾကာခဏ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အားလုံးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔က သူ႔အေပၚမွာ တန္ဖိုးထားတဲ့၊ ယုံၾကည္တဲ့စိတ္နဲ႔ ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္စရာ၊ ခ်စ္စရာပဲ ျပန္ျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီဟာေလးေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ျပခ်င္တယ္။
သူ႔ရဲ႕ဘဝမွာ အလြဲေတြ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ အဲ့ဒါေတြ အားလုံးဟာ သူ႔စိတ္ေစတနာက မွန္ေနတဲ့ အခါက်ေတာ့ ခြင့္လႊတ္ခ်င္စရာ၊ ခ်စ္စရာ ေကာင္းေနတယ္။ သူေက်ာင္းသား ဘဝက ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊ ပဲခူးေဆာင္ရဲ႕ ထမင္းစားခန္းမွာ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြက စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႔ ေျပာေနၾကတဲ့ အခန္းကို ကြၽန္ေတာ္ျပမယ္။ အဲ့ဒီမွာ ေက်ာင္းသားေတြက ငါတို႔လို တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြကို ဘာလို႔ ဒီလိုဆိတ္႐ိုးနဲ႔ ပဲခ်က္ ေကြၽးတာလဲလို႔ေျပာေတာ့ စားဖိုေဆာင္ တာဝန္ယူရတဲ့သူက ခင္ဗ်ားတို႔ပဲ ခ်က္ခိုင္းလို႔ ခ်က္ရတာပဲလို႔ ျပန္ေျပာတယ္။ ဘယ္သူ ခ်က္ခိုင္းတာလဲဆိုၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အခန္းေထာင့္မွာ ပဲဟင္းနဲ႔ ဆိတ္႐ိုးေတြကို အားရပါးရ စားေနတဲ့ ကိုေအာင္ဆန္းကို သြားေတြ႕တယ္။ အဲ့ဒီလို လူသိနည္းၿပီး သူ႔ရဲ႕ မူရင္းစ႐ိုက္ေပၚတဲ့ ဇာတ္ကြက္ေတြကို မ်ားမ်ားျပသြားမွာပါ။
သူတစ္ေယာက္တည္း နတ္ေမာက္ကို ျပန္ၿပီး စည္း႐ုံးေရးဆင္းတဲ့ ဘဝတုန္းကဆို လယ္ကြင္းေဘးမွာ တစ္ေယာက္တည္း အံႀကိတ္ၿပီး မိန္႔ခြန္းေျပာၿပီး လမ္းေလွ်ာက္လာတယ္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လာတဲ့သူေတြက ႏႈတ္ဆက္ေပမယ့္ သူတစ္ေယာက္မွ မေတြ႕ဘူး။ ညဘက္ဆိုရင္ ကေလးေတြကို ပဲႀကီးေလွာ္ေကြၽးၿပီး လသာညေတြမွာ တို႔ဗမာသီခ်င္းကို သူသင္ေပးခဲ့တယ္။ ၾကက္သမားေတြ၊ ဖဲသမားေတြ ၾကားထဲအထိ သူလိုက္ၿပီး စည္း႐ုံးေပမယ့္ သက္ေရာက္မႈ မရွိဘူးလို႔ သူထင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူျပန္သြားတဲ့အခါမွာ ဒီလူေတြက မူလသူတို႔ ဝါသနာကိုေတာ့ မစြန္႔ဘူး။ ႏိုင္ငံေရး စကားေတြကိုေတာ့ နားေထာင္လာၿပီ။ လိုအပ္လာရင္ ႏိုင္ငံေရး ကိစၥေတြမွာ သူတို႔ ဝင္ေဆြးေႏြးလာၿပီ။ ဒီလို အေၾကာင္းအရာေတြကို လူသိေတာ္ေတာ္ နည္းခဲ့တယ္ဗ်။ အဲ့ဒီလို အေၾကာင္းအရာေလးေတြကို ကဗ်ာေအာ္ပရာမွာ ျပန္လည္ ေဖာ္ထုတ္ထားပါတယ္။ ဒီကဗ်ာ ေအာ္ပရာမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘဝငါးခုကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး ျပမွာပါ။
ေမာင္ေအာင္ဆန္းဘဝ၊ ကိုေအာင္ဆန္းဘဝ၊ သခင္ေအာင္ဆန္းဘဝ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဘဝနဲ႔ အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ျဖစ္လာတဲ့အထိ ဘဝငါးခုကို အပိုင္းငါးပိုင္း ခြဲၿပီး ျပမွာပါ။ ဒီကဗ်ာေအာ္ပရာနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိႀကီး တစ္ခုလုံးကို ျပည့္ျပည့္စုံစုံေျပာဖို႔ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မွတ္မိသမွ်၊ သိသမွ်ထဲက သူ႔ရဲ႕ဘဝမွာ ထင္ရွားတဲ့ အကြက္ေတြကို ႀကဳိးစားၿပီးေတာ့ ပုံေဖာ္ၾကည့္တာပါ။ အတၳဳပၸတၱိ ႐ုပ္ရွင္တစ္ကား ႐ိုက္သေလာက္ေတာ့ ျပည့္စုံမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို ႀကဳိတင္ၿပီးေတာ့ ဝန္ခံထားခ်င္ပါတယ္။
သန္႔ဇင္ဦး (The Voice)
