ခရမ္းေရာင္ လြင္ျပင္မွာ လြင့္ေမ်ာသူ

Written by မ်ိဳးၫႊန္႔ ၊ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊

Friday, 09 March 2012 11:00

ေျခာက္ဆယ္ ခုႏွစ္မ်ား၏ တစ္ေန႔။ အလြန္ လွပေသာ မိန္းမ တစ္ေယာက္။ ၀တ္စား ထားပံုကလည္း ေသသပ္ လွပါ၏။ သို႔ေသာ္ သူမသည္ ဦးေခါင္းက ဆံပင္မ်ားကို အားလံုး ရိတ္သင္ ထားေလသည္။ ၀တ္ထားသည္က ပန္းႏုေရာင္ သီလရွင္ ၀တ္စံု။ သီလရွင္ ၀တ္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္၏ ဇနီးထံ အလည္ ေရာက္လာသူမွာ ခရမ္းေရာင္ လြင္ျပင္၏ ေခါင္းေဆာင္ မင္းသမီး အျဖစ္ သ႐ုပ္ေဆာင္ခဲ့သူ ကမာၻေက်ာ္ ျမန္မာ႐ုပ္ရွင္ မင္းသမီး “၀င္းမင္းသန္း” ျဖစ္ေလသည္။ ေနရာက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေနထုိင္ရာ ရန္ကုန္က “ျမသဇင္” အိမ္မွာ။ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေအာက္ ထပ္သို႔ ဆင္းလာၿပီး ဇနီး၏ေရွ႕မွာ ၀င္ထုိင္ေတာ့ သူက ဇနီး၏ေဘးမွာ ထုိင္ေနသည္မုိ႔ မိမိႏွင့္ မ်က္မွန္း တစ္တန္းတည္း။ သည္မွာပင္ သူမ၏မ်က္ႏွာကို အေသအခ်ာ ၾကည့္ျဖစ္သည္။ မ်က္လံုးမ်ားက အရည္လဲ့၍ လွပ လြန္းလွေခ်သည္။ ထုိင္ေနပံုကလည္း ကိုယ္ကို မတ္မတ္ႏွင့္ ကေန႔ ေမာ္ဒယ္လ္ မိန္းကေလးမ်ားဟန္။ ခရမ္းေရာင္လြင္ျပင္ (The Purple Plain) ဇာတ္ကားႀကီးႏွင့္ ကမာၻေက်ာ္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ႐ုပ္ရွင္ မင္းသမီး ၀င္းမင္းသန္းသည္ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ပန္းႏုေရာင္ သီလရွင္၀တ္စံုႏွင့္ “ေဒၚ၀ံသမာလာ” အျဖစ္ ေျပာင္းလဲခဲ့သူ ျဖစ္ေနေခ်ၿပီ။ သူ႔အေၾကာင္းေရးမည္ဟု ရည္ရြယ္ကာ ေခတ္မီ ယခုကာလ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ား လွန္ၾကည့္ ေတာ့ ထိုစဥ္က သူ သီလရွင္၀တ္သြား သည့္ သတင္းမ်ားကို သြားေတြ႕သည္။ The Palm Beach Post သတင္းစာ (၂၇ ဇြန္ ၁၉၆၄)ေန႔ထုတ္မွာ ေဖာ္ျပထားေသာ ေခါင္းစဥ္က Actress Enters Buddhist ျဖစ္ေလသည္။ The Age သတင္းစာ (၂၉ ဇြန္ ၁၉၆၄) ေန႔ထုတ္မွာ ေတာ့ Eurasian Beauty Will Enter Convent ဟု ေခါင္းစဥ္ တပ္ထားသည္။ ခရမ္းေရာင္ လြင္ျပင္ကို Rank Organization ကုမၸဏီႀကီးက ႐ိုက္ကူးရန္ မင္းသမီး ေၾကညာစဥ္က “ရတနာ နတ္မယ္”က ေလွ်ာက္လႊာ တင္ၿပီးခါမွ ႐ိုက္ကြင္းက သီရိလကၤာမွာ ႐ိုက္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရ၍ သဘာ၀ေရခံေျမခံ အမွန္ျဖစ္သည့္ ျမန္မာျပည္မွာ ႐ိုက္မည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ဆက္မႀကိဳးစား ေတာ့ဘဲ ေနခဲ့သည္။ ၀င္းမင္းသန္းက ေလွ်ာက္လႊာ မတင္ဘဲႏွင့္ သည္ဇာတ္ကား အတြက္ ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီး ျဖစ္လာသူ။ ျဖစ္လာပံုက သည္လုိပါ။ ၁၉၅၄ ခုတြင္ အေမရိကန္ ႐ုပ္ရွင္ ဒါ႐ိုက္တာ Robert Parrish ၏ သူငယ္ ခ်င္းတစ္ဦးက ၀င္းမင္းသန္းအိမ္ အလည္ေရာက္သြားစဥ္ ၀င္းမင္းသန္း ကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္ခဲ့သည္။ ထုိဓာတ္ပံုကို Robert Parrish ထံ လွမ္းပို႔လုိက္ရာ ခရမ္းေရာင္ လြင္ျပင္ အတြက္ ၀င္းမင္းသန္းကို ေခါင္းေဆာင္ မင္းသမီး တင္႐ိုက္ရန္ ဆံုးျဖတ္ကာ ရန္ကုန္ကို လုိက္လာၿပီး ၀င္းမင္းသန္းကို ေခါင္းေဆာင္ မင္းသမီး လုပ္ရန္ တုိက္တြန္းသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေလွ်ာက္လႊာ မတင္ဘဲႏွင့္ ၀င္းမင္းသန္းသည္ ခရမ္းေရာင္ လြင္ျပင္မွာ ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီး ျဖစ္လာေလသည္။ သူႏွင့္ ရတနာနတ္မယ္တို႔ တူညီ မႈေလးမ်ားကို သတိထားမိသည္။ ၁။    ႏွစ္ဦးစလံုး တစ္မ်ဳိးစီ လွေနၾကသူ မ်ားျဖစ္ျခင္း။ ႐ႈမ၀ အလွပုိင္ရွင္မ်ား။ ၂။    ႏွစ္ဦးစလံုး မိခင္မ်ားမွာ ျမန္မာ၊ ဖခင္မ်ားမွာ တိုင္းတစ္ပါးသား ျဖစ္ျခင္း။ ၃။    ႏွစ္ဦးစလံုး ေဟာလိ၀ုဒ္၏ ေခါင္းေဆာင္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး ျဖစ္ႏုိင္ေသာ အရည္အခ်င္းမ်ား ရွိျခင္း။ ၄။    ႏွစ္ဦးစလံုး မိဘမ်ားႏွင့္ အတူ အိႏိၵယသို႔ စစ္ေျပးခဲ့ၾကျခင္း။ ၅။    ႏွစ္ဦးစလံုး အိမ္ေထာင္ က်ခဲ့သူ မ်ားမွာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ သခင္မ်ား ျဖစ္ေနျခင္း။ ၆။    ႏွစ္ဦးစလံုး ဆရာႀကီး ဦးဘခင္ တရားနည္းနာကို က်င့္ၾကံအားထုတ္ခဲ့ ၾကျခင္း စသည္တုိ႔ ျဖစ္ေလသည္။ သူတုိ႔ ေမြးသကၠရာဇ္မ်ားမွာလည္း တစ္ႏွစ္ႀကီး တစ္ႏွစ္ငယ္ ျဖစ္သည္။ ရတနာနတ္မယ္က ၁၉၃၂ ခုႏွစ္မွာ ေမြး ဖြားၿပီး ၀င္းမင္းသန္းကို ၁၉၃၃ ခုႏွစ္ မွာ ေမြးသည္။ သူ၏ငယ္နာမည္မွာ Helga Johnson ျဖစ္သည္။ သူ႔ဖခင္မွာ ဂ်ာမန္ လူမ်ဳိးဟုလည္း ေျပာၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ Johnson ဆုိေသာ မ်ဳိး႐ိုးနာမည္ က ဂ်ာမန္မဆန္လွ။ ၿပီးေတာ့ ယခု သူ ၾသစေၾတးလ်မ်ာ အေျခခ် ေနထုိင္လ်က္ ရိွသည္ကပင္ သူ၏ ဖခင္မွာၾသစေၾတး လ်လူမ်ဳိးဟု ယူဆရေပမည္။ သို႔ေသာ္ “ယူက်ဳ”တြင္ ျငင္းခုံခ်က္မ်ားအရ သူသည္ ဂ်ာမန္ေသြး တစ္၀က္ပါသူဟု ဆုိထားျပန္သည္။ ၀ီကီပီးဒီးယာ အဆုိ အရေတာ့ မိခင္ျမန္မာ၊ ဖခင္ ၾသစေၾတးလ် လူမ်ဳိးဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ သူ၏ ပထမ နာမည္ “Helga” က်ျပန္ေတာ့ ဂ်ာမန္ ဆန္သြားျပန္ေလသည္။ Helga သည္ ဂ်ာမန္မိန္းကေလးမ်ား မွည့္ေလ့ရွိ သည့္ နာမည္ျဖစ္ေနသည္။ Holy, Blessed ဟုအဓိပၸာယ္ရသည္။ “ျမင့္ျမတ္ ေသာ၊ဆုထူးရေသာ”ဟု ဆရာတက္တုိး က အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုထားသည္။ ရန္ကုန္မွာ ႀကီးျပင္း၍ ၁၄ ႏွစ္ သမီးအရြယ္တြင္ ကြန္ဗင့္(ခရစ္ယာန္ ေက်ာင္း) ေနခဲ့သည္။ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္ ၀င္းမင္းသန္း အသက္ ၁၈ ႏွစ္အရြယ္ တြင္ မိဘမ်ားက လန္ဒန္သို႔လႊတ္ၿပီး Marie Rambert အကသင္ေက်ာင္း တက္ေစေသာ္လည္း ၀ါသနာမပါ၍ ျပန္လာခဲ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ ဗိုလ္စၾကာ ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်သည္။ ဗိုလ္စၾကာ (သခင္ေအာင္သန္း)သည္ ရဲေဘာ္သံုး က်ိပ္၀င္ျဖစ္ၿပီး ၀င္းမင္းသန္းထက္ အသက္ ၂၀ ခန္႔ ႀကီးသူ ျဖစ္သည္။ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္၌ ဗုိလ္စၾကာ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ ၀င္းမင္းသန္း ပါ၀င္သ႐ုပ္ေဆာင္ သည့္ The Purple Plain ဇာတ္ကား တြင္ သူမႏွင့္ တြဲရသူက နာမည္ေက်ာ္ မင္းသားေခ်ာ ဂေရဂရီပက္ ျဖစ္သည္။ ႐ုပ္ရွင္ စာေစာင္တစ္ခုမွာ ဖတ္ခဲ့ဖူးတာ ေလး သြားမွတ္မိေနသည္။ ဂေရဂရီပက္ ကို “ဗ်ဴး”ထားပံုေလးပါ။ ခရမ္းေရာင္ လြင္ျပင္ ႐ိုက္ကြက္တစ္ခုက မင္းသမီးကို မင္းသားက နမ္းခန္း။ ဂေရဂရီပက္က ၀င္းမင္းသန္းကို နမ္းသည့္႐ိုက္ကြက္။ “ေအးဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္က မင္းသမီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ၾကင္ၾကင္ နာနာေလး နမ္းတယ္ေပါ့ေလ။ မင္းသမီးက အနမ္း ခံရမွာ စိုးရြံ႕လို႔ ၾကက္သြန္ျဖဴေတြ စားထားတယ္ဗ်။ ေျပာပါရေစေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္ ဖီလင္ေတာ္ေတာ့္ကို ေအာက္သြားတယ္” ၀င္းမင္းသန္း၏ သဘာ၀ ဟန္တုိ႔ တြင္ ရွက္တတ္၊ ေၾကာက္တတ္ျခင္း မ်ား ရွိပါသည္။ သူသည္ ၁၉၅၀ ျပည့္ ႏွစ္မ်ားက ဆရာႀကီး ဦးဘခင္၏ တရား တပည့္ မျဖစ္ခဲ့စဥ္က အေၾကာင္းေလး သြားသတိ ရမိျပန္သည္။ ၀င္းမင္းသန္း ဆရာႀကီးထံမွာ တရား ၁၀ ရက္စခန္း လာ၀င္ေတာ့ သယ္လာလိုက္သည့္ ပစၥည္း ပစၥယေတြတစ္ေလွႀကီး။ အိမ္က အိမ္ ေဖာ္မေလးပါေခၚလာ၊ တရားထိုင္ေတာ့ ေၾကာက္သည္ဆုိကာ တရားအားထုတ္ သည့္တစ္ေယာက္ခန္းတံခါးဖြင့္ၿပီး သူ႔ ေနာက္မွာ အိမ္ေဖာ္မေလးကို အေစာင့္ အေရွာက္အျဖစ္ ထုိင္ခိုင္းပံု။ ေနာက္ပုိင္း တျဖည္းျဖည္း တရားေလးရလာေတာ့ အေၾကာက္နည္းနည္းေျပလာ၊ အေစာင့္ မထားေတာ့ပံုေတြ ဆရာႀကီး ေဟာသည့္ တရားေခြတြင္ ပါရွိခဲ့သည္။ သူႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လည္ေရစက္ဆံုေသာ အရပ္ေဒသမွာ ၾသစေၾတးလ်ႏုိင္ငံ အေနာက္ျခမ္း ပါ့သ္ၿမိဳ႕မွာ ျဖစ္ပါသည္။ ပါ့သ္ၿမိဳ႕ရွိ ဆရာႀကီး ဦးဘခင္နည္းနာ ျဖင့္ International Meditation Centre ႀကီးတြင္ သူ တရား ၁၀ ရက္စခန္းလာ ၀င္စဥ္က ျဖစ္ေလသည္။ ၾသစေၾတးလ် ေတာင္ပိုင္း မဲလ္ဘုန္းၿမိဳ႕မွာ အေျခခ်ခဲ့ ေသာ ၀င္းမင္းသန္းသည္ ပါ့သ္သို႔ ၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားက တရားလာထုိင္စဥ္ ညတစ္ည အခ်ိန္မေတာ္အခန္း တံခါး လာေခါက္သည္။ “ဘာျဖစ္လုိ႔တုံး” ေမးေတာ့၊ “ေၾကာက္လုိ႔ပါ” ဟု တုိးတုိးေျဖသည္။ “ဘာေၾကာက္စရာရွိတုံး။ ဒီပတ္ ၀န္းက်င္က တရားရိပ္ ဓမၼရိပ္ေလ” “ဘာကိုေၾကာက္မွန္း မသိဘူး” ေၾသာ္ -၀င္းမင္းသန္းသည္ ခရမ္းေရာင္လြင္ျပင္ထဲ လြင့္ေမ်ာဆဲပါ ပဲလား။                   မ်ဳိးၫြန္႔၊ရန္ကုန္တကၠသုိလ္၊ (ေရႊအျမဳေတ မဂၢဇင္း၊မတ္လ ၂၀၁၂)