ရန္ကုန္ေရာက္ မိုးသီးဇြန္သို႔ အေရးေပၚအေၾကာင္းၾကားစာ (ေအာင္ေ၀း)..ႏွင္႔ မင္ဟတ္တန္ေရာက္ ေအာင္ေ၀းသို႕ အေရးေပၚအေၾကာင္းၾကားစာ ( မာဃ )

ရန္ကုန္ေရာက္ မိုးသီးဇြန္သို႔ အေရးေပၚအေၾကာင္းၾကားစာ (ေအာင္ေ၀း)

“အႏွစ္ (၂၀) မွ် တိုင္းျပည္အတြက္ လုပ္လာၿပီးေနာက္
က်ေနာ္သည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္၍ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ
ႀကိဳးတိုက္ထဲသို႔ေရာက္၍ေနသည္ကို
ေတြ႔ရေလသည္”
(ကာနယ္ ခ်စ္ေကာင္း)

မိုးသီး
ေျပာၿပီးသား စကားပဲ
ျပန္ေျပာရေတာ့မယ္။
အိမ္လြမ္းစိတ္ဆိုတာလည္း
ဓားလွံ လက္နက္လိုပဲ
အၿမဲ ထက္ေနေအာင္ ေသြးေနရတယ္။
မင္းဓား ထက္တာလည္း
အစ္ကို သိတယ္။
အစ္ကို႔ဓား မတုံးဘူး ဆိုတာလည္း
မင္းသိတယ္။
ဒါေပမဲ့
အခုေတာ့ ဒို႔ဓားေတြ
တံေတြးဆြတ္ ခံလိုက္ရၿပီ။
မိုးသီးေရ
မင္းျပန္ခဲ့ေတာ့။
မင္းရဲ႕အိမ္ျပန္လမ္းကို
၀မ္းပန္းတသာ မႀကိဳႏိုင္ၾကမွေတာ့
မင္းျပန္ခဲ့ေတာ့။
၂၄ ႏွစ္ၾကာ အိမ္မျပန္ႏိုင္ခဲ့တဲ့
အေ၀းေရာက္ သားတေယာက္ရဲ႕
အိမ္ျပန္လမ္းဟာ
အၿပံဳးပန္းေတြ ေ၀ခဲ့သင့္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ခုေတာ့
အမုန္းပန္းေတြနဲ႔
ငရဲလမ္းကို ျပန္ရသလိုပါလားကြာ။
ရန္ကုန္မွာ
ယုံၾကည္ရာမဲ့ေနရင္ေတာ့လည္း
ျပန္ခဲ့ေတာ့ ညီေရ။

မင္းအိမ္ျပန္လာတာ
ဒူးေထာက္ အညံ့ခံဖို႔
ျပန္လာတာမွ မဟုတ္တာ။
မင္းအိမ္ျပန္လာတာ
ေတာႀကီး မီး႐ွဳိ႕ဖို႔
ျပန္လာတာမွ မဟုတ္တာ။
ခုေတာ့
ရန္မကုန္ေသးတဲ့ ရန္ကုန္က
ေအးတိ ေအးစက္နဲ႔ပါလား။
ဒီမွာ မိုးသီး
ရီးပဲ
မင္း အခုလို အေဆာတလ်င္ျပန္ခ်င္တာ
မင္းရဲ႕မဟာအမွား။
မင္းစဥ္းစားရမယ္
မင္းဟာ
ေတာရိုင္းႏွင္းဆီ ေတာ္လွန္ေရးသမား။
ေတာ္လွန္ေရးမွန္ရင္
ရန္/ငါ ျပတ္ရမယ္
မိတ္/ရန္ စည္းျခားရမယ္။
ငါတို႔ကိုယ္ေတြ႔
ရန္/ငါ မျပတ္လို႔
သံဃာ အသတ္ခံရတာ။
မင္းျပန္စဥ္းစား
ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွာ
မိတ္ေဆြလား၊ ရန္သူလား
ႏြားရိုင္းသြင္းခ်ိန္လား။
အခုေတာ့…
ရီးပဲ မိုးသီး။
ဒီကေန ့
မင္း အေစာ္ကားခံရတယ္။
မနက္ျဖန္
ငါတို႔ကို ထပ္ေစာ္ကားၾကေတာ့မယ္။
ညီေလးေရ
ျပန္ခဲ့ေတာ့။
ကိုယ့္ဒဏ္ရာကို
ကိုယ္ လွ်ာနဲ႔လ်က္ၿပီး ျပန္ခဲ့ေတာ့။
ျခေသၤ့ဟာ
အေစာ္ကားခံခဲ့ရ။
သူရဲေကာင္းဟာ
အေစာ္ကား ခံခဲ့ရ။
အေမ့သားဟာ
အေစာ္ကား ခံခဲ့ရ။
ငါတို႔ေတြ
တိုင္းျပည္ကို စြန္႔ခြာခဲ့တာ
တိုင္းျပည္ကို ျပန္လာဖို႔ပါ။
အခုေတာ့
ေနပူထဲက လာတဲ့သူကို
ေရေႏြးပူနဲ႔လွမ္းပက္ခဲ့ၾကၿပီ။
အခုေတာ့
“ရွစ္ဆယ့္ရွစ္” ဆီ ျပန္တဲ့သူကို
အက္စစ္နဲ႔လွမ္းပက္ခဲ့ၾကၿပီ။
ညီေလးေရ
ျပန္ခဲ့ေတာ့။
မင္း ရန္ကုန္သြားတာဟာ
ႏိုင္ငံေရးဘ၀င္ေၾကာင္ေတြရဲ႕
သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္တာ
ခံဖို႔မဟုတ္။
မင္း ရန္ကုန္သြားတာဟာ
သတင္းေရာင္းစားတဲ့
သတင္းေထာက္မ တေယာက္ရဲ႕ေမးခြန္းကို
ေျဖဖို႔မဟုတ္။
မင္း ရန္ကုန္သြားတာဟာ
အတုအေယာင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္
ခုတုံး အလုပ္ခံဖို႔မဟုတ္။
မင္း ရန္ကုန္သြားတာဟာ
ရန္ကုန္သက္သက္သြားတာ မဟုတ္ဘူးေလ။
မင္းသြားတာ
အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဆီကိုပဲ။
မင္းသြားတာ
ဒီမိုကေရစီနဲ႔လူ႔အခြင့္အေရးဆီကိုပဲ။
မင္းသြားတာ
ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆီကိုပဲ။
မင္းသြားတာ
စစ္မွန္တဲ့ျပည္ေထာင္စုဆီကိုပဲ။
အခုေတာ့
လူကို ေခြးသတ္ေလျခင္း။
ေတာမီးမႏိုင္
ေတာင္ မီးနဲ႔႐ွဳိ႕ေလျခင္း။
ျပည္ေတာ္၀င္ သီခ်င္းခမ်ာ
မီးခိုးေညႇာ္နံ႔စြဲခဲ့ၿပီ။
ညီေလးေရ
မင္း ျပန္ခဲ့ေတာ့
မင္းကို သူတို႔
ႀကိဳးစင္ တင္ၾကေတာ့မယ္။
ဒို႔ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးကလည္း
ေခြးေဟာင္လွခ်ည္လား။
ညီမေလးက
လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကိုေၾကာက္သတဲ့လား။
ညီမေလးက
ျပည္ေျပးေတြကို ရြံသတဲ့လား။
ခက္တာပဲ မိုးသီးရာ
မင္းကလည္း ေထာင္မက်ဖူး
(ငါကလည္း လက္နက္မကိုင္ဖူး)
ဒီေတာ့ကြာ
မင္းကလည္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမျဖစ္ခဲ့
(ငါကလည္း လက္နက္ကိုင္ကဗ်ာဆရာ မျဖစ္ခဲ့)
မင္းလို ရွစ္ဆယ့္ရွစ္သူရဲေကာင္း
မင္းလို ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ဥကၠ႒ေဟာင္း
ေဒါင္းတေကာင္ကိုေတာင္
ေစာ္ကားရဲမွေတာ့…။
ေဟ့ေကာင္ မိုးသီး
တကယ္လို႔ငါျပန္သြားရင္
ငါလို ထိပ္တန္းကဗ်ာဆရာ (၅၀) စာရင္းမ၀င္တဲ့
ပါမႊားေကာင္ဆို
ဖိနပ္နဲ႔ေတာင္ခၽြတ္ၿပီးေပါက္ၾကေတာ့မယ္။
ငါ မျပန္ေတာ့ဘူး
မိုးသီးေရ။
အ႐ူးေတြရဲ႕ရန္ကုန္မွာ
ငါ မခိုလွဳံခ်င္ေတာ့ဘူး။
အ႐ူးေတြနဲ႔
ရန္ကုန္မွာ
ငါ မဆုံခ်င္ေတာ့ဘူး။
မင္းရဲ႕အိမ္ျပန္လမ္းမွာ
မုဒိတာပန္းမပြင့္တာ
ငါ ရင္နာတယ္။
ျပန္ခဲ့ေတာ့
ညီေလးေရ။
ရန္ကုန္ပစၥႏၲရစ္ကို
ထားခဲ့ေတာ့။
ဒို႔ရဲ႕ အမိရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႀကီးနဲ႔
အစဥ္အလာေတြကိုေတာ့
မင္း ရိုရိုေသေသ
အေလးျပဳခဲ့။
မင္းရဲ႕စရိုက္အတိုင္း
တိုက္ခိုက္စရာရွိရင္လည္း
တိုက္ခိုက္ေပါ့ကြာ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔
အဘဦးတင္ဦးတို႔
ဆရာဦး၀င္းတင္တို႔ကေတာ့
နတ္ေနကိုင္းေတြေနာ္ ညီေလး
ေယာင္လို႔ေတာင္သြားမခ်ဳိင္ေလနဲ႔။
မင္းရဲ႕တခ်ဳိ႕ေကာင္ေတြလို
ေညာင္အိုးကြဲေတြကိုေတာ့
အိမ္ေခါင္းရင္း ၿခံတိုင္မွာ စြပ္ခဲ့ေပေတာ့။
“ငါလာတယ္၊ ငါျမင္တယ္၊ ငါေအာင္ပြဲခံတယ္”
ဂ်ဴးလိယက္ဆီဇာ ကေတာ့
ေျပာတာပဲ။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူပဲ
ေနာက္ေက်ာ ဓားနဲ႔အထိုးခံခဲ့ရတာပဲ။
ၾသ- ဘရုတပ္စ္
မင္းလည္းပါသကိုး။
ၾသ - မိုးဟိန္း
မင္းလည္းပါသကိုး။
ဟိုတုန္းက
တိုက္ပြဲဟာ အျပင္မွာမရွိဘူး
အထဲမွာပဲရွိတယ္လို႔
ငါတို႔ျမင္ခဲ့ၾကတယ္။
အခုေတာ့ ငါ ့အျမင္
(ကဗ်ာဆရာ ေအာင္ေ၀းအျမင္)
ဗမာ့ရာဇ၀င္ဟာ ေျပာင္းလဲသြား။
တိုက္ပြဲဟာ
တကယ္ပဲ အထဲမွာမရွိေတာ့။
ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕အေျခခံျပႆနာဟာ
အာဏာျပႆနာပဲ။
ဒီမိုကေရစီျပႆနာ မဟုတ္ဘူး
လူ႔အခြင့္အေရးျပႆနာ မဟုတ္ဘူး
အာဏာျပႆနာပဲ။
ဒီကေန ့
ဒီမိုကေရစီေလာက္
လူ႔အခြင့္အေရးေလာက္
ေျပာတတ္ ဆိုတတ္ရင္ပဲ
ဟုတ္လွၿပီထင္ေနတဲ့
ရန္ကုန္ႏိုင္ငံေရး။
အာဏာႏိုင္ငံေရးကို
ေဘးဖယ္ထားမွေတာ့
ငါတို႔ဓားေတြလည္း
ဘာ အသုံးက်ေတာ့မွာလဲ ညီေလး။
ညီေလး
အိမ္လြမ္းစိတ္ထက္
သူရဲေကာင္းစိတ္က
အဖိတ္အစင္ နည္းပါတယ္ကြာ။
အေခ်ာင္သမားေတြ လူရာ၀င္ေနတဲ့
ဒီေန ့ေခတ္မွာ
မိုးသီးေရ
ကိုယ့္ျမစ္ကိုပဲ
ကိုယ္ ဆက္စီးၾကရံု။
ကိုယ့္ စစ္ကိုပဲ
ကိုယ္ ဆက္တိုက္ၾကရံု။
ျပန္ခဲ့ေတာ့
ညီေလးေရ။
မင္းကို လက္မခံခ်င္တဲ့
အရပ္က
ျပန္ခဲ့ေတာ့ ညီေလးေရ။
မိုးသီးဇြန္
ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မွာ
ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တာ
အခုလို ရန္ကုန္မွာ ေစာ္ကားခံဖို႔လား။
မိုးသီးဇြန္
ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္မွာ
စစ္အစိုးရကိုတိုက္ခဲ့တာ
အခုလို ရန္ကုန္မွာ ေလွာင္ေျပာင္ခံရဖို႔လား။
မိုးသီးဇြန္
လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမမွာ
ႏိုင္၀င္းေဆြတို႔၊ ဖဒိုမန္းရွာတို႔၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမတို႔နဲ႔ေတြ႔ခဲ့တာ
အခုလို ရန္ကုန္မွာ ႏွပ္ပစ္ခံရဖို႔လား။
ညီေလးေရ
မင္းစြန္႔လႊတ္ခဲ့သမွ်ဟာ
ရန္ကုန္က ေခြးအေတြ အူဖို႔မဟုတ္ဘူး။
ညီေလးေရ
မင္း အိမ္နဲ႔ေ၀းခဲ့သမွ်ဟာ
ေဖ့စ္ဘုတ္ေပၚက ငေၾကာင္ေတြ
ဖြဖို႔မဟုတ္ဘူး။
ညီေလးေရ
မင္း ေ၀ဖန္တိုက္ခိုက္ခံခဲ့သမွ်ဟာလည္း
ဂ်ာနယ္ထဲ လုပ္ႀကံခံရဖို႔မဟုတ္။
ျပန္ခဲ့ေတာ့
ညီေလးေရ။
ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ေအာက္ေမ့ဖြယ္
ႏွစ္ငါးဆယ္အခမ္းအနား
မလုပ္ရလည္း ဘာျဖစ္လဲ
ကုန္က်မယ့္ေငြေတြ
တျခားတေနရာ လွဴလိုက္ပါလား - တဲ့။
အဲဒီလို မိန္းမမ်ဳိးက
ဂ်ာနယ္လစ္အမည္ခံေနမွေတာ့
ဒို႔ဗမာ့မီဒီယာေလာကႀကီးလည္း
ဘာ ေသာက္သုံးက်ေတာ့မွာလဲ ညီေလးရာ။
ဂ်ာနယ္တိုင္းေတာ့ မဟုတ္
တခ်ဳိ႕နားလည္တဲ့ဂ်ာနယ္ေတြ
မင္းရဲ႕အိမ္ျပန္လမ္းကို
လြမ္းလြမ္းဆြတ္ဆြတ္ ႀကိဳၾကရွာပါတယ္။
ေက်းဇူးတင္တယ္
ရဲေဘာ္တို႔။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
မိတ္ေဆြတို႔။
ခြပ္ေဒါင္းမွန္ရင္
ဘယ္ေတာ့မွ ကိုယ့္အလံ ကိုယ္ျပန္မနင္းဘူး။
လူထုဘက္သားမွန္ရင္
ဘယ္ေတာ့မွ ညီညြတ္ေရးကို မၿဖိဳခြဲဘူး။
ဆရာဒဂုန္တာရာကိုေတာ့
အားနာတယ္။
ရန္ကုန္က ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ
ရန္သူကို ရန္သူျဖစ္ေအာင္
မိတ္ေဆြကို ရန္သူျဖစ္ေအာင္
လုပ္ေနသလိုပဲ။
၀မ္းမနည္းနဲ႔
ညီေလး။
အရမ္းလည္း
သြားမဆဲနဲ႔ ညီေလး။
ကိုယ္ခ်င္းစာတရားက
တျခမ္းပဲ ရွိရဲ႕။
ညီမေလးက
အေ၀းေရာက္အင္အားစုေတြကို မုန္းသတဲ့လား။
ညီမေလးက
ျပည္ပက လွဳပ္ရွားမွဳေတြကို မလိုဘူးတဲ့လား။
တိုက္ပြဲကေကာ
အထဲမွာရွိေသးတာ ဟုတ္ရဲ႕လား။
မိုးသီးေရ
ရီးပဲ
မင္းေၾကာင့္ အခုလို ေစာ္ကားခံရတာ။
အဲဒါ မင္းရဲ႕
ငမ္းငမ္းတက္ အိမ္ျပန္ခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ပဲ။
ခဏတစ္ျဖဳတ္ေတာ့
ေစာင့္ပါဦးလားကြာ
အခုေတာ့
မင္းရဲ႕သမိုင္းကို ေဖ်ာက္ဖ်က္လိုက္ၾကၿပီ။
ညီေလးေရ
ျပန္ခဲ့ေတာ့။
ရန္ကုန္ကို
တလိုင္းတို႔လက္ထဲမွာ
ေခြးေသ ၀က္ေသ ထားခဲ့ေတာ့။
ငါတို႔ညီအစ္ကိုေတြ
နယူးေယာက္ၿမိဳ႕
မင္ဟတ္တန္ျမစ္ထဲက
ဦးသန္႔နာမည္နဲ႔ ကၽြန္းကေလးေပၚမွာပဲ
တသက္လုံး အတူေနသြားၾကတာေပါ့ကြာ။
မင္းေသေတာ့လည္း
ေဒါင္းအလံအုပ္ၿပီး
ငါ ရိုရိုေသေသ သၿဂႋဳဟ္ေပးမွာေပါ့။
ငါေသရင္လည္း
ကဗ်ာတပုဒ္ရြတ္ၿပီး
မင္း သၿဂႋဳဟ္ေပးေပါ့။
တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္နဲ႔
ဆာေလာင္လာရင္
အဲဒီ ဦးသန္႔ ကၽြန္းေလးေပၚမွာ
“ဆ႒မ ဗမာႏိုင္ငံေတာ္” ဆိုၿပီး
ဆိုင္းဘုတ္ေထာင္ ေနၾကမယ္ေလ။
မိုးသီးေရ
ညီေလးေရ
အျမန္ဆုံးျပန္ခဲ့ေတာ့
မင္းကို
မလိုသူတို႔
ႀကိဳးစင္တင္ၾကေတာ့မယ္။
မင္ဟတ္တန္ေရ
တိုင္းျပည္မဲ့သြားတဲ့
သားေကာင္းတေယာက္ကို
ေကာင္းမြန္စြာ ႀကိဳဆိုပါေတာ့။။

ေအာင္ေ၀း
(စက္တင္ဘာ ၆ - ၂၀၁၂)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------


မင္ဟတ္တန္ေရာက္ ေအာင္ေ၀းသို႕ အေရးေပၚအေၾကာင္းၾကားစာ ( မာဃ )

ခဗ်ားထြက္သြားတဲ႔ အခ်ိန္ကေလာက္ ရန္ကုန္ဟာ မထူးေတာ႕ဘူး ကိုေအာင္ေ၀း
ရန္ကုန္ဟာ မအေတာ႕ဘူး ကိုေအာင္ေ၀း
ရန္ကုန္ဟာ ဆင္းတုေတာ္ျမင္တိုင္း ဘုရားမထင္ေတာ႔ဘူး
ဖြတ္ထြက္မွ ေတာင္ပို႕မွန္းသိခဲ႔ၾကေပမယ္႕ အဲ႔ေတာင္ပို႕ ကိုထိုင္ကန္ေတာ႕ရေလာက္ေအာင္
ရန္ကုန္ဟာ မတုန္း ေတာ႕ဘူး . . .
ေျပာျပခ်င္တယ္ ကိုေအာင္ေ၀း
က်ေနာ္ဟာ ကိုမိုးသီး လို လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးသမားမဟုတ္ဘူး
က်ေနာ္ဟာ ခဗ်ားလို နိဳင္ငံေက်ာ္နိဳင္ငံေရးကဗ်ာဆရာၾကီးမဟုတ္ဘူး
လူပိန္းေျပာေျပာရရင္ လက္နက္မကိုင္ဖူးဘူး
လူသိထင္ရွား နိဳင္ငံေရးသမားမဟုတ္ဘူး
၈၈ မွာ လူလားမေျမာက္ေသးဘူး
ခြပ္ေဒါင္းအရွင္လတ္လတ္ကိုေတာင္ ၂၀၀၇ မွာမွ ျမင္ဖူးခဲ႔တာ
ဒါေပမယ္႕ ေအဘီေျမာက္ပိုင္း အာဏာသံေ၀ဂ ေတြက ဖတ္ရသမွ် ရင္ ကို ဓါးနဲ႕ဆြတယ္ . . .

 ကိုနိဳင္ေအာင္ မွာတာ၀န္ရွိသလား ကိုေအာင္နိဳင္မွာ တာ၀န္ရွိသလား
ခဗ်ားေျပာတဲ႔ ဥကၠဌၾကီးပါ ဆိုတဲ႔ ကိုမိုးသီးကလြဲခ်
အဲ႔ဒီတုန္းကအသတ္ခံရတဲ႔ ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြဟာ လမ္းေဘးက ေခြးေတြမဟုတ္
ရက္ရက္စက္စက္ ဖိႏွိပ္ေျခမြလိုက္ရေအာင္ ပုရြက္ဆိတ္ေတြမဟုတ္
ခဗ်ားစကားအရဆိုရင္ ေဒါင္းေတြျဖစ္တယ္
ေဒါင္းေတာင္မွ ရိုးရိုးေဒါင္းမဟုတ္
သတၱိေသြး ေစြးေစြးနီတဲ႔ ခြပ္ေဒါင္းေတြ . . .
လူေထာင္မခ်ီတဲ႔ ေအဘီကို အုပ္ခ်ဳပ္ခြင္႔ရဖို႕အတြက္ ဇတ္တူသားျခင္းစား
ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသားျခင္းျပန္သတ္
ထြီ ရြံစရာေကာင္းလိုက္ပံုက
အဖမ္းခံ အႏွိပ္စက္ခံရတဲ႔ လူတစ္ရာေက်ာ္ဟာ အစိုးရသူလ်ိဳ တဲ႔လား
အသနားခံသူေတြကို ဇက္ျဖတ္ လက္ျဖတ္ ေျချဖတ္
ကိုေအာင္ေ၀း ခဗ်ားႏွယ္ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကိုမွ အားမနာ
ကိုမိုးသီးလိုလူကို တာ၀တီသာ ကိုတင္ရက္
ဒီမွာ ကိုယ့္လူ ကိုေအာင္ေ၀း
ေသနတ္ကိုင္ရဲတိုင္း သူရဲေကာင္းဆို
ေဟာဒီေလာကမွာ သူရဲေကာင္းဆိုတာ ေရတြက္ မႏိုင္ဘူး . . .
ဒီကိစၥနဲ႕ ကိုမိုးသီး ဘာမဆိုင္ရင္
္ ျမန္မာနိဳင္ငံကို ဘာသာနဲ႕ေျခမြဖို႕
အကြက္ခ် စည္းေ၀းၾကတဲ႔ မုတ္ဆိတ္ဖြားေတြနဲ႕
က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ဥကၠဌၾကီး ဘာေျပာခဲ႔သလဲ
ထခ် ဖုိ႕ လက္နက္ေတြစု ၾကပါ ဟုတ္လား
ကိုေအာင္ေ၀း ခဗ်ားေလသံအရဆို ရီးပဲ အၾကီးၾကီးရီးပဲ
အဲ႔ဒီလို လူမ်ိဳးကိုမွ အက္ဆစ္နဲ႕မပက္ရင္
ရန္ကုန္ကလူေတြ ကိုယ္႕မ်က္ႏွာကိုယ္ ဓါးနဲ႕လွီးပစ္မယ္ . . .
ကိုေအာင္ေ၀း ခဗ်ားေျပာသလို ကိုမိုးသီးျပည္ေတာ္ျပန္တာ
အမ်ိဳးသားသင္႔ျမတ္ေရးအတြက္လား ဒီမိုကေရစီနဲ႕ လူ႕အခြင္႔အေရးအတြက္လား ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္လား
ဒါမွမဟုတ္ လုပ္စားစရာမရွိေတာ႕လို႕ ဂြင္သစ္ဖန္တာလား ဆိုတာ ခဗ်ားဘယ္လို ခြဲျခားမလဲ
ခဗ်ား ဘယ္လို အာမခံမလဲ
ရီးပဲ ကိုေအာင္ေ၀း ရီးပဲ
ကမာၻပါတ္ျပီး အလွဴေငြေတာင္း
ျမန္မာျပည္အတြက္ဆိုတဲ႔ အဆင္႔ျမင္႔ သူေတာင္စားေခတ္က
ကုန္သြားျပီ . .
. ရန္ကုန္နိဳင္ငံေရး ျမန္မာနိဳင္ငံေရး ဗမာ႔နိဳင္ငံေရး
ဒီမိုကေရစီနဲ႕ လူ႕အခြင္႔အေရးအတြက္ ျပန္လာမယ္ဆိုရင္
ေအဘီက ေသြးညွီနံ႕ေတြကို အရင္ေဆးခဲ႔ၾက
ဘန္ေကာက္မွာေဆးခဲ႔ၾက
မန္ဟက္တန္မွာ ေဆးခဲ႔ၾက
ရန္ကုန္ကို သယ္မလာနဲ႕
ရန္ကုန္က ေသြးညွီနံ႕ဖုံးျပီးသား
ထပ္မသယ္နဲ႕ . . .
ထပ္မသယ္လာခိုင္းနဲ႕
ခဗ်ားရဲ႕ အေခ်ာင္သမား သူရဲေခါင္းကို
မန္ဟက္တန္သာ ျပန္ေခၚသြား . . .
(မာဃ)