လူငယ္ငါးဦး၏ တစ္ဦးခ်င္းစီ တင္ဆက္ေသာ ဟာသျပက္လုံး၊ အမူအရာတို႔ကုိ ၾကည့္႐ႈ
ေနသူမ်ား အူလႈိက္သည္းလႈိက္ ရယ္ရႊင္ေနၾကသည္။ ထုိလူငယ္မ်ားသည္ ျပက္လံုး
ဟာသမ်ားကို ဇာတ္ သဘင္ေရွး႐ိုး အတုိင္း ေတာင္ရွည္ပုဆုိး၊ ရင္ဖံုးအက်ႌ
တို႔ကို ဝတ္ဆင္ၿပီး ျပက္လံုးျပက္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ ႏုိင္ငံ တကာရွိ ဟာသ အႏုပညာ
သမားမ်ားကဲ့သို႔ ျမန္မာ ႏုိင္ငံတြင္ စြန္႔ဦး တီထြင္ ျပက္လံုးမ်ား ထုတ္ကာ
ေဖ်ာ္ေျဖႏုိင္ရန္ ႀကိဳးစားေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎င္းတို႔မွာ သီးေလးသီး
မ်ဳိးဆက္သစ္ဟု နာမည္ခံထားသည့္ လူငယ္ ငါးဦးျဖစ္သည္။ ထိုသူ တို႔မွာ
ေက်းေက်း၊ ဝါဝါ၊ ဆူးဆူး၊ သားခ်ဳိႏွင့္ ဘူးခါး တို႔ျဖစ္ၾကသည္။
ထိုသို႔
ျပက္လံုးျပက္ရျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ အသက္ ၂၈ ႏွစ္အရြယ္ေက်းေက်းက “ဆိုင္းေတြ၊
ဗံုေတြ မပါဘဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ ဟာသေတြ ထုတ္ ႏုိင္ၾကတယ္။ ပရိသတ္ေတြကလည္း
ဟာသကို ႀကိဳက္လို႔ လာအားေပးတယ္ ဆိုတာကို ျပခ်င္တာ ပါ” ဟု ရွင္းျပသည္။
အသက္
၂၅ ႏွစ္အရြယ္ ဝါဝါက “ကြၽန္ေတာ္ တို႔ ဒီလို လုပ္တာဟာ ျမန္မာ့ဇာတ္သဘင္ကို
ေသြ ဖည္ခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ Standard ကိုျမႇင့္ခ်င္တာ။
ကုိယ့္ဟာသ လူရႊင္ေတာ္ေတြရဲ႕ Roll ကိုျမႇင့္ခ်င္တာပါ” ဟုဆုိသည္။
ျမန္မာ့
ဇာတ္သဘင္တြင္ မင္းသမီးသည္သာ အဓိကျဖစ္ေနၿပီး လူရႊင္ေတာ္တို႔သည္ ပံ့ပိုးသူ
အျဖစ္ ႏွင့္သာ ေရွးယခင္ ကတည္းက ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအေၾကာင္းအရာႏွင့္
ပတ္သက္၍လည္း အသက္ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္ ဆူးဆူးက “ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ့ အစဥ္အလာ
မပ်က္ေအာင္လည္း ကၾကမယ္။ Stand up Comedian အတြက္လည္း လုပ္ၾကမယ္” ဟုဆုိသည္။
ယင္းလူငယ္တို႔
ကနဦးအစတည္ခဲ့သည္မွာ အြန္လိုင္း စာေရးသူမ်ား စုစည္းသည့္ ပရဟိတ ရန္ပံု
ေငြပြဲ တစ္ခုမွ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ၎တို႔၏ ဟာသ ျပက္လံုးမ်ားကို
အြန္လုိင္းတြင္ တင္ရာ လူႀကိဳက္မ်ား ခဲ့သည္။ လူရႊင္ေတာ္ ေဂၚဇီလာက
ယင္းလူငယ္တို႔ ၏ ျပက္လံုး ျပက္ကြက္မ်ားသည္ အလားအလာ ေကာင္း မ်ား ရွိေနသည့္
အတြက္ ကူညီပံ့ပိုး ေပးခဲ့သည္။ လူရႊင္ေတာ္ ဇာဂနာႏွင့္ လူႀကိဳက္မ်ားေန သည့္
သီးေလးသီးတို႔က ထိုလူငယ္မ်ားကိုေတြ႕ ဆံုၿပီး ျပည္ေတာ္ျပန္ သီးေလးသီး၏
ကန္ေတာ္ႀကီး ေမွ်ာ္စင္ကြၽန္းတြင္ ျပဳလုပ္ေသာ အၿငိမ့္ပြဲ၌ သီးေလး သီး
မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္သံုးဦးကို စတင္ ပြဲထုတ္ခဲ့ သည္။
“မွတ္မွတ္ရရ
အဲဒီပြဲမွာ စင္ေပၚ မတက္ခင္ ကြၽန္ေတာ္လက္ေတြတုန္တာ လံုးဝ မေပ်ာက္ဘူး။
ဒါေပမဲ့ ပြဲကတဲ့အခါ အဆင္ေျပခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီပြဲ မွာ အကေကာင္းလို႔ ေျခေထာက္
က်ဳိးခဲ့ပါတယ္” ဟု ေက်းေက်းက ၎၏ အေတြ႕အႀကံဳကို ရွင္းျပသည္။ ပို႔ကုန္
သြင္းကုန္ ဝန္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းကို လုပ္ကိုင္ၿပီး အေတြ႕အႀကံဳ မရွိဘဲ
စင္ေပၚတက္ ေဖ်ာ္ ေျဖသည့္အခါ အဆင္မေျပမႈမ်ား ရွိေသာ္လည္း ပရိ သတ္၏ အားေပးမႈ
ရရွိခဲ့သည့္အတြက္ ပီတိျဖစ္ရ သည္ ဟုလည္း အသက္ ၂၇ အရြယ္ သားခ်ဳိကေျပာ သည္။
ဝါဝါကလည္း
“တကယ္ စင္ေပၚတက္ေတာ့မွ ျပက္လံုး ပညာဟာ အေရးႀကီးမွန္း သိေတာ့တယ္။
ပထမႏွစ္ပြဲ ေလာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ျပက္ေပမယ့္ ပရိသတ္ ေတြက မရယ္ၾကဘူး။
ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္သြား တယ္။ မလုပ္ေတာ့ဘူးကို စဥ္းစားလုိက္မိတယ္။
ေနာက္ျပက္ရင္းနဲ႔ အဆင္ေျပ လာတာပါ” ဟု အဆင္ မေျပမႈမ်ားႏွင့္ ျဖတ္သန္း
ခဲ့ရပံုကို ေျပာျပသည္။ ထိုမ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္မ်ားကို ဒုတိယ အႀကိမ္ အျဖစ္
လူရႊင္ေတာ္ အ႐ိုင္းႏွင့္ လူရႊင္ေတာ္ ကင္းေကာင္ တို႔က ပခုကၠဴ ေရေဘးအတြက္
ရန္ပံုေငြပြဲ အျဖစ္ ပြဲထုတ္ ခဲ့သည္။
“အဲဒီပြဲမွာ လူရႊင္ေတာ္
ကိုးေယာက္ ပါေတာ့ အားသာခ်က္၊ အားနည္းခ်က္ေတြကို သိခဲ့ရပါတယ္။
မွတ္မွတ္ရရေတာ့ အဲဒီပြဲ ကၿပီးေတာ့ ပင္ပန္းၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္” ဟု အသက္
၂၅ ႏွစ္အရြယ္ ဆူးဆူးက မ်က္ႏွာ ေျပာင္ျပကာ ၎ အေတြ႕အႀကံဳ ကို ေျပာျပသည္။
ထုိလူငယ္
မ်ားသည္ နာမည္ေက်ာ္ သီးေလး သီးကဲ့သို႔ ျပည္သူ႔အသံ ျပည္သူ႔ဟန္ဟု ခံယူျခင္း
မ်ဳိး ၎တို႔သည္လည္း ျပည္သူ႔တို႔၏ လိုလားခ်က္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို
ေျပာႏုိင္ေသာ ျပည္သူ႔ Speaker ျဖစ္ရမည္ဟု ခံယူထားၾကသည္။ ေရွးဘုရင္မ်ား
လက္ထက္ကတည္းကပင္ တိုင္းေရးျပည္ရာ အေျခအေနမ်ားကို ဘုရင္မင္း တရားႀကီးက
သိခ်င္သည့္ အခါမ်ားတြင္ သဘင္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ကာ ပြဲေတာ္ခံၾကသည္။ ကျပ တီးမႈတ္
ေဖ်ာ္ေျဖ သူမ်ားကုိ သဘင္သည္၊ ဆုိင္းသမား၊ ရြာစားစသျဖင့္ ေခၚေဝၚမႈမ်ား၊
ခ်ီးေျမႇာက္မႈမ်ားလည္း ရွိခဲ့ၾကသည္။ ယင္းအျပင္ အေရးတႀကီး ပါဝင္ရသည္မွာ
ေပ်ာ္ေတာ္ ဆက္ ျဖစ္သည္။ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္သည္ တုိင္းေရး ျပည္ေရး
လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ဟာသေႏွာ၍ ျပက္လံုး မ်ားျဖင့္ ဘုရင္ႀကီးကို တင္ျပရသည္။
ထိုေခတ္ထုိအခါက
ဝန္ႀကီး မတ္ႀကီးမ်ားသည္ ဘုရင္ မင္းတရားႀကီးကို ေလွ်ာက္တင္ရာတြင္
အေလွ်ာက္မေတာ္ပါက မင္းျပစ္မင္းဒဏ္ခံရေသး သည္။ သို႔ေသာ္
ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္မ်ားကုိမူ မင္း ျပစ္မင္းဒဏ္ မခံရေသာ အခြင့္ထူးခံ လူတန္းစားဟု
သမုတ္ ခဲ့ၾကသည္။
ေျပာင္းလဲလာသည့္ ေခတ္စနစ္အရ ေနာက္ပိုင္း တြင္
ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္မ်ားကို လူရႊင္ေတာ္ဟူ၍ ျဖစ္ လာသည္။ ယင္းေနာက္ မင္းျပစ္မင္းဒဏ္
မခံရေသာ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ေခၚ လူရႊင္ေတာ္တုိ႔ အထုအေထာင္း ခံခဲ့ၾကရသည္မ်ားလည္း
ရွိသည္။
သီးေလးသီး မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္တို႔ကမူ အစဥ္အလာကို ထိန္းသိမ္းသည့္
အေနျဖင့္ တုိင္းျပည္ ၏ လုိအပ္ခ်က္မ်ားကို ျပက္လံုးမ်ားျဖင့္ ေထာက္ျပ
ၾကမည္ဟူေသာ ခံယူခ်က္ကေတာ့ တူညီ ေနၾကသည္။ ၎တို႔ ျပက္ခဲ့သည့္ ျပက္လံုးမ်ား
အနက္မွ ျပက္လံုး တစ္ခုကိုလည္း ေက်းေက်းက ယခုကဲ့သို႔ ျပန္လည္ ေျပာျပသည္။
၎ျပက္ခဲ့သည့္ ျပက္လံုး မွာ ‘ေတာတစ္ခုထဲသို႔ ယုန္တစ္ေကာင္ကိုလႊတ္ လုိက္သည္။
အေမရိကန္စံုေထာက္ FBI ၊ ႏုိင္ငံတကာ စံုေထာက္ အင္တာပိုႏွင့္
ျမန္မာေထာက္လွမ္းေရးတို႔ ယုန္ကုိ မည္သူ မိမည္နည္းဟု ၿပိဳင္ၾကသည္။ FBI သည္
တပ္ဖြဲ႕အင္အား ၅၀ ျဖင့္ ေတာနင္းရွာသည္။ မေတြ႕၊ အလားတူ အင္တာပိုသည္လည္း
တပ္ဖြဲ႕ အင္အား ၁၀၀ ျဖင့္ ေရကုန္ေရခန္း ရွာျပန္ေလသည္၊ မေတြ႕။
ျမန္မာေထာက္လွမ္းေရး အလွည့္သို႔ ေရာက္ လာသည္။ တပ္ဖြဲ႕အင္အား တစ္ေယာက္မွ်
မပါ။ FBI ႏွင့္အင္တာပိုတို႔ မ်က္လံုးျပဴးကာ ျမန္မာ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိကို
ၾကည့္ၾကသည္။ တစ္ နာရီသာ ၾကာသည္။ ျမန္မာ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိသည္
ဝက္ဝံတစ္ေကာင္ကုိ ကုပ္ဆြဲ နပန္း ႐ိုက္ကာ ေခၚလာသည္။ ဝက္ဝံထံမွလည္း
“ကြၽန္ေတာ္ ယုန္ပါ ခင္ဗ်။ ကြၽန္ေတာ္ ယုန္ပါ ခင္ဗ်”ဟု ေအာ္ဟစ္ ေလသည္။
ထိုျပက္လံုးကို
မ်က္ႏွာဟန္ မ်က္ႏွာထား ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ျပက္ခဲ့ၾကသည့္အတြက္ ပရိသတ္ မ်ား
အထူး အားေပး ခဲ့ေသာ္လည္း ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႕ကမူ မည္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္
ျပက္ခဲ့သည္ ကို ေခၚယူ စစ္ေဆး ခဲ့သည္ဟုလည္း ၎ကျပန္လည္ ေျပာျပသည္။
ယင္းအျပင္
ထုိလူငယ္မ်ားသည္ အလုပ္ ကိုယ္စီ ရွိေသာ္လည္း ဟာသ လူရႊင္ေတာ္လိုင္းတြင္
ရည္မွန္းခ်က္ ျမင့္ျမင့္ ထားၾကသည္။ ႏုိင္ငံတကာ ဟာသပြဲေတာ္ကို
ကမၻာ့ႏုိင္ငံမ်ား အသီးသီးမွ အလွည့္ က် က်င္းပၾကၿပီး ႏုိင္ငံစံု ဟာသ
ဝါသနာရွင္၊ ပညာ ရွင္မ်ား ပါဝင္ေဖ်ာ္ေျဖၾကသည္။ ထိုပြဲေတာ္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ
မပါ၀င္ေသးသည့္အတြက္ ၎တို႔က ယင္းပြဲ၌ ပါဝင္ႏုိင္သည္အထိ ႀကိဳးပမ္းၾကရန္
ရည္မွန္းထားၾကသည္။
ယင္းပြဲေတာ္တြင္ ဟာသျပက္လံုး ထုတ္သူ တစ္ေယာက္က
ေျပာလုိက္သည္ႏွင့္ အျခားႏုိင္ငံ မ်ားကလည္း နားလည္ၾကသည္။ ထိုသူတို႔ေျပာၾက
သည္မွာ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားျဖင့္သာ ေျပာဆို ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ “ျမန္မာလို
ျပက္လံုး လုပ္ဖို႔တင္ မဟုတ္ဘူး။ အဂၤလိပ္လိုပါ ဘာသာျပန္ၿပီး ျပက္လံုး
ျပက္ဖို႔ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ မလုပ္ႏုိင္ေသးဘူး” ဟု ဆူးဆူးက ဆုိသည္။
ႏုိင္ငံတကာထိ
ထုိးေဖာက္ႏုိင္ရန္ ျပင္ဆင္ေန ေသာ္လည္း ထိုလူငယ္အဖြဲ႕၏ အြန္လုိင္း Fan Club
ဖြဲ႕ၿပီး စတင္ခဲ့ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္သည့္ ပရဟိတ အလွဴမ်ား အတြက္ အႏုပညာ
ဒါနျပဳေန သည္ကိုမူ အဆက္မျပတ္ လုပ္ေဆာင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဝါဝါ က ရွင္းျပသည္။
Engineering
Service ကုမၸဏီတြင္ အလုပ္ လုပ္ကုိင္ ေနေသာ အသက္ ၂၈ ႏွစ္အရြယ္ ေက်းေက်းက
၎တို႔အဖြဲ႕၏ ႀကိဳးစား အားထုတ္မႈကုိ ေအာက္ပါ အတုိင္း ေျပာၾကားသည္။
“ျမန္မာ့ အၿငိမ့္၊ ျမန္မာ့ျပက္လံုးေတြ ဘယ္လို ရွိတယ္ဆိုတာကို ကမၻာကသိေအာင္ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကိဳးစားသြားမယ္”
Written by မင္းထက္စံ၊ ေအာင္ေအာင္ထြန္း
The Voice Weekly